خرده‌فرمایشات برای ترمیم کابینه/ اصلاح‌طلبان از جان روحانی چه می‌خواهند؟

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «ما روحانی را رییس جمهور کردیم!» این تازه‌ترین مدعای دختر هاشمی رفسنجانی است. فائزه، دختر کوچک‌ حجت الاسلام هاشمی، دیروز و در میتینگ اصلاح‌طلبان لرستان، ضمن بیان این سخنان، افزود: «در انتخابات سال 96 اگر می‌خواهید روحانی رأی بیاورد باید مجلس را در اختیار داشته باشد و این ‌زمانی محقق می‌شود که اکثریت نمایندگان اصلاح‌طلب باشند.» تلاش اصلاح‌طلبان برای مصادره‌ی آرای مردم از همان فردای انتخابات آغاز شد. آن‌ها که گمان می‌کردند پیروزی روحانی در انتخابات 92 مرهون انصراف عارف است، حالا از وی و دولتش طلب‌کار هم بودند. آنقدر که در جزیی‌ترین مسایل کابینه دخالت کنند و یا در حیطه‌ی اختیارات آقای رییس جمهور، برایش نسخه بپیچند. ماجرا چیست؟ اصلاح‌طلبان از جان روحانی چه می‌خواهند؟

خُرده‌فرمایشات اصلاح‌طلبان برای روحانی/ کدام وزرا باید بروند؟

«در واقع ترميم كابينه در اين يك سال باقيمانده يعني پاسخگويي به پيام هفتم اسفند.» این گزاره‌ی کلیدی یادداشت عبدالله ناصری بود در اعتماد. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب، روز گذشته در یادداشتی که در این روزنامه به چاپ رسید، ضمن تأکید بر ضرورت ترمیم کابینه، به روحانی توصیه کرد تا تیم غیرمنسجم رسانه‌ای خود را از حالا برای انتخابات 96 فعال‌تر کند.

موضوع ترمیم کابینه البته از اختیارات آقای رییس جمهور است؛ با این همه تندروهای اصلاح‌طلب از خیلی پیشتر فشار بر روحانی را برای تعویض وزرای نامطلوب آنان آغاز کرده‌ اند. چهره‌هایی از قبیل نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت و محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان، از جمله‌ی عناصر نامطلوبی هستند که جراید و رسانه‌های زنجیره‌ای با طرح نام، خواستار ترمیم آنان از سوی روحانی شدند. هم‌چنین در این لیست نام چهره‌هایی از قبیل قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت و درمان کابینه هم به چشم می‌خورد. مطلبی که بیشتر از پیش سیاسی بودن محتوای این فشارها را آشکار می‌کند. آقای وزیر بهداشت احتمالاً کاری‌ترین و البته کم حاشیه‌ترین وزیر دولت تدبیر است. مطلبی که او را در میان مردم بیشتر از همه‌ی دولت روحانی محبوبیت بخشیده است. با این همه همین موضوع ناخرسندی عناصر تندرو را برانگیخته است؛ آنقدر که برای برکناری‌اش دست به کار شوند.

چرا کابینه باید ترمیم شود؟

عبدالله رمضان‌زاده از چهره‌های افراطی جناح اصلاح‌طلب، چندی قبل در همین رابطه در گفتگو با روزنامه‌ی «آرمان» گفته بود: «مهم‌ترین نقد وارد به دولت این است که کابینه‌ی روحانی «سیاسی» نیست و آقای روحانی فکر می‌کند یک‌‌تنه می‌تواند همه بارها را بردارد.» سخنگوی دولت اصلاحات در همان گفتگو، موضوع «ترمیم کابینه» را از ضروریات دوران پسابرجام معرفی کرده بود.

فهم این‌که ترمیم کابینه چه ارتباطی با مسأله‌ی مذاکرات اتمی دارد، نیازمند درک بهتری از اهداف و مطامع این جناح است. اصلاح‌طلبان از همان روز اول، انتخاب روحانی را یک گزینه‌ی حداقلی برای بازگشت خود به قدرت می‌دانستند. به این ترتیب برای تحقق گام به گام خواسته‌هایشان روی روحانی و دولتش حساب باز کردند. مذاکره با امریکا و تابوشکنی از آن، نخستین هدفی بود که آنها در پوشش مذاکرات اتمی به آن دست یافتند. کمتر کسی این روزها در ناکامی مذاکرات اتمی در راستای ایجاد گشایشات اقتصادی برای مردم، تردید دارد. برجام هیچ دستاوردی نداشت؛ همان‌طور که سیف گفته بود. با این همه اصلاح‌طلبان سراپا مدافع آن هستند؛ نه به خاطر مردم؛ به این خاطر که تابوی مذاکره با یانکی‌ها را شکست. به این علت که با متن مبهم و البته بی چفت و بست خود، بساط مذاکره با امریکا را تا دهه‌ها، پهن کرد. حالا و در روزهای پسابرجام نیز، بیشتر از مشکلات اقتصادی مردم، به فکر تحقق گام‌های بعدی نقشه‌های خود هستند.

سیاست داخلی؛ گام دومی است که اصلاح‌طلبان از روحانی انتظار دارند بردارد. طرح و داغ کردن موضوعات مناقشه انگیز و البته حاشیه ای همچون حقوق بشر و یا آزادی از سوی رسانه‌های زنجیره‌ای، در همین راستا است. نه حالا؛ که از همان روزهای مجلس ششم، اصلاح‌طلبان اعتنای چندانی به دردها و مشکلات واقعی مردم نداشتند. امروز هم و در شرایطی که مضیقه‌های اقتصادی و رکود بی‌سابقه، اسباب بیچارگی خیلی‌ها را فراهم آورده، اصلاح‌طلبان به دنبال سیاسی بازی‌ هستند. مواضع و اولویت‌های آنان هنوز فاصله‌ی معناداری با مطالبات جامعه دارد. احتمالاً به همین خاطر به جای طرح مطالبات اقتصادی، برای نهادینه شدن «حقوق بشر» چانه می‌زنند.  

توهمات پیروزی لیست امید ادامه دارد. از سربند اعلام نتایج، اصلاح‌طلبان با تصور کسب اکثریت کرسی‌های پارلمان، هیچی نشده به تقسیم غنایم پرداختند. آنان متأثر از انتخابات تهران، در تمام روزهای بعد از هفتم اسفند، از سناریوهای مختلفی که برای ریاست مجلس در سر داشتند، گفتند. صفحات روزنامه‌های زنجیره‌ای تقریباً هر روز با همین محتوا بسته می‌شد.

در همین رابطه این گزارش را بخوانید: عارف یا لاریجانی؛ اصلاح‌طلبان چه کسی را می‌خواهند؟/ توهمات «آرمانی»!

خواب و خیالات آنان برای دولت روحانی، احتمالاً استمرار همین سناریو است. اصلاح‌طلبان حالا و با توهم در اختیار داشتن قوای مجریه و مقننه، در جستجوی تعبیر رویاهای خود هستند. رؤیاهایی که فائزه خیلی خوب در میان دوستان هم حزبی‌اش، از آنها گفت: «باید آزادی و حقوق بشر را در کشور نهادینه کنیم. به طور یقین با شعار و تسهیلات نظامی صرف به کره شمالی تبدیل خواهیم شد که یک کشور منزوی در دنیا‌ست.»