جریان اصلاحات بعد از فتنه ۸۸ مجبور بودند قبای روحانی را بگیرند؛ روحانی هم به عقبه اجتماعی اصلاح طلبان نیاز داشت

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه جوان امروز در مراسم گرامی داشت روز دانشجو که توسط انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار شد گفت: از ابتدا در فضای دانشگاهی برای دانشجو در کنار فعالیت های علمی دیگر فعالیت ها را مد نظر قرار دادند و شاید مهمترین علت این مسئله هم این بود که دانشجو به دلیل شرایط فعلی و اقتضای جوانی از انرژی مضاعفی برخوردار است با این وجود باید آن را در فضای غیر از فضای علمی تخلیه کند. 

وی افزود: از طرفی بحث مرجعیت دانشجو است چون دانشجو از گذشته منفعت طلب نبود و یکی از ویژگی های این قشر دوری از قدرت و ثروت است با این وجود وقتی دانشجو فریاد می زند همه می پذیرند و این خود تولید مرجعیت می کند. 

گنجی گفت: آنچه که مورد غفلت واقع شده این است که باید یک دریچه و نگاه در کشور ما باز شود و آن هم این است که باید دانشجو با نگاه روان شناختی تحلیل شود و این نگاه باید ملکه ذهن تصمیم گیران و تصمیم سازان شود. واقعیت این است که مخالفت دانشجو با حاکمیت از خصایص روانی او بر می آید تا خصایص سیاسی اش و من براساس تجربه فهمیده ام که دانشجو قبل از اینکه تحلیل سیاسی داشته باشد آرمان خواه و هویت خواه است و این باید از نگاه روان شناختی تحلیل شود. 

مدیر مسئول روزنامه جوان با اشاره به اینکه جنش دانشجویی نظارت گریز است و این متاثر از جنبه روان شناختی این جنبش است تا نگاه سیاسی آن تصریح کرد: زمانی گفته می شد بسیج دانشجویی و اساتید با هم یک کاسه شوند اما من مخالف این بودم چون دانشجو در این فضا دق می کند و این هم به خاطر فاصله سنی و آن فاصله احساس پلکانی که بین استاد و دانشجو وجود دارد. 

وی با بیان این که نگاه دانشجو به قدرت همواره توام با سوظن و نفی است افزود: طبیعی است که یک حاکمیت قانونی نفی خود را نمی طلبد خصوصا اگر این نفی همراه با عمل باشد در هر حال اگر شناخت ما از دانشجو مبتنی بر شناخت روان شناختی باشد خیلی بهتر می توان تعامل کرد.  

گنجی اضافه کرد: اگر دو دانشجو به جهت گرایش فکری و اعتقادی با هم متفاوت باشند اما از لحاظ خصایص با هم مشترکند به همین دلیل به آنها می گویند جنبش دانشجویی چون آرمان خواهی، تحول خواهی، آزادی خواهی و دوری از ثروت و قدرت از خصایص مشترک آنهاست و حتی این خصایص ممکن است برای آنها پرداخت هزینه هم به دنبال داشته باشد. 

مدیر مسئول روزنامه جوان گفت: نکته دومی که هنوز وجود دارد و حرف کهنه ای هم است تاثیرپذیری است به عنوان نمونه در مراسم گرامی داشت روز دانشجو که شب گذشته با حضور رئیس جمهور در دانشگاه سیستان و بلوچستان برگزار شد یکی از دانشجویان به ایراد سخنرانی پرداخت من واقعا نمی دانم که این دانشجو وابسته به کدام یک از تشکل ها بود اما وقتی که متن سخنرانی او را می بینیم اصلا باورمان نمی شود که این متن متعلق به یک حزب سیاسی نیست. در واقع این متن در درون خود دارای نگاه ها و کلید واژه های آریتی بود و اتفاقات مطرح شده در آن همه منشا بیرونی داشتند با این وجود این دانشجو شاید در یکی دو مورد به مسائل استانی و در دو مورد خاص هم که مربوط به خود روحانی بود متن سخنرانی اش را قرائت کرد. در واقع 70 درصد از مطالب مطرح شده مربوط به مرجعیت بیرونی بود. 

وی با بیان این که رهبر معظم انقلاب در شیراز فرمودند که دانشجویان کمتر درگیر مصداق شوند تصریح کرد: جریان دانشجویی در بخش تئوری و تحلیل نسبت به جریان دانشجویی اوایل انقلاب خیلی لاغر است و این جهتی است که به آن کمتر پرداخته شده است. 

گنجی  تصریح کرد: یکی از دانشجویان عضو تحکیم وحدت سال 1379 خصلتی داشت که براساس آن هر شب تمام روزنامه های کشور را که آن زمان تعدادشان بیشتر بود به خوابگاه می آورد و از تمام این نشریات مطلب تهیه و یادداشت برداری می کرد حتی یک روز من خودم شاهد بودم که به علت مطالعه زیاد روزنامه ها از هر دو آرنج او خون بیرون زده بود و خودش نفهمیده بود با این شرایط او از نظر فکری، تحلیلی و میدانی بر مسائل اشراف داشت و کسی نمی توانست با او هم آوری کند.

مدیر مسئول روزنامه جوان تصریح کرد: در حوزه دانشجویان مذهبی یک نقطه مثبتی داریم که این نقطه مثبت یک اثر منفی دارد و آن هم این است که دانشجویان ذهبی یک حقانیت برای خود قائل هستند اما در این مسیر حقانیت این گونه نیست که سرشان درد بگیرد و بتوانند در جمع ۲۰۰ نفر حرف بزنند و در این مسئله مقداری آسیب داریم لذا همین مسئله باعث می شود کنش در برابر نقطه مقابل تند باشد و حتی به عنوان نمونه اگر امروز کسی به رهبری توهین کند ما راحت می شویم و ممکن است یک برخورد تندی هم بکنیم در مقابل. مثلا اگر کتاب نوشته شده باشد که در مقابل نظام جمهوری اسلامی مدل تعریف کرده باشند اما دانشجویان مذهبی از آنها خبر ندارند البته ممکن است این کتاب ها و مدل ها را نیز برخی نخبگان کشور که بین نظام و فضای روشنگری در حال حرکت هستند این کتاب ها را نوشته باشند و ما خبر نداریم چون مسائل عاطفی، میدانی را دنبال می کنیم.