تحریم لبخند ملّت ایران برجبهه استکبارکُشنده‌تر است یا تحریم مادی او بر ما؟/ باید نسبت «اصالت جَیْب بر جیب» را درست به نسل‌های بعد انتقال دهیم

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج دانشجویی؛۲۶۳ بسیج دانشجویی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی استان اصفهان خطاب به رئیس جمهور محترم درخصوص فرجام مذاکرات هسته ای نامه ای سرگشاده منتشر کردند.

پیش از شروع و در ابتدای این نامه آمده است: این متن را فرزندان انقلابی ایران اسلامی، جوانان حاضر در متن و ناظر بر متنِ ملّت ، دارای عقل معاش و مسلّح به عقل معاد ، با خبر از جیبِ مردم و عالم و مؤمن به جَیْبِ مردم ، همدل و همزبان با ملّت و در تلاش برای تحقق حداکثری امر ولی امر مسلمین یعنی همدلی و همزبانی دولت و ملّت به نگارش در می آورند؛

جناب حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای شیخ حسن روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

ضمن عرض سلام؛ آرزوی قبولی طاعات و عبادات جنابعالی و همکارانتان را در ماه مبارک رمضان از خداوند مسئلت می داریم. ماهی که ماه تحریم الهی برای بندگان خود جهت رفع تحریم های اساسی در یک فرآیند برد-برد (دوسربرد) است که به فرموده ی رسول بشیر : (إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِي هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّكُمْ أَنْ لَا يُغَلِّقَهَا عَلیکُم)

و ماهی که ماه خودتحریمی بندگان خدا به فرمان خالق و ربِّ خویش است تا به وسیله ی آن ، تحریم های اساسیِ فلج کننده و مأیوس کننده شیطان همچنان باقی بماند و تمدید گردد که ایضا به فرموده ی رسول نذیر : (أَبْوَابَ النِّيرَانِ مُغَلَّقَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّكُمْ أَنْ لَا يُفَتِّحَهَا عَلَيْكُمْ وَالشَّيَاطِينَ مَغْلُولَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّكُمْ أَنْ لَا يُسَلِّطَهَا عَلَيْكُمْ.)

تحریم و خودتحریمی که ثمره ی آن به فرموده ی خداوند تبارک و تعالی در حدیث معراج ؛ نیست مگر «یقین»! و بدون تردید ( إِذَا اسْتَیْقَنَ الْعَبْدُ (الملّة) لَا یُبَالِی کَیْفَ أَصْبَحَ ) این بی سبب نیست زیرا که فرمود (الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا أَجْزِي بِه‏)

این ماه ،‌ ماه تحقّق یقین است ، آن هم نه یقین فردی که یقین یک ملّت ، یک امّت و امام راحل عظیم الشأن که خود مظهر یقین ملّت بود ، ملّت مؤمن خویش را اینگونه به جهانیان معرفی کرد ؛ (ملّتی که شهادت دارد اسارت ندارد و ملّتی که رمضان دارد تحریم بر آن نفوذناپذیر است)

خدای جمیل و جلیل برای اثبات (آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ) صیامی مستمر برای امّت فضیلت یافته بر عالمیان رقم زد ، چراکه لذّت صیام را به جمیع معانی درک کرده بودند.

جناب آقای روحانی!

بدون شک شما با این جملات بیگانه نیستید چراکه امروز چشم آزادی خواهان جهان و چشم امید دوختگان به این قطب یقین و عزّت با این جملات تنفس می کنند و کسب حیات می نمایند و با همین جملات که درواقع بخش مهمی از مکتب امام راحل است به حیات خویش تثبیت و توسعه می بخشند. آنجا که امام راحلمان فرمود: «ما می دانیم که این انقلاب بزرگ که دست جهان خواران و ستمگران را از ایران کوتاه کرد، با تأییدات غیبی الهی پیروز گردید بنابراین شک نباید کرد که انقلاب اسلامی ایران از همه ی انقلاب ها جداست؛ هم در پیدایش، هم در کیفیت مبارزه و هم در انگیزه ی انقلاب و قیام! تردیدی نیست که این یک تحفه ی الهی و هدیه ی غیبی بوده که از جانب خداوند منّان بر این ملّت مظلوم عنایت شد. بی تردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزیِ آن است و رمز پیروزی را ملّت می داند و نسل های آینده در تاریخ خواهد خواند که دو رکن اصلی آن؛ انگیزه ی الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی و اجتماع ملّت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد است.» روحش متنعّم در جنة اللقاء و مکتب و راه و شخصیتش مصون از تحریف و مراقبت از این تکلیف، توفیق ما بادا!

وجه تمایز این انقلاب با تمامی انقلاب ها در توحید کلمه و کلمه توحید است یعنی خدا ،‌ خواست او و سنّت او!

در تمامی انقلاب های جهان، مردم با وجود همه ی شعارهای به ظاهر زیبا و فریبنده به امید پرشدن جیبِ خود به صحنه ی انقلاب می آیند که تا جیبی پر نشود و تا رسیدن به جیبی پر نباشد قیام هم نیست.

امّا در این انقلاب مردم به مددِ جَیْبی نورانی و توسط دست برون آمده از جَیْبی که پر بود از سرمایه ی نور الهی، و با هدف رسیدن به مقام ملّتی دارای جَیْب قیام کردند. در هیچ یک از مراحل انقلاب در طول این ۳۶ سال تکیه ی مردم به جیبِ خود و دولت نبوده است ؛

    انقلاب به جیب پیروز نبود که به جَیْب پیروز گردید.
    جنگ به جیب پیروز نشد که به جَیْب فتح گردید.
    قلّه های علمی به جیب فتح نشد که به جَیْب به دست آمد.
    و ملّت های مظلوم چشم به جیب ما ندوخته اند که از جَیْبِ ما ثروتِ نور و امید کسب کرده اند.

و این وظیفه ی ما و بالاخص شماست که این نسبت «اصالت جَیْب بر جیب» را به عمل درست خویش و با مقاومت در برابر فرعون هایی که خداوند ما را در مقابلشان مسلّح به جَیْب کرده، به نسل های بعدی انتقال دهیم تا آنان نیز با همان سلاح جَیْب و دست پر از نور بر تمامی مشکلات فائق آیند.

جناب آقای رئیس جمهور!

و امّا درباره ی تحریم، تحریمی که ۳۶ سال است ادامه دارد و به فرموده ی امام راحل، لطف خداوند بر این ملّت است و به فرموده ی مقام معظّم رهبری، آخرین تیر ترکش استکبار است و نه سبب همه ی معضلات اقتصادی بوده و راه حل رفع آن گفتگو با کدخدا نیست. ما دانشجویان انقلابی ایران اسلامی در این باره به ۳ اصل اساسی عقیده داریم:

اصل اول ؛‌ که تحریم به هیچ وجه کار قدرت های مادی نیست، آری آن ها می توانند آنچه را که تحت عنوان (زِينَةً وَأَمْوَالاً فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا) دارند بر ما ببندند ولی مگر فراموش کرده ایم که خداوند منّان فرمان اقتصاد مقاومتی را در کلام موسای کلیم که فرمود (فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ) برای انسان مؤمن صادر فرمود؟

کدام یک از آنچه آن ها دارند و صد البته مادی صرف است در این سرزمین قابل استخراج نیست؟ آری تحریم کار خداست ، پس انسان و تحریم همزاد یکدیگرند که (وَلاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ)

اصل دوم ؛ تحریمی که کار خداست بلا شک بر اساس حکمت و مصلحت الهی است و آن نیست مگر تعالی و تکامل انسان که اوج این تعالی همچنان که در ابتدای این متن اشاره شد، ‌رسیدن انسان به یقین است که در این مقام است که هیچ تحریم مادی بر انسان مؤمن کارگر نیست.

اصل سوم ؛که مهم تر از دو اصل گذشته و نتیجه ی آن دو است اصلِ «قدرت تحریم گریِ انسان مؤمن» است. چون انسان مؤمن به یقین رسید، به مدد الهی قدرت تحریم شیطان را می یابد. اگر تحریم یعنی منع آنچه داری بر آنکه داشته ی تو را ندارد، «یقین» ثروت عظیم و فراوانی را به ملّت برگزیده می دهد که می تواند با تحریم آن بر شیاطین ،‌ آنان را به کرنش و تسلیم در برابر خود وادارد.

این ملّت مؤمن و انقلابی در بهمن۵۷ قطعنامه ی تحریمیِ امام بر علیه جبهه ی استکبار را امضاء و در طول این سال ها هر سال آن را با امضاءِ ولیِ‌خویش تمدید نموده است؛

    این ملّت لبخند خود را بر جبهه ی استکبار تحریم کرد.
    این ملّت عزّت خود را بر جبهه ی استکبار تحریم کرد.
    این ملّت استقلال خود را بر جبهه ی استکبار تحریم کرد.
    این ملّت جوانان خود را بر جبهه ی استکبار تحریم کرد.
    این ملّت فکر و ذهن خود را بر جبهه ی استکبار ، چه شرق و چه غرب تحریم نمود.

و تمامی آزادی خواهان جهان چون قدرت تحریم گریِ‌ این ملّت را دیدند، او را به عنوان الگوی خویش برگزیدند. به راستی تحریم لبخند این ملّت بر جبهه ی استکبار کشنده تر است یا تحریم اقلام مادی جبهه ی استکبار بر ما؟ و تحریم عزّت ما بر غرب کشنده تر است یا تحریم مادی آن ها علیه ما؟

بلاشک این جبهه ی استکبار است که بیش از همه به مذاکره نیاز دارد و با چهره ی مزوّرانه برای رفع تحریم های خویش به پای میز مذاکره آمده است.

آیا برداشتن تحریم های جبهه ی استکبار بازیِ برد-برد است؟ قطعاً ظلم بزرگ بر این ملّت و بر آینده ی آنان و اسلامِ عزّت آفرین،‌ برداشتن تحریم های کشنده از روی شیطان است.

و امّا نکته ی آخر! سیاست خارجیِ‌ ما را جناب حافظ تعیین نمی کند، این حرف بدون تردید ناصواب است و راه متقن و مستحکم را آیه شریفه (مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ) به ما می نمایاند.

آنچه امام راحل، پیش از بهمن۵۷ به ما آموخت و پس از آن به رؤیت ما و همه ی آزادی خواهان جهان گذاشت، علاوه بر دو عنصر دوستان و دشمنان، واقعیت و عنصر سومی بود که آن را شیطان نامید و شیطان را در وجود آمریکا به تصویر کشید، او نه دوست است و نه دشمن، او تنها و تنها عدوالله است و شما بفرمایید با عدوالله چه کنیم و خدا فرمود (لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ).

برادر گرامی جناب آقای روحانی!

آنچه از معارف اسلامی تا کنون به مدد انقلاب اسلامی و به نفس گرم ولایت و متجلی در عمل جوانان انقلابی ایران اسلامی به ویژه شهدا مشاهده کرده ایم این است که اگر رمضان ماه تحقق ملّتی اهل یقین است و اگر ملّت مؤمن در این انقلاب به منصه ی ظهور رسید و اگر یقین، به ملّتی قدرت تحریم گریِ‌ شیطان را به اذن و اراده ی الهی می دهد، پس آنچه که می ماند این است که (وَیلٌ لِاُمّة)ٍ که تا پایان رمضان همچنان بر سر میز مذاکره باقی بمانید و پذیرنده توافقی باشید که اصول نه شرقی نه غربی امام در آن لحاظ نشده باشد.

 
والسلام علیکم و رحمت الله

۱۱ تیرماه سال دولت و ملت؛ همدلی و همزبانی مصادف با ۱۵ رمضان ۱۴۳۶