هم‌اندیشی دبیران تشکل‌ها در«دانشجو»:
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- مردم از گرانی، شرایط نامساعد کسب و کار، نوسانات قیمت ارز، وضعیت بد معیشتی، بیکاری و وعده‌های نافرجام دولت برای بهبود وضعیت نابسامان اقتصاد گله مندند به گونه‌ای که در این ایام شاهد برگزاری تجمعات اعتراضی به منظور بیان مطالبات و خواسته‌های به حق مردمی در برخی از نقاط کشور هستیم. اگر چه برخی ازاین تجمعات نیز به دلیل موج سواری و سوء استفاده ضد انقلاب و افراد ناآگاه به اقدامات ساختارشکنانه و تخریب اموال عمومی منجر می‌شود.
به منظور بررسی عوامل موثر در بروزنابسامانی‌ها و نارضایتی‌های اقتصادی اخیر و همچنین بررسی راهکار‌های فعالان دانشجویی برای برون رفت از شرایط پیش آمده خبرگزاری دانشجو با محمد امین سلیمی دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی، محمد رضا گلرو مفرد دبیر اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، حسین اخگرپور دبیر کل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان و اسماعیل کوهی مقدم دبیر دفتر تحکیم وحدت گفتگویی ترتیب داده که در ادامه این گفتگو را می‌خوانید.
خبرگزاری دانشجو: به نظر شما نابسامانی‌ها و اعتراضات اقتصادی اخیر تابع چه شرایطی به وجود آمد و بیشترین قصور در به وجود آمدن این شرایط را متوجه عملکرد کدام یک از قوای سه گانه و یا دیگر نهاد‌ها می‌دانید؟
اخگرپور: در مورد اتفاقات اخیر اگر به دنبال مقصر باشیم باید خیلی از ارگان‌های مختلف را در بروز مسائل پیش آمده مقصر قلمداد کرد با این وجود در وهله اول باید دولت و تیم اقتصادی آن باید پاسخگوی این شرایط باشند. در واقع دولت و تیم اقتصادی آن می‌توانستند اوضاع اقتصادی را به خوبی مدیریت و ساماندهی کنند، اما سهوا و به دلیل اشتباهات رویکردی و دیدگاه نامناسبی که نسبت به اقتصاد داشتند بستر شکل گیری وضع موجود و نارضایتی‌های اقتصادی را رقم زدند.
به نظر بنده در مرحله بعد مجلس شورای اسلامی که باید بر عملکرد دولت، وزراء و حتی معاونت‌ها نظارت کند این نظارت را به خوبی انجام نداده و متاسفانه با برخورد سیاسی و به ناحق در موارد مختلف هوای دولت را داشت، اما هوای ملت را نداشت.
از سوی دیگر باید قوا و نهاد‌های نظارتی را در بروز این شرایط مقصر بدانیم، چون بنابر وظیفه و حدود اختیاراتی که آن‌ها داشتند می‌توانستند ورود جدی و موثری به مسائل داشته باشند، اما تا به امروز اینگونه عمل نکرده اند با این وجود انتظار می‌رود که این مجموعه‌ها با جدیت و همت بیشتری به وضعیت موجود بپردازند تا رضایت عمومی مردم را فراهم کنند.
گلرو مفرد: نسبت به اینکه ریشه اعتراضات دی ماه سال گذشته و اعتراضات اخیر وضع اقتصادی و معیشتی مردم است هیچ تردیدی وجود ندارد منتهی در جریان این اعتراضات کسانی که با انگیزه‌های سیاسی نه انگیزه‌های اقتصادی و معیشتی به دنبال تسویه حساب‌های سیاسی و ضربه زدن به نظام بودند پا به عرصه گذاشتند و جریان اعتراضات را منحرف کردند.
اما اینکه بخواهیم بگوییم کدام یک از قوا و نهاد‌ها در بروز این شرایط مقصر بوده اند واقعیت امر این است که همه در این موضوع دخیل هستند. به گونه‌ای که دولت در ایده شکست خورده است مثلا وزیر نفت که از ابتدا معتقد بود باید تحریم‌ها را برطرف کنیم بحث قراداد‌های نفتی را مطرح کرد که پس از انعقاد قرارداد با توتال علی رغم حمایت‌هایی که از این قرارداد صورت گرفت اخیرا شاهد بودیم که با اعلام خروج این شرکت فرانسوی از ایران چگونه ایده آقای زنگنه شکست خورد؛ و یا اینکه در وزارت راه و شهرسازی نیز که موضوع قرارداد با بوئینگ توسط آخوندی مطرح شد دیدیم که با خروج بوئینگ این ایده نیز شکست خورد. در هر حال می‌توان گفت: عملا دولت با خروج آمریکا از برجام به نوعی دچار شکست در ایده شده است.
از سوی دیگر امروز مجلس جایگاه نظارتی خود را از دست داده و نمایندگان دیگر نمایندگان مردم نیستند و بسیاری از آن‌ها به وکیل الدوله تبدیل شده اند و در مجلس دولت را نمایندگی می‌کنند به گونه‌ای که با وجود این همه مشکلات و ناکارآمدی‌ها استیضاح هیچ کدام از وزراء رای نمی‌آورد و وقتی طرح سوال از رئیس جمهور مطرح می‌شود نمایندگان امضای خود را پس می‌گیرند. سوال این است که چه اتفاقی می‌افتد که این امضاء‌ها پس گرفته می‌شود آیا مشکل برطرف شده است. در هر حال این مسائل باید شفاف شود، چون یکی از نقاط ابهامی که در تصمیم گیری‌های مجلس وجود دارد در رابطه با همین مسائل است.
موضوع دیگری که ما نسبت به آن خیلی گلایه مندیم بحث قوه قضائیه و احقاق حقوق عموم عامه است که اخیرا نیز رئیس قوه قضائیه در مورد آن حرف زده اند. ببینید لیستی از شرکت‌هایی که ارز دولتی دریافت کرده اند تا گوشی تلفن همراه وارد کنند توسط وزیر ارتباطات منتشر شده، اما این شرکت‌ها یا اصلا اقدام به واردات نکرده اند و یا بخش از آن را وارد کردند درهمین رابطه نیز رسانه‌ها اعلام کردند که ۱۴۲ میلیون یوروی دولتی گم شده است که اگر تفاوت هر یک یوروی دولتی را با قیمت بازار پنج هزار تومان در نظر بگیریم هر یک میلیون یورو معادل پنج میلیارد تومان می‌شود که با احتساب این می‌توان متوجه شد که این شرکت‌ها چه پولی و چه سودی را به جیب زده اند. به نظر بنده این موضوع باید شفاف شود و قوه قضائیه که وظیفه آن احقاق حقوق عامه است و سازمان بازرسی به مسئله ورود پیدا کنند و عملکرد بهتری داشته باشند.
کوهی مقدم: قطعا نابسامانی‌ها و اعتراضات اخیر تابع شرایط اقتصادی است. اما مسئله‌ای که می‌توان به آن پرداخت تاثیر روانی اقدامات چند وقت اخیر در این شرایط است؛ که به طور خلاصه می‌توان گفت: دولت خود را پاسخگو نمی‌داند. ببینید بعد از اینکه برجام شکست خورد و اتفاقاتی که قرار بود به واسطه این توافق بیفتد رخ نداد هیچ وقت شاهد این نبودیم که وزیر امور خارجه و یا دولت و در بالاترین سطح آقای روحانی پاسخگوی این سوال باشند که چرا این اتفاق نیفتا است و حتی در شرایط فعلی با وجود اینکه بحث ناکارآمدی برجام برای همه مشخص است بعضا شنیده می‌شود که دولت هنوز نپذیرفته که توافق هسته‌ای شکست خورده است و این فاجعه است با این وجود می‌توان گفت: مجموعه کشور هیچ وقت به یک تصمیم نمی‌رسد و این طبیعتا دامن زدن به بحث سیاست زده بودن تصمیمات و سیاست زده بودن مسائل کشور است.
اما سوال این است که چه ساختاری در جمهوری اسلامی مسئول است تا دولت را پاسخگو و به خاطر هر اقدامی از آن پاسخ بخواهد؟ بدون شک در این رابطه بحث مجلس مطرح است، چون در ساختار‌هایی که در جمهوری اسلامی تعریف شده اند مجلس جدی‌ترین ساختاری است که وظیفه آن نظارت بر دولت است. اما عملکرد نمایندگان در چند سال اخیر یک ضعف واقعا جدی دارد و مهمترین مسئله نیز به این برمی گردد که ارتباط نمایندگان به عنوان بخشی که قرار است اعتراضات مردم را به صورت قانونی به بدنه دولت منتقل کنند با بدنه مردم قطع است به گونه‌ای که نماینده مجلس از شرایط و اعتراضات مردمی خبر ندارد در چنین شرایطی طبیعی است که اعتراضات به کف خیابان کشیده می‌شود.
به نظر بنده اگر مجلس کار خود را به درستی انجام می‌داد و کمیسون‌های مختلف مسائل را به درستی بررسی می‌کردند که مثلا چرا اتفاقات دی ماه سال ۹۶ اتفاق افتاد طبیعتا اتفاقات اخیر نیز رخ نمی‌داد.
سلیمی: ببینید از گذشته تا کنون در ساختار و نحوه اداره کشورو شیوه حکمرانی در جمهوری اسلامی و در همه ابعاد و قوا یک سری ایرادها، کج کارکرد و خلاء‌ها وجود داشته که طبیعی هستند و تمام نظامات از جمله جمهوری اسلامی که یک نظام نوپا محسوب می‌شود این ایرادها را دارند. اما دولت یازدهم زمانی روی کار آمد سبک جدیدی را برای ورود به مسائل رقم زد که تا آن زمان جمهوری اسلامی آن را تجربه نکرده بود. در واقع ایده دولت یازدهم برای نجات کشور بیشتر از راه کنوانسیون‌ها و قرارداد‌های بین المللی و پیوستن به نظامات جهانی عبور می‌کرد با این وجود خلاء‌های موجود در نوع اداره کشور بیشتر نمایان شد.
بحث دیگر اینکه در کنار مشکلات موجود در ساختار جمهوری اسلامی برای اداره کشور مشکل دیگر رفتار مجموعه مسئولان کشور است بنده به طور جد اعتقاد دارم که امروز روابط و رفتار قوای سه گانه کشور اعم از قوه مجریه، مقننه و قضائیه در نامطلوب‌ترین وضع ممکن قرار دارد به گونه‌ای که در چهل سال گذشته و چه بسا در دوران ریاست جمهوری بنی صدر هم این اتفاق نیفتاده است. واقعیت این است که مسئولین ما در قوای سه گانه وارد بالاترین سطح از سیاسی کاری مبتنی بر روابط جناحی شده اند و بر این اساس هیچ کدام ماهیت اساسی خود را افاده نمی‌کنند. امروز مجلس قانونگذار ناظر، قوه قضائیه ناظر قهریه و دولت که باید کشور را مدیریت کند همگی از وظایف اصلی خود عدول و کشور را به محل رقابت‌های سیاسی خود مبدل کرده اند و بدون توجه به اعصاب و روان افکار عمومی آنچه را که احساس می‌کنند به نفع جریان سیاسی شان است دنبال می‌کنند. به عنوان مثال همین الان که کشور دچار بحران مالی و اقتصادی است تیم منصوب به اصلاح طلبان تسویه حساب سیاسی خود را در تفکیک دولت انجام داده است مثلا تیمی مانند جهانگیری و زنگنه و یا واعظی و جهرمی در دولت وجود دارند که در همین شرایط نیز تسویه حساب‌های خود را انجام می‌دهند و در مجلس و در قوه قضائیه هم به شکل دیگری این مسائل وجود دارند.
ببینید خلاء نظامات مشخص و سر و شکل دار شفافیت در کشور همیشه وجود داشته، اما امروز با گسترش رسانه‌های اجتماعی و گسترش بیشتر توجهات افکار عمومی نبود نظامات شفافیت بیشتر احساس می‌شود به گونه‌ای که مردم احساس می‌کنند باید یک سری از مسائل را بدانند، اما نمی‌دانند. در هر حال اینکه نظام شفافیت وجود ندارد به کنار متاسفانه درک، فهم و اراده‌ای هم برای برقراری این نظامات وجود ندارد.
مردم به نمایندگان مجلس رای داده اند تا حقوقشان را استیفاء کنند با این وجود حق طبیعی مردم است که بدانند رای نماینده آن‌ها به فلان طرح و لایحه چه بوده و یا اصلا به او بگویند که در مورد فلان موضوع رای ندهد. اما مثلا در رابطه با لوایح چهارگانه FATF که دانشجویان و اکثر تشکل‌های دانشجویی به آن ورود پیدا کردند شاهد بودیم که چه تهمت‌ها و تهدید‌هایی نسبت به دانشجویان مطرح شد حتی رئیس مجلس هم گفتند که ما باید بدانیم این‌ها شماره نمایندگان مجلس را از کجا آورده اند این یعنی اینکه داشتن شماره تلفن نماینده مجلس و ارتباط گرفتن با آن‌ها تا این حد مسئله عجیبی است.
امروز کسانی طرح استیضاح دولت و عدم کفایت رئیس جمهور را در مجلس کلید زده اند که یک سال از مواضع محکم آن‌ها در دفاع از دولت نمی‌گذرد این‌ها همان کسانی هستند که تمام پتانسیل خود را در کشور برای حمایت از دولت و ساکت کردن منتقدین بسیج کردند، اما الان که می‌بینند اوضاع خراب است فرار رو به جلو می‌کنند. معتقدم بروز چنین مسائلی به این دلیل است که ابزار نظارتی درستی برای نظارت بر نماینده مجلس وجود ندارد و نماینده می‌تواند در یک چشم به هم زدن موضع خود را تغییر دهد و از یک گروه و جریان به گروه و جریان دیگر برود.
در بحث توجه به افکار عمومی اخیرا رهبر معظم انقلاب بیاناتی را در جمع مسئولان قوه قضائیه مطرح کردند که این موارد مانند لزوم توجه به افکار عمومی، لزوم برخورد از سر تواضع و تفاهم و لزوم طراحی عملیات‌های رسانه‌ای برای اقدامات قوه قضائیه بیش از ده‌ها بار کتبا و شفا‌ها توسط جنبش دانشجویی به مسئولان این قوه گفته شده بود، اما به نظر می‌رسد که برای آقایان اصلا مهم نیست که مردم نسبت به عملکرد آن‌ها چه فکری می‌کنند و به هیچ عنوان آرامش روانی جامعه و اغناء افکار عمومی را در نظر نمی‌گیرند و صرفا آنچه را خودشان می‌فهمند پیاده می‌کنند در نتیجه مردم احساس امنیت، عدالت و احساس مبارزه واقعی با فساد نمی‌کنند.
رئیس قوه قضائیه اعلام کردند که قطعا با اخلالگران نظام اقتصادی کشور با قاطعیت برخورد می‌شود با این وجود آقایان خودشان می‌گویند بازار سکه را دو سه نفر به هم زده اند. سوال این است که این دو سه نفر چه کسانی هستند و برخورد با آن‌ها چه زمانی اتفاق می‌افتد؟ آیا باز هم باید یک روند اطاله دادرسی دو سه ساله اتفاق بیفتد؟ الان سوالی که وجود دارد این است که در رابطه با پرونده برادر رئیس جمهور و برادر آقای معاون اول رئیس جمهور چه اتفاقی افتاده است؟ آیا روند بررسی‌ها طولانی است خب قوه قضائیه باید لحظه به لحظه روند بررسی‌ها را به مردم بگوید تا آن‌ها احساس کنند چه اتفاقی دارد در کشور می‌افتد.
عملکرد دولت در بین سایر قوا روضه قتلگاه است البته بنده هم از دولتی که خیلی شعار اقتصادی نداده و با شعار کنسرت و استادیوم و شعار‌های اینچنینی رای آورده توقع آنچنانی ندارم. در هر حال اگر فرض بگیریم دولت همت بلندی دارد تا مشکلات اقتصادی کشور را حل کند، اما در همین یک هفته اخیر که مواضع آقایان را بررسی کنیم می‌بینیم که آقای وزیر یک موضوع می‌گیرند، اما سخنگوی دولت آن را رد می‌کنند و یا معاون اول یک موضع می‌گیرند و فلان وزیر آن را نقض می‌کند. بدون تردید در شرایط عادی کشور باید تیم اقتصادی دولت با هم هماهنگ باشند، اما الان که در شرایط بحرانی قرار داریم شاهد این هماهنگی نیستیم.
خبرگزاری دانشجو: به نظر شما نارضایتی‌های اخیر تا چه حد تابع اقدامات عوامل بیرونی و دشمن خارجی و تا چه حد تابع مطالبات مردمی است؟
اخگرپور: بی تردید عوامل خارجی در بروز این نارضایتی‌ها دخیلند، اما باید واقعیت را بپذیریم که این اتفاقات متاثر از دغدغه‌های مردم هستند.ارزش پول ملی کاهش یافته مثلا اگر ما تا دیروز می‌توانستیم با ۱۰ میلیون تومان سه قلم جنس بخریم امروز با همین مبلغ فقط می‌توانیم یک قلم جنس خریداری کنیم و متاسفانه وقتی مردم نیز می‌بینند که مسئولان در قوای مختلف هیچ اقدامی برای ورود به این موضوع و برخورد با متخلفین انجام نمی‌دهند طبیعی است که آستانه صبر آن‌ها لبریز می‌شود. در هر حال باید بپذیریم که مردم در خیلی از موارد حق دارند و آقایان در خیلی از جا‌ها بد عمل می‌کنند و حتی می‌توان گفت که عملکرد آن‌ها نشان از بی کفایتی آنهاست.
امیدواریم مردم در انتخابات آینده مجلس تکلیف خود را با نمایندگانی که به دنبال زد و بند‌های سیاسی هستند و به جای اینکه نماینده مردم باشند وکیل الدوله شده اند روشن کنند. در مجموع مردم حق دارند گلایه‌مند باشند، چون وضعیت به گونه‌ای است که حق کاملا با مردم است، اما مردم باید به این نکته هم توجه کنند که منافقین و معاندین داخلی و خارجی از اعتراضات سوء استفاده نکنند و بر موج احساست مردم سوار نشوند در واقع مردم نباید اجازه ندهند دشمن از آب گلا آلود ماهی بگیرد.
گلرو مفرد: نکته‌ای که وجود دارد این است که ما در شرایطی قرار داریم که دشمنان اعم از آمریکا و منافقین و افرادی که در داخل ممکن است نظام را قبول نداشته باشند مترصد این هستند تا از اتفاقات و نارضایتی‌های مردم سوء استفاده کنند و از آب گل آلود ماهی بگیرند در هر حال باید نسبت به این موضوع هوشیار باشیم، اما اگر اعتراضی می‌شود و ما بخواهیم اصل موضوع را انکار کنیم که اصلا مردم مطالبه‌ای ندارد و گله‌مند نیستند این مذموم است.
شما در نظر بگیرید وقتی اجاره خانه یک مستاجر سه برابر می‌شود و یا ارزش پول مردم به یک سوم کاهش می‌یابد و بعد خبر توچال رفتن رئیس جمهور در فضای مجازی مخابره می‌شود و یا اینکه مجلس می‌خواهد دو هفته به تعطیلات برود واقعا در این شرایط مردم باید دست به چه کاری بزنند؟ معتقدم در این شرایط باید حق اعتراض را برای مردم قایل شویم و اعتراض را حق طبیعی آن‌ها بدانیم
شکی نیست که برخی‌ها در جریان اعتراضات به صورت برنامه ریزی شده به دنبال آشوب هستند مثلا در اعتراضات بازار تهران شاهد تخلیه یک کامیون آجر در بهارستان بودیم، اما با همه این مسائل نباید اعتراضات مردم نادیده گرفته شوند.
خبرگزاری دانشجو: اخیرا رئیس جمهور در جمع مدیران اجرایی کشور شاید برای اولین بار دست دوستی به سوی منتقدین کشور دراز کرد و خیلی متواضعانه نسبت به آن‌ها حرف زد. با این وجود سوال این است که این صحبت‌ها تا چه حد واقعی است و می‌توان امیدوار بود که دولت تغییر رویه داده است؟ سوال دیگر اینکه آیا شما به عنوان دبیران اتحادیه‌های دانشجویی برنامه‌ای برای کمک به دولت دارید؟
سلیمی: دولت آقای روحانی تا زمانی که منتخب مردم و دارای حکم از رهبر معظم انقلاب است دولت جمهوری اسلامی محسوب می‌شود و حمایت از این دولت هم بر ما واجب است کما اینکه در سال ۸۳ هم این طرفداران آقای خاتمی بودند که رئیس جمهور را هو کردند، اما این بسیج دانشجویی و تشکل‌های انقلابی بودند که فقط به این دلیل که روحانی رئیس جمهور قانونی کشور است آبروی ایشان را خریدند در هر حال بنای ما این است که نسبت به حرف‌های اخیر رئیس جمهور در مورد منتقدین خوشبین باشیم، اما با توجه به تجربیاتی که در این چند سال دولت روحانی کسب کرده ایم این دولت و حامیانش زمانی از وحدت حرف زده اند که کاری را خراب کرده باشند و بنده غیر از این موردی را سراغ ندارم.
در واقع در این سال‌ها دولت هر گاه احساس کرد فضای مردم و رسانه به نفعشان است و فضای تبلیغات و انتخابات است به همه جای کشور تاختند و هیچ ارگانی را مصون نگذاشتند، به رسانه‌های معاند گرای غلط دادند، علیه نفس انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن تبلیغ کردند و رسانه‌های آن‌ها خطوط روشنی را که نافی و ناقض گذار‌های مشخص انقلاب اسلامی است را دنبال کردند. ببینید این جریان انقلابی نیست که باید وحدت کند، چون ما هیچ گاه وحدت را خدشه دار نکردیم که الان بخواهیم دوباره به جمع موحدین بپیوندیم.
واقعیت این است که آقایان باید وحدت کنند، چون ما هیچ وقت در کشور تفرقه اندازی نکرده ایم و این دوستان بودند که برچسب زدند و بحث دلواپس و غیر دلواپس، دولت با تفنگ و دولت بی تفنگ شورای نگهبان بهمان و شورنگهبان فلان را مطرح کردند و به هر جای کشور که ضرورت ایجاب می‌کرد تاختند در هر حال رفتار دولت تا بحال این بوده است.
ما هیچ گاه به دنبال براندازی و ساقط کردن دولت جمهوری اسلامی نبوده ایم و هیچ وقت منتظر این نبوده ایم که دولت زمین بخورد و تحلیل‌های ما تایید شود تا هورا بکشیم در واقع ما همواره آنچه که را که به ضرر کشور بوده گفتیم البته از اینکه عمده تحلیل‌های ما در مورد دولت آقای روحانی درست بوده خوشحالم. یعنی بنده جایی را سراغ ندارم که در کلان کارکردی مانند برجام، توتال، IPC، ورود هواپیما، FATF، روابط با کشور‌های خارجی، مذاکرات و اقدامات داخلی که ما نقد کرده باشیم و عاقبت آن نقد غلط از آب درآمده باشد. بدیهی است که دولت هیچ کدام از این نقد‌ها را نه خواست که بشنود و نه خواست که عمل نکند و برعکس صاحبان این نقد‌ها را به بدترین الفاظ خطاب کرد و بعضا با آن‌ها برخورد قضایی شد.
بحث دیگری که وجود دارد این است که ذوق زدگی در وحدت نباید وجود داشته باشد، اما این ذوق زدگی را الان در برخی از جریانات سیاسی می‌بینم. بدون شک وحدت مغایر نقد نیست با این وجود معنای وحدت این نیست که اگر ما می‌خواهیم با دولت وحدت کنیم در نقد را ببندیم و دیگر علیه دولت چیزی نگوییم. در هر حال بنده وحدت حول دولت و هر ارگان و شخصی را درست نمی‌دانم و معتقدم وحدت باید حول منافع کشور و راهکار‌ها و محور‌های نجات کشور اتفاق بیفتد. در هر حال شیوه غلط وحدت بسیار زیان بار‌تر از تفرقه است و به نوعی وحدت بد بدتر از عدم وحدت است.
ببینید حرف‌هایی را که منتقدین در قبال عملکرد دولت مطرح کرده اند از سر دلسوزی بوده است با این وجود اگر قرار بود ما وحدت را نقض کنیم باید وقتی مطالبات سیاسی مان را نقض می‌کنند مانند برخی از آقایان به خیابان می‌ریختیم و علیه آن‌ها شعار می‌دادیم و به اموال عمومی خسارت می‌زدیم، اما ما هیچ وقت این کار نکرده ایم و همیشه به دنبال دادن راهکار بوده ایم. در هر حال در توبه همیشه باز است و آقایانی که تابه حال وحدت را نقض کرده اند می‌توانند توبه کنند و برگردند.
اخگرپور: ما بحث وحدت را که آقای روحانی مطرح کردند به فال نیک می‌گیریم، اما بحثی که وجود دارد این است که ما از ابتدا گفته ایم که پای کار انقلاب و نظام هستیم با این وجود دولت هم از نظام جدا نیست. معتقدم افرادی باید بیایند و وحدت کنند که روزی شعار‌های ساختارشکنانه و در تضاد با منافع ملی، نظام و قانون اساسی سر می‌داند.
خداوند را شاکریم که جنبش دانشجویی انقلابی همواره در راستای منافع و آرمان‌های نظام و قانون اساسی کشور قدم برداشته و بعد از این نیز همین گونه خواهد بود. بدون شک جنبش دانشجویی انقلابی عقد اخوت با هیچ مسئولی نبسته با این وجود اگر اقدامات مسئولی در تضاد با آرمان‌های انقلاب، نظام، منویات رهبر معظم انقلاب و در تضاد با قانون اساسی باشد حتما نانتقاد‌های خود را به صورت شفاف بیان خواهیم کرد. اگر آقای روحانی هم واقعا به وحدت اتقاد دارند و راست می‌گویند که واقعا می‌خواهند وحدت کنند باید به صورت عملی دست به کار شوند مثلا کم‌ترین کاری که می‌توانند در این رابطه انجام دهند این است که در یک جلسه رو در رو با دعوت از منتقدین حرف‌های آن‌ها را بشنوند.
اگر آقای روحانی برای وحدت مصمم هستند باید افراد نالایقی را که به خاطر زد و بند‌های سیاسی پست گرفته اند کنار بگذارند و افراد شایسته، کارآمد، متعهد و متخصص را با هر گرایش سیاسی به کار بگیرند.
گلرو مفرد: برای بار اول نیست که رئیس جمهور در مورد وحدت حرف می‌زند در واقع دولت هر گاه در رابطه با مسئله‌ای شکست خورده شاهد طرح چنین موضوعاتی بوده ایم. واقعیت این است که آقای روحانی هر موقع در موضع ضعف قرار می‌گیرد و احساس می‌کند فضای اجتماعی و رسانه‌ای را باخته برای اینکه ضعف خود را پوشش دهد از وحدت دم می‌زند.
خطری که این نوع مواضع روحانی دارد این است که او هر موقع کشور دچار مشکل و بحران می‌شود می‌آیند حاکمیت و حکومت را به هم می‌چسبانند و نارضایتی‌ها را به حاکمیت منتقل می‌کنند در واقع زمانی که روحانی دچار یک بحران می‌شود می‌گوید که همه ما داخل یک کشتی نشسته ایم با این وجود آنچه که به مخاطب القاء می‌شود این است که ناکارآمدی وضع موجود ناشی از عملکرد حاکمیت است و این یک خطر است، چون اگر خیلی‌ها نتوانند بین دولت و حکومت با حاکمیت تفکیک قائل شوند نارضایتی‌ها و ناکارآمدی‌ها به نام حاکمیت نوشته می‌شود.
البته آقای روحانی در جا‌هایی که به صورت مقطعی و در ظاهر به موفقیتی دست پیدا می‌کند این موفقیت را کاملا به خودش نسبت می‌دهد و می‌گوید که این موفقیت نتیجه ایده دولت تدبیر و امید است.
کوهی مقدم: به نظر بنده موضع رئیس جمهور در مورد وحدت کاملا از سر ضعف و با هدف خارج کردن خودش از بحران و قرار گرفتن در یک حاشیه امن مطرح شده است. ما این موضع آقای روحانی را کاملا از سر تزویر می‌دانیم و معتقدیم این موضع صادقانه نیست و یک جنگ روانی است.
واقعیت این است که روحانی پس از مناظرات سال ۹۲ و ۹۶ در مقابل مشاور رسانه‌ای خود یک فرد کاملا دست و پا بسته و گوش به فرمان بوده با این وجود ما حرکت اخیر را نیز یک حرکت کاملا رسانه‌ای تلقی می‌کنیم. معتقدم رفتن به این فضا نه تنها ناکارآمدی را کنترل نمی‌کند بلکه آن را گسترده‌تر هم می‌کند، چون تنها بعد روانی در میان است و شاهد بعد عملی نیستیم از این رو پرداختن روحانی به بحث وحدت به جای اینکه موجب درست کردن اوضاع شود سبب می‌شود ناامیدی گسترده تری مردم را فرا بگیرد و مردم به این برآورد برسند که همه با هم نتوانستند مشکلات را حل کنند و این در حالی است که رئیس جمهور خودش باید مسئولیت مشکلات را به گردن بگیرد و بگوید ما نتوانسته ایم که بنده این را بعید می‌دانم.
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
عامل اصلی مشکلات کشور تسلیم نبودن عده ای از مسؤولان در برابر اوامر و رهنمودهای ولی امر مسلمین (ستون انقلاب و استقامت و عزت کشور) است و علت این تسلیم نبودن، بی تقوایی و از خودبیگانگی آنان است.