چرا با علیزاده‌ها همراهی می‌کنیم

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، «کمیل خجسته» در یادداشتی با عنوان «چرا با علیزاده ها همراهی می‌کنیم» نوشت:

در بستر شبکه هر کسی که حرف قویتری می‌سازد توجه بیشتری به او می‌شود و امروز یک نفر توانسته در حد خودش شبکه ضدانقلاب را مختل و افشا کند. بهترین وسیله برای اینکه این شبکه خودش را از اختلال دربیاورد چیست؟ عامل اختلال را کنار بزند. ماجرای این روزهای علیزاده هم این گونه است. چه عامدانه چه غیرعامدانه عامل اختلال شبکه ضدانقلاب بخشی از توانش و بخشی از پستهایش این روزها مشغول دفاع از خودش درون شبکه خودی شده است.
در زمانی که ما این سمت جبهه هستیم و می‌بینیم کسی به سمت ما می آید چگونه باید با او روبه رو شد؟ با علیزاده ها، چرخنده ها، سجادی ها و... چگونه روبرو شویم؟
اگر کد اطلاعاتی و امنیتی متقن وجود دارد که موضوع تمام است اما در زمانی که اطلاعات متقنی وجود ندارد برای تحلیل رفتار دیگران مبتنی بر اصول و سیره عمل می‌کنیم. اصولی که انقلاب آن را مشخص کرده است:
اول همان که امام فرمود: ملاک حال فعلی افراد است و دوم آنکه آقا تحت عنوان جذب حداکثری فرمودند که مومنین قوی الایمان ضعیف الایمانها را دفع نکنند، رها نکنند و بلکه جذبشان کنند.
سیره هم در این زمینه روشن است. امام حسین(ع) جناب حر را که فرمانده لشگر یزید برای محاصره شان بود را پذیرفتند و این همه تواب که پیامبر(ص) و امام حسن(ع) و... به آغوش کشیدند و آنها در جبهه حق شمشیرها زدند.
نکته بعدی اینست که اگر برگشت به سپاه دشمن چه؟ می‌شود کالاول. مگر قبلا نبود؟! می‌شود مثل همان موقع که بوده است. تا الان به جبهه انقلاب کمک می‌کرد حالا برگشت به همانجایی که بود. مگر این موضوع برای خود ما صدق نمی‌کند؟ چه انسانهایی در طول تاریخ همین انقلاب بودند که امام آنها را بزرگ کرد اما عاقبت دل امام را خون کردند. چه افرادی که با شعار انقلابی شروع کردند و اما غفلت زمان به جبهه دیگری کشاندشان. دورتر برویم. چه اصحابی که دل پیامبر را شاد کردند چه اصحابی که سیف الاسلام بودند و اما در نهایت فرزندشان یا عیالشان یا خودشان یا رفیقشان آنها را به جبهه دشمن کشاند. آینده آینده است و هر کسی اول باید مراقب آینده خودش باشد.
جنگ رسانه ای امروز بر بستر شبکه دارد رخ می‌دهد. رهبر انقلاب در پایان فرمایشاتشان در استادیوم آزادی خطاب به بسیجیان یکی از میدان‌های نبرد امروز را میدان شبکه سازی های اجتماعی و فرهنگی برشمردند. شبکه با جذب و حفظ قوت می‌گیرد و بر شبکه رقیب غلبه می‌کند. باید شبکه رقیب را مضمحل کرد و شبکه خودی را منسجم و متشکل کرد.