به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، به نقل از پایگاه اینترنتی روزنامه الشرق الوسط؛ اردوگاه عین عیسی در ۵۰ کیلومتری شمال رقه محل زندگی زنانی است که به اجبار یا میل خود به عقد و نکاح اعضای گروه تروریستی داعش در آمده اند.
سه زن سوری در حالی که لباس سیاهی به تن دارند در گوشه‌ای از یک اتاق نشسته اند. در اطراف آن‌ها کودکانی کمتر از سه سال که هنوز هیچ گواهی تولدی ندارند مشغول بازی هستند. آن‌ها با اعضای خارجی داعش ازدواج کردند و از سرانجام خود آگاه نبودند.
«سواد» که حدود ۳۰ سال دارد، می‌گوید: رویای من این بود که معلم انگلیسی شوم. دوست داشتم به کودکان زبان خارجی تدریس کنم و داستان‌ها و رُمان‌های بین المللی را ترجمه کنم. او سیگاری روشن می‌کند و ادامه می‌دهد: از ۱۰ سال پیش سیگار کشیدن را شروع کردم؛ زمانی که داعش سیگار کشیدن در رقه را ممنوع کرد من یکبار مجازات شدم. ولی پس از ازدواج با یکی از عناصر داعش مشکلی برای سیگار کشیدن نداشتم.
او درباره ازدواج با یک عنصر خارجی داعش گفت: همسر من از اعضای مراکشی داعش بود. با و در خیابان‌های رقه آشنا شدم و در تابستان ۲۰۱۵ ازدواج کردیم.
«نور» دیگر زن حاضر در چادر بود که ۲۲ سال از سن او می‌گذشت. او و خانواده اش در سال ۲۰۰۷ برای زندگی به رقه آمدند؛ جایی که او با همسر مالزیایی خود که در خدمت داعش بود، آشنا شد. او می‌گوید: در ابتدا تمایلی برای ازدواج با وی نداشتم، ولی بعد‌ها فریب شخصیت به ظاهر مذهبی وی را خوردم و با او ازدواج کردم.
«خنساء» برعکس دو زن قبل تمایلی به ازدواج با خواستگار داعش خود نداشته است. او گفت: یکی از اعضای تونسی داعش از پدرم مرا خواستگاری کرد. پدرم پذیرفت. به عقیده پدرم، او یک شاهزاده جذاب بود که می‌توانست مرا خوشبخت کند. مادرم به رغم مخالفت نتوانست کاری انجام دهد.
این سه زن امید چندانی به آینده ندارند، آن‌ها بیشتر نگران آینده تاریک و مبهم فرزندانشان هستند.
اعضای گروه تروریستی داعش پس از اشغال شهر‌های سوریه به شیوه‌های مختلفی برای اجرای جهاد نکاح روی آوردند که نمونه آن ایجاد دفاتر ازدواج اجباری و ارائه لیست همسران داعشی برای جذب دختران و زنان غربی بود.
سه زن سوری در حالی که لباس سیاهی به تن دارند در گوشه‌ای از یک اتاق نشسته اند. در اطراف آن‌ها کودکانی کمتر از سه سال که هنوز هیچ گواهی تولدی ندارند مشغول بازی هستند. آن‌ها با اعضای خارجی داعش ازدواج کردند و از سرانجام خود آگاه نبودند.
«سواد» که حدود ۳۰ سال دارد، می‌گوید: رویای من این بود که معلم انگلیسی شوم. دوست داشتم به کودکان زبان خارجی تدریس کنم و داستان‌ها و رُمان‌های بین المللی را ترجمه کنم. او سیگاری روشن می‌کند و ادامه می‌دهد: از ۱۰ سال پیش سیگار کشیدن را شروع کردم؛ زمانی که داعش سیگار کشیدن در رقه را ممنوع کرد من یکبار مجازات شدم. ولی پس از ازدواج با یکی از عناصر داعش مشکلی برای سیگار کشیدن نداشتم.
او درباره ازدواج با یک عنصر خارجی داعش گفت: همسر من از اعضای مراکشی داعش بود. با و در خیابان‌های رقه آشنا شدم و در تابستان ۲۰۱۵ ازدواج کردیم.
«نور» دیگر زن حاضر در چادر بود که ۲۲ سال از سن او می‌گذشت. او و خانواده اش در سال ۲۰۰۷ برای زندگی به رقه آمدند؛ جایی که او با همسر مالزیایی خود که در خدمت داعش بود، آشنا شد. او می‌گوید: در ابتدا تمایلی برای ازدواج با وی نداشتم، ولی بعد‌ها فریب شخصیت به ظاهر مذهبی وی را خوردم و با او ازدواج کردم.
«خنساء» برعکس دو زن قبل تمایلی به ازدواج با خواستگار داعش خود نداشته است. او گفت: یکی از اعضای تونسی داعش از پدرم مرا خواستگاری کرد. پدرم پذیرفت. به عقیده پدرم، او یک شاهزاده جذاب بود که می‌توانست مرا خوشبخت کند. مادرم به رغم مخالفت نتوانست کاری انجام دهد.
این سه زن امید چندانی به آینده ندارند، آن‌ها بیشتر نگران آینده تاریک و مبهم فرزندانشان هستند.
اعضای گروه تروریستی داعش پس از اشغال شهر‌های سوریه به شیوه‌های مختلفی برای اجرای جهاد نکاح روی آوردند که نمونه آن ایجاد دفاتر ازدواج اجباری و ارائه لیست همسران داعشی برای جذب دختران و زنان غربی بود.
ارسال نظرات