یکی از مقالات محقق کالج ماکلستر عنوان کرد
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، دو مطالعه جدید (۲۳ اوت ۲۰۱۷ برابر با یکم شهریور ۱۳۹۶) نشان می‌دهد اهمیت توسعه مداوم کشاورزی پایدار در سراسر جهان، هم برای آب و هوا و هم برای تغذیه جمعیت جهان سودمند است.
سایت " Organic Authority" یکی از مقالات توسط نویسنده محقق در کالج ماکلستر نشان می‌دهد که به رغم وعده‌هایی که توسط توسعه‌دهندگان محصولات اصلاح شده ژنتیکی (GMO) می‌دهند، کشاورزی پایدار بهترین گزینه برای تغذیه جمعیت رو به رشد است؛ مطالعه دیگر از مرکز تحقیقاتی وودز هول در ماساچوست نشان می‌دهد که conventionalagriculture (کشاورزی شامل استفاده از کودهای شیمیایی مصنوعی، آفت‌کشها، علف‌کش‌ها و محصولات اصلاح شده ژنتیکی) طی دو قرن گذشته روی جنگل‌زدایی و اثرات تغییرات آب و هوایی تاثیرگذار بوده است.
به این نکته باید اشاره کرد که مطالعه اخیر در PNAS چاپ شده است؛ مجله‌ای که توسط آکادمی ملی علوم منتشر می‌شود همچنین این نخستین بار است که میزان کربن از دست رفته در خاک را نشان می‌دهد؛ محققان دریافتند که طی ۲۰۰ سال گذشته بیش از ۱۳۳ میلیارد تن کربن خاک، تن‌ها به علت فعالیتهای کشاورزی از دست رفته و این نرخ کاهش کربن در حال افزایش است همچنین طی این دوره، جنگل‌زدایی، باعث کاهش ۱۴۰ میلیارد تن کربن خاک شده است.
این در حالی است که خاک به طور طبیعی کربن را از ماده آلی جذب و آن را حفظ می‌کند که این کار نه‌تن‌ها خطر از دست دادن سایر مواد مغذی خاک را کاهش می‌دهد بلکه باعث می‌شود که کربن کمتری وارد جو نشود چراکه ورود کربن در قالب CO۲ به گرمایش کره زمین کمک می‌کند؛ روشهای کشاورزی صنعتی مانند خاک‌ورزی و استفاده نکردن از محصولات پوششی باعث از دست دادن کربن خاک می‌شود.
ایانا نوشت جاناتان سندرمن، دانشمند خاک از مرکز تحقیقاتی وودز هول و یکی از نویسندگان این تحقیق به بنیاد تامسون رویترز گفت: "موضوع هشدار‌دهنده، میزان از دست رفتن کربن خاک است؛ تغییرات کوچک در میزان کربن خاک می‌تواند عواقب شدیدی روی انباشت کربن جو داشته باشد؛ بنابراین کشاورزی پایدار می‌تواند پاسخ و حرکت رو به جلو به این چالش باشد، همانطور که مطالعه دوم که این هفته توسط پروفسور ویلیام جی. موسلی منتشر شد اشاره می‌کند، در حالی که روش اصلاح ژنتیکی (GMO) ممکن است ابزاری برای مقابله با کمبود مواد غذایی محسوب شود، اما در عین حال با افزایش هزینه تولید مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه رو‌به‌رو است چرا که به روشهای استاندارد تولید مواد غذایی در این رابطه نیاز است که در چنین محیطهایی این استانداردسازی دشوار یا غیرممکن است.
موسلی می‌نویسد: "راه حلهای GMO (تراریخته) اغلب برای به حداکثر رساندن تولید در شرایط ایده‌آل است بنابراین این فناوری نشان‌دهنده یک ریسک مالی قابل توجه برای کشاورزان کوچکی است که در مکان‌ها با بارندگیهای متغیر زندگی می‌کنند. "
در عین حال، این مطالعات، تحقیق قبلی در مورد این موضوع را تایید می‌کند همچون گزارشی که ژوئن سال گذشته توسط پنل بین‌المللی کارشناسان سیستمهای غذایی پایدار چاپ شد و نشان می‌داد که کشاورزی پایدار کلید حل بحران گرسنگی در جهان است.
همچنین این اطلاعات با نظرات دبیر کل سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو)، خوزه گرازیانو دا سیلوا، در نشست بین‌المللی کشاورزی و تغییرات اقلیمی سال ۲۰۱۵ مطابفت دارد چرا که گرازیانو دا سیلوا خواستار «تغییر روش» به سوی «پایداری بیشتر»، سیستمهای جامع و انعطاف‌پذیر برای تغذیه جمعیت جهانی رو به رشد بود.
این در حالی است که در سال ۲۰۰۹، سازمان ملل متحد نوشت، برای تامین جمعیت ۹ میلیارد نفری جهان تا سال ۲۰۵۰، باید تولید مواد غذایی دو برابر شود.
سایت " Organic Authority" یکی از مقالات توسط نویسنده محقق در کالج ماکلستر نشان می‌دهد که به رغم وعده‌هایی که توسط توسعه‌دهندگان محصولات اصلاح شده ژنتیکی (GMO) می‌دهند، کشاورزی پایدار بهترین گزینه برای تغذیه جمعیت رو به رشد است؛ مطالعه دیگر از مرکز تحقیقاتی وودز هول در ماساچوست نشان می‌دهد که conventionalagriculture (کشاورزی شامل استفاده از کودهای شیمیایی مصنوعی، آفت‌کشها، علف‌کش‌ها و محصولات اصلاح شده ژنتیکی) طی دو قرن گذشته روی جنگل‌زدایی و اثرات تغییرات آب و هوایی تاثیرگذار بوده است.
به این نکته باید اشاره کرد که مطالعه اخیر در PNAS چاپ شده است؛ مجله‌ای که توسط آکادمی ملی علوم منتشر می‌شود همچنین این نخستین بار است که میزان کربن از دست رفته در خاک را نشان می‌دهد؛ محققان دریافتند که طی ۲۰۰ سال گذشته بیش از ۱۳۳ میلیارد تن کربن خاک، تن‌ها به علت فعالیتهای کشاورزی از دست رفته و این نرخ کاهش کربن در حال افزایش است همچنین طی این دوره، جنگل‌زدایی، باعث کاهش ۱۴۰ میلیارد تن کربن خاک شده است.
این در حالی است که خاک به طور طبیعی کربن را از ماده آلی جذب و آن را حفظ می‌کند که این کار نه‌تن‌ها خطر از دست دادن سایر مواد مغذی خاک را کاهش می‌دهد بلکه باعث می‌شود که کربن کمتری وارد جو نشود چراکه ورود کربن در قالب CO۲ به گرمایش کره زمین کمک می‌کند؛ روشهای کشاورزی صنعتی مانند خاک‌ورزی و استفاده نکردن از محصولات پوششی باعث از دست دادن کربن خاک می‌شود.
ایانا نوشت جاناتان سندرمن، دانشمند خاک از مرکز تحقیقاتی وودز هول و یکی از نویسندگان این تحقیق به بنیاد تامسون رویترز گفت: "موضوع هشدار‌دهنده، میزان از دست رفتن کربن خاک است؛ تغییرات کوچک در میزان کربن خاک می‌تواند عواقب شدیدی روی انباشت کربن جو داشته باشد؛ بنابراین کشاورزی پایدار می‌تواند پاسخ و حرکت رو به جلو به این چالش باشد، همانطور که مطالعه دوم که این هفته توسط پروفسور ویلیام جی. موسلی منتشر شد اشاره می‌کند، در حالی که روش اصلاح ژنتیکی (GMO) ممکن است ابزاری برای مقابله با کمبود مواد غذایی محسوب شود، اما در عین حال با افزایش هزینه تولید مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه رو‌به‌رو است چرا که به روشهای استاندارد تولید مواد غذایی در این رابطه نیاز است که در چنین محیطهایی این استانداردسازی دشوار یا غیرممکن است.
موسلی می‌نویسد: "راه حلهای GMO (تراریخته) اغلب برای به حداکثر رساندن تولید در شرایط ایده‌آل است بنابراین این فناوری نشان‌دهنده یک ریسک مالی قابل توجه برای کشاورزان کوچکی است که در مکان‌ها با بارندگیهای متغیر زندگی می‌کنند. "
در عین حال، این مطالعات، تحقیق قبلی در مورد این موضوع را تایید می‌کند همچون گزارشی که ژوئن سال گذشته توسط پنل بین‌المللی کارشناسان سیستمهای غذایی پایدار چاپ شد و نشان می‌داد که کشاورزی پایدار کلید حل بحران گرسنگی در جهان است.
همچنین این اطلاعات با نظرات دبیر کل سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو)، خوزه گرازیانو دا سیلوا، در نشست بین‌المللی کشاورزی و تغییرات اقلیمی سال ۲۰۱۵ مطابفت دارد چرا که گرازیانو دا سیلوا خواستار «تغییر روش» به سوی «پایداری بیشتر»، سیستمهای جامع و انعطاف‌پذیر برای تغذیه جمعیت جهانی رو به رشد بود.
این در حالی است که در سال ۲۰۰۹، سازمان ملل متحد نوشت، برای تامین جمعیت ۹ میلیارد نفری جهان تا سال ۲۰۵۰، باید تولید مواد غذایی دو برابر شود.
ارسال نظرات