به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از اصفهان، مستند قائم‌مقام پیرامون زندگی آیت‌الله منتظری در تالار شریعتی به همت بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان اکران شد.
این مستند که از تألیف کتاب 700 صفحه‌ای ولایت‌فقیه آیت‌الله منتظری آغاز می‌شود، در ادامه به تغییر رویه او پرداخته و با بهره‌گیری از مصاحبه‌های مستند با اشخاص گوناگون به واکاوی جریانات مرتبط با وی در سال‌های اولیه انقلاب اهتمام ورزیده است.
اتفاقاتی که منجر به قائم‌مقامی آیت‌الله منتظری شده تا موضع‌گیری‌های وی در فتنه 88 و در نهایت فوت او در این مستند به خوبی به تصویر کشیده شده و اظهارات شاهدان عینی و حتی سخنان فرزند وی در روشنگری تاریخ انقلاب برای نسل‌های کنونی بسیار مؤثر افتاده است.
مهدی صفار هرندی تهیه‌کننده «قائم‌مقام» در مصاحبه‌ای در خصوص چرایی پرداختن به این سوژه گفته بود: عده‌ای دانشجو تلاش کردند روی نقاط تاریک در تاریخ انقلاب اسلامی را نورافکن بیندازند و موضوع مرحوم منتظری هم از وقایع مهم تاریخ انقلاب است که باید نگاه ویژه‌تری به آن داشت.
ساخت این مستند دو سال به طول انجامیده است؛ چرا که بسیاری از افراد مهم حاضر به مصاحبه نبوده‌اند اما سازندگان این مستند لازم دانسته‌اند تا برای روایت تاریخ سراغ کسانی بروند که اطلاعات جامع‌تری داشته باشند حتی اگر این موضوع شرایط کار را برای آن‌ها سخت‌تر کند.
زبان مستند، ساده است و سعی می‌کند مخاطب را درگیر یک داستان تاریخی کند تا از میان این وقایع و مصداق‌های تاریخی خودش به تحلیل برسد.
محمدعلی صدری نیا کارگردان «قائم‌مقام» هم پیش از این درباره خط قرمزهای ساخت این مستند گفته بود گاهی ما برای خود خط قرمزهایی تعیین می‌کنیم که دیگر نمی‌توانیم روایت‌های صحیح را ارائه دهیم. به نظرم باید همه روایت‌های تاریخ انقلاب گفته شود تا شبهه‌ها و شایعات از بین برود. تلاشمان این بوده که به روایت شاهدان عینی این بخش از تاریخ انقلاب را منصفانه روایت کنیم.
سازندگان این مستند تلاش کرده‌اند تا این اثر را شروعی برای گفت‌وگو با یکدیگر قرار دهند، ادعا ندارند کار بی‌نقصی ساخته‌اند و به همین منظور این مستند را با افراد مختلفی از جریانات مخالف به نظاره نشسته‌اند و سعی کرده‌اند هر حرفی را با سند و مدرک بزنند.
یکی از تماشاچیان این مستند که دانشجوی مهندسی پزشکی است، قائم‌مقام را بسیار خوب توصیف می‌کند و می‌گوید: برای من که تنها کلیاتی از تاریخ انقلاب می‌دانستم، مفید بود؛ از آنجایی که این اثر مستند به نامه‌ها و دست‌نوشته‌های آیت‌الله منتظری و امام خمینی بود، می‌تواند برای هر دو طیف قابل‌پذیرش باشد و تحلیل انتهای اثر را به خود مخاطب واگذار کند.
دانشجوی دیگری که مهندسی کامپیوتر خوانده است اکران چنین مستندهایی را ضروری می‌داند و معتقد است: برای نسل‌های هم سن او که در جریانات تاریخ انقلاب حضور نداشته‌اند، وجود چنین مستندهایی می‌تواند به فهم بهتر تاریخ کمک کند، او می‌گوید: قبل از این مستند اطلاعات دقیقی از این موضوع نداشتم با وجود اینکه همواره در مدرسه نمره تاریخم بیست بود؛ اما بینش سیاسی نداشتم، چنین مستندهایی می‌تواند ذهنیتی نسبت به سیاسیون ارائه دهد، البته باید در نظر بگیریم که هیچ فردی مطلق نیست و در تاریخ اسلام هم‌چنین افرادی بوده‌اند، شاید نمایش این مستند برای کسانی که آیت‌الله منتظری را متعصبانه قبول دارند، سنگین باشد و آن‌ها را به موضع‌گیری وادار کند اما اگر کسی دید موافق‌تری با سازندگان اثر داشته باشد، می‌تواند از آن بیشتر لذت ببرد.
یکی دیگر از تماشاچیان این اثر که دانشجوی فلسفه و از اهالی نجف‌آباد است، این مستند را بی‌طرف نمی‌داند و بر این باور است که سازندگان آن حتی به پاس چندین سال تلاش آیت‌الله منتظری تقدیری کوتاه هم از وی نکرده‌اند، او به یاد دارد که بعد از فوت وی در نجف‌آباد حتی نگذاشتند عکسی از او بر دیوارها نصب شود، اما این دانشجو در نهایت می‌گوید که بعد از دیدن این مستند باید خودش به دنبال سؤالات پیش آمده در ذهنش برود و از نگاه خودش زندگی آیت‌الله را موردبررسی قرار دهد.
اگرچه این مستند با نگاهی که مبتنی بر عزل آیت‌الله منتظری از قائم‌مقامی بوده به ساخت این مستند پرداخته است؛ اما گفت‌وگو با نزدیکان وی و استفاده از فیلم‌ها و نامه‌های تاریخی می‌تواند مخاطب را قانع کند تا حداقل به دنبال جرقه‌های ذهنی روشن شده به واسطه این مستند رفته و خودش صحت قضایا را بررسی کند.