به گزاش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، متن دلنوشته حسن یزدانی قهرمان المپیک و دارنده ۲ مدال طلا و نقره کشتی آزاد جهان به شرح زیر می‌باشد:
"آقای وزیر عدالت در کدامین اتاق وزارت ورزش محبوس مانده است؟
خدا را شکر مردمانی داریم بی نهایت قدرشناس و با محبت که حتی باید جان را فدای لطف و محبت خالصانه شان کرد و با تمام وجودم ادای احترام می‌کنم به مردم وطنم که همواره حمایت‌های بی دریغشان شامل حال افتخار آفرینان ورزش ملی ایران بوده و هست. عهد کردم تنها به افتخارآفرینی برای ملت و مملکت عزیزم فکر کنم، اما چه کنم که شاهد بی سابقه‌ترین و شدیدترین کم لطفی‌ها از جانب افرادی هستم که باید همانند پدری مهربان نگاهی برابر به تمامی فرزندان خود داشته باشند، اما ندارند؟
چگونه می‌توانم ناعدالتی در مقابل قهرمانان و مسئولان دلسوز کشتی را ببینم، اما سکوت کنم؟!
چگونه می‌توانم اوج تنهایی پهلوان و قهرمان محبوب سرزمینم (رسول خادم) که بحق مایه فخر و مباهات کشتی و تمام ورزش ایران می‌باشد را ببینم، اما سکوت کنم؟!
مردیکه یک تنه تمام بار کشتی را به دوش کشیده و شاهدیم آنانیکه باید در کنارش باشند در مقابلش ایستاده اند.
آقای وزیر به کجا چنین شتابان؟
عدالت و انصاف در کدامین اتاق وزارت ورزش محبوس مانده است؟
کشتی و قهرمانان و مدیرانش چه کرده اند جزء افتخار آفرینی که اینگونه در قبالش جفا صورت می‌گیرد و چشم‌ها به روی افتخارات بزرگشان بسته شده؟
چرا نگاهی نا برابر و ناعادلانه به ورزش و این سرزمین و افتخارآفرینانش وجود دارد؟
آقای وزیر کشتی یار می‌خواهد نه سربار؟
کدام منطقی می‌پذیرد در آستانه بازی‌های آسیایی و رقابت‌های جهانی این همه فشار روحی و روانی از سوی آنانیکه باید یاریگر قهرمانان ورزش ملی ایران باشند بر ملی پوشان کشتی وارد شود؟
کدام منطقی می‌پذیرد در آستانه بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان بودجه کشتی به شکل چشمگیری تنزل یابد؟
چگونه برای کشتی و قهرمانانش پول نیست، اما برای برخی رشته‌ها حتی پاداش چندصد هزار دلاریشان در روز تعطیل تهیه و پرداخت می‌شود؟
چی می‌کنید با ورزش ملی و همیشه پر افتخار این سرزمین؟
چرا مدیران دلسوز و موفق کشتی کشور را تنها گذاشته اید؟
چرا پاداش قهرمانان افتخار آفرین کشتی نباید به شکل کامل پرداخت شود؟
چرا در زمانیکه باید یاریگر کشتی و مدیران و قهرمانانش در روز‌های سخت باشید سکوت کرده اید؟
آیا حمایت از کشتی تنها حضور در سالن مسابقات و عکس یادگاری پای سکو‌ها و در کنار قهرمانانش می‌باشد؟
آقای وزیر...
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می‌پنداشتیم"
"آقای وزیر عدالت در کدامین اتاق وزارت ورزش محبوس مانده است؟
خدا را شکر مردمانی داریم بی نهایت قدرشناس و با محبت که حتی باید جان را فدای لطف و محبت خالصانه شان کرد و با تمام وجودم ادای احترام می‌کنم به مردم وطنم که همواره حمایت‌های بی دریغشان شامل حال افتخار آفرینان ورزش ملی ایران بوده و هست. عهد کردم تنها به افتخارآفرینی برای ملت و مملکت عزیزم فکر کنم، اما چه کنم که شاهد بی سابقه‌ترین و شدیدترین کم لطفی‌ها از جانب افرادی هستم که باید همانند پدری مهربان نگاهی برابر به تمامی فرزندان خود داشته باشند، اما ندارند؟
چگونه می‌توانم ناعدالتی در مقابل قهرمانان و مسئولان دلسوز کشتی را ببینم، اما سکوت کنم؟!
چگونه می‌توانم اوج تنهایی پهلوان و قهرمان محبوب سرزمینم (رسول خادم) که بحق مایه فخر و مباهات کشتی و تمام ورزش ایران می‌باشد را ببینم، اما سکوت کنم؟!
مردیکه یک تنه تمام بار کشتی را به دوش کشیده و شاهدیم آنانیکه باید در کنارش باشند در مقابلش ایستاده اند.
آقای وزیر به کجا چنین شتابان؟
عدالت و انصاف در کدامین اتاق وزارت ورزش محبوس مانده است؟
کشتی و قهرمانان و مدیرانش چه کرده اند جزء افتخار آفرینی که اینگونه در قبالش جفا صورت می‌گیرد و چشم‌ها به روی افتخارات بزرگشان بسته شده؟
چرا نگاهی نا برابر و ناعادلانه به ورزش و این سرزمین و افتخارآفرینانش وجود دارد؟
آقای وزیر کشتی یار می‌خواهد نه سربار؟
کدام منطقی می‌پذیرد در آستانه بازی‌های آسیایی و رقابت‌های جهانی این همه فشار روحی و روانی از سوی آنانیکه باید یاریگر قهرمانان ورزش ملی ایران باشند بر ملی پوشان کشتی وارد شود؟
کدام منطقی می‌پذیرد در آستانه بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان بودجه کشتی به شکل چشمگیری تنزل یابد؟
چگونه برای کشتی و قهرمانانش پول نیست، اما برای برخی رشته‌ها حتی پاداش چندصد هزار دلاریشان در روز تعطیل تهیه و پرداخت می‌شود؟
چی می‌کنید با ورزش ملی و همیشه پر افتخار این سرزمین؟
چرا مدیران دلسوز و موفق کشتی کشور را تنها گذاشته اید؟
چرا پاداش قهرمانان افتخار آفرین کشتی نباید به شکل کامل پرداخت شود؟
چرا در زمانیکه باید یاریگر کشتی و مدیران و قهرمانانش در روز‌های سخت باشید سکوت کرده اید؟
آیا حمایت از کشتی تنها حضور در سالن مسابقات و عکس یادگاری پای سکو‌ها و در کنار قهرمانانش می‌باشد؟
آقای وزیر...
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می‌پنداشتیم"
ارسال نظرات