وقتی اصلاح طلبان یقه بی بی سی را می‌گیرند
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، فعالین اصلاح طلب گله‌مند شدند چرا بی بی سی رویه خود را تغییر داده و اخباری که به زعم اصلاح طلبان مهم است نادیده می‌گیرد.
در چند هفته گذشته صدای فعالن اصلاح طلب درآمده و از اینکه سیاست بی بی سی تغییر کرده و به صورت صریح تری سیاست براندازی نظام جمهوری اسلامی را پیگیری می‌کند شاکی شده اند. از نگاه اصلاح طلبان این خط مشی بی بی سی فارسی به معنای عبور از سیاست «اصلاحات در ایران» است که این طیف خود را نماینده اصلاحات در داخل ایران می‌دانند.
اینکه اصلاح طلبان بعد از یک قرن هنوز به سیاست‌های خباثت آمیز انگلستان در ایران پی نبرده جای بسی تعجب و تاسف است. محمدرضا جلائی پور در یادداشتی از اینکه بی بی سی فارسی به دستور مقام معظم رهبری برای واگذاری بنگاه‌های اقتصادی ارتش و سپاه توجه نکرده، آن را خارج از اصول حرفه‌ای رسانه‌ای تفسیر کرده است: «مهمترین خبر امروز (۳۰/۱۰/۹۶) در ایران خبر ماموریت مقام رهبری به ستاد کل نیرو‌های مسلح مبنی بر واگذاری بنگاه‌های اقتصادی سپاه و و ارتش به مردم بود. اما رسانه بی بی سی فارسی که گفته می‌شود حرفه‌ای است در هیچکدام از برنامه‌های خبری خود توجهی به این خبر مهم نکرد و حتی نامی از این خبر هم در هیچکدام از برنامه‌های خبری اعلام نکرد!»
این فعال اصلاح طلب انتظار داشت تا بنگاه سخن پراکنی بی بی سی بخش‌های خبری خود را براساس توقعات اصلاح طلبان تنظیم کنند. وی دلیل این امر را نیز برآورد رسانه انگلیسی از وقوع بستر‌های انقلاب دانسته و انتظار براندازی نظام جمهوری اسلامی را داشته: «به نظر من بی بی سی فارسی اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ را مقدمه یک انقلاب و سرنگونی ج. ا. می‌دید و حتی گرایش مستتر خبری و تحلیلی این رسانه در هشتم تا پانزدهم دیماه این بود که خوب است چنین اتفاقی بیفتد! اما روند اعتراضات موید این علاقه بی بی سی نشد؛ و حالا در روز اخر دیماه این بنگاه خبررسانی می‌بیند که مقام رهبری ج. ا. یک دستور «اصلاحی» اقتصادی را صادر می‌کند، و ظاهرا این خبری نیست که به چشم دست اندرکاران بی بی سی فارسی بیاید؛ لذا این بنگاه خبری خبر مهم ماموریت به نیرو‌های مسلح را نادیده می‌گیرد و بی خیال انگاره حرفه‌ای بودن بی بی سی می‌شوند.»
*بی بی سی فقط در این چند ماه خبیث شده است؟
پیش از این نیز محسن آرمین در یادداشتی به بررسی رویه جدید بی بی سی پرداخته بود. نگرانی اصلاح طلبان نسبت به عبور از جریان اصلاح طلب تنها محدود به خط رسانه‌ای بی بی سی نبوده و فعالین این طیف در جریان اعتراضات و آشوب‌ها نیز با دوگانگی آشکاری با آن برخورد کردند. از یک سو نگران از دست دادن موقعیت اپوزیسیون درون نظام خود بودند و به همین خاطر حتی افرادی، چون عباس عبدی خواهان سرکوب آشوب گران شده بودند، از سوی دیگر به دفاع از آشوب گران و بازداشتی‌ها پرداختند.
محسن آرمین، از نیرو‌های چپ و عضو حزب منحله مجاهدین انقلاب اسلامی در یادداشت خود چنان از دست بی بی سی فارسی در مصاحبه با رضا پهلوی عصبانی می‌شود که از اصطلاح عنان از دست دادن مجری بی بی سی سخن می‌گوید: «جری بی‌بی‌سی در این گفت‌وگو چنان عنان اختیار از کف داد که او را رهبر اپوزیسیون نامید و از برنامه او برای دوران پس از سرنگونی جمهوری اسلامی ایران پرسید. نیازی به توضیح بیشتر نیست آنان که برنامه‌های بی‌بی‌سی را طی این مدت پیگیری کردند احتمالا از چند و، چون ماجرا به خوبی آگاهند. خط خبری و تبلیغاتی بی‌بی‌سی در این مدت را می‌توان اینچنین خلاصه کرد: پایان کار اصلاح‌طلبان و فقدان نیروی سیاسی مردمی و موجه در درون نظام که بتواند مطالبات مردم را پیگیری کند و ضرورت انتقال رهبری اپوزیسیون به خارج از کشور و پوشاندن این قبا بر تن رضا پهلوی.» به نظر می‌رسد بخش عمده‌ای از عصبانیت آرمین به خاطر جانمایی رضا پهلوی به عنوان اپوزیسیون مشروع نظام جمهوری اسلامی توسط بی بی سی باشد و زمانیکه این رسانه به صراحت از پایان کار اصلاح طلبی در ایران دم می‌زند، فعالین اصلاح طلب نسبت به خیانت این رسانه به خود بر می‌آشوبند و برای تخریب چهره شبکه انگلیسی بی بی سی، پای نظام را نیز به میان می‌کشند و برای تغییر نظام در ایران ابراز نگرانی می‌کنند!
از یاد نمی‌رود شبکه گسترده رسانه‌ای در ایران و خارج از کشور در مناسبت‌های مختلف به صورت پیاده نظام‌های رسانه‌ای جریان اصلاح طلب نقش آفرینی می‌کردند. در بسیاری از برنامه‌های بی بی سی فارسی یک پای ثابت گفتگو‌ها و مناظرات نیرو‌های فعال اصلاح طلب بودند، اما زمانیکه سیاست‌های این رسانه که از ابتدا نیز مشخصا نظام جمهوری اسلامی و مشروعیت آن را نشانه گرفته بود، مشمول حال اصلاح طلبان نیز می‌شود، این جریان به صرافت افتاده است.
در سال ۸۸ و حمایت همه جانبه بی بی سی از نامزد‌های اصلاح طلب، جنبش سبز و ضریب بخشیدن به رمز آشوب یعنی تقلب، رویکرد حمایتگرانه این رسانه از لیست‌های اصلاح طلبان در انتخابات اخیر و حضور گسترده کارشناسان و فعالین اصلاح طلب در برنامه‌های مختلف این شبکه، همه این موارد تنها نمونه‌هایی از هم سویی رسانه‌های معاند و اصلاح طلبان بوده است. با این وجود رویکرد بی بی سی در ماه اخیر در حمایت از آشوب گران و میدان دادن به افرادی، چون رضا پهلوی، سلطنت طلبان و مجاهدین خلق، باعث شکایت اصلاح طلبان از نادیده گرفتن آن‌ها شده است.
با توجه به واکنش اصلاح طلبان به خط مشی بی بی سی این سوال پیش می‌آید آیا آن‌ها پیش از این آگاه نبودند که هدف اصلی رسانه انگلیسی تنها حفظ منافع غرب، براندازی جمهوری اسلامی و دشمنی با انقلاب اسلامی است؟ آیا زعمای اصلاح طلب و فعالین این جریان نمی‌دانستند که بی بی سی فارسی یکی از مهمترین بازو‌های کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دولت مصدق بود؟ آیا آن‌ها رمز کودتای آن سال را که رادیو بی بی سی اعلام کرد (اینجا لندن است و اکنون ساعت دقیقا ۱۲ نیمه شب است) را فراموش کرده اند؟ همکاری بی بی سی با شرکت نفت و وزارت خارجه انگلیس در طول سال‌های جنبش ملی شدن صنعت نفت ادامه داشت و در چند مرحله از طریق ارسال کد در لابه لای اخبار و برنامه‌های فارسی و انگلیسی به مخالفان جنبش ملی شدن نفت و یا ماموران بریتانیایی کمک کرد.
بی بی سی فارسی از آغازین روز‌های تشکیل خود رسانه‌ای برای حفظ و گسترش استعمارگری انگلیس بود و خباثت‌های آن علیه مردم ایران ثابت شده است. اصلاح طلبان یا خود را به آن راه زده اند و یا گمان می‌کردند که می‌توانند در هم سویی با این رسانه صدای خود را بلندتر به گوش نظام برسانند و اهداف شان را در همکاری با این رسانه خبیث پیگیری کنند.
بی محلی چند وقته بی بی سی به اصلاح طلبان در حالیست که فعالین این جریان همچنان انتظار دارند که این رسانه رویه خود را اصلاح کند و بار دیگر دست در دست هم همان سیاست‌های گذشته را دنبال کنند!
البته بی بی سی فارسی سال‌های گذشته نیز تلویحا به اصلاح طلبان درباره جدا کردن خط خود از نظام هشدار داده بود و رفتار کج دار و مریز آن‌ها را شکست خورده می‌دانست. در تیرماه سال ۱۳۹۱، بی بی سی فارسی در یادداشتی به یکی از عناصر پاریس نشین خود اصلاح طلبان را به تغییر رویه خود دعوت کرده بود و راه آن نیز تنها از طریق براندازی می‌گذشت: «اگر اصلاح طلبان می‌خواهند به یک نیروی بالقوه در برابر رژیم تبدیل شوند، باید طرحی نو با بازیگرانی نو بریزند، با ویژگی براندازی جمهوری اسلامی به عنوان هدف، اما با روش اصلاح جزء به جزء و هدف آن‌ها باید به صراحت تغییر رژیم -همان که حکومت براندازی نرم می‌نامد و اصلاح طلبان از بیان آن شرمنده اند- اعلام شود. فاصله گیری شفاف و قابل احساس از اسلامگرایی به نحوی که مخالفان میان آن‌ها و ایدئولوژی رژیم تفاوت را ببینند.» شاید با توجه به روند‌های ماه‌های گذشته، و ناامیدی از تغییر رویه رسانه انگلیسی، این بار صراحتا توصیه بی بی سی را حلق آویز گوش خود کنند و باطن خود را بیشتر عیان سازند.
اینکه اصلاح طلبان بعد از یک قرن هنوز به سیاست‌های خباثت آمیز انگلستان در ایران پی نبرده جای بسی تعجب و تاسف است. محمدرضا جلائی پور در یادداشتی از اینکه بی بی سی فارسی به دستور مقام معظم رهبری برای واگذاری بنگاه‌های اقتصادی ارتش و سپاه توجه نکرده، آن را خارج از اصول حرفه‌ای رسانه‌ای تفسیر کرده است: «مهمترین خبر امروز (۳۰/۱۰/۹۶) در ایران خبر ماموریت مقام رهبری به ستاد کل نیرو‌های مسلح مبنی بر واگذاری بنگاه‌های اقتصادی سپاه و و ارتش به مردم بود. اما رسانه بی بی سی فارسی که گفته می‌شود حرفه‌ای است در هیچکدام از برنامه‌های خبری خود توجهی به این خبر مهم نکرد و حتی نامی از این خبر هم در هیچکدام از برنامه‌های خبری اعلام نکرد!»
این فعال اصلاح طلب انتظار داشت تا بنگاه سخن پراکنی بی بی سی بخش‌های خبری خود را براساس توقعات اصلاح طلبان تنظیم کنند. وی دلیل این امر را نیز برآورد رسانه انگلیسی از وقوع بستر‌های انقلاب دانسته و انتظار براندازی نظام جمهوری اسلامی را داشته: «به نظر من بی بی سی فارسی اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ را مقدمه یک انقلاب و سرنگونی ج. ا. می‌دید و حتی گرایش مستتر خبری و تحلیلی این رسانه در هشتم تا پانزدهم دیماه این بود که خوب است چنین اتفاقی بیفتد! اما روند اعتراضات موید این علاقه بی بی سی نشد؛ و حالا در روز اخر دیماه این بنگاه خبررسانی می‌بیند که مقام رهبری ج. ا. یک دستور «اصلاحی» اقتصادی را صادر می‌کند، و ظاهرا این خبری نیست که به چشم دست اندرکاران بی بی سی فارسی بیاید؛ لذا این بنگاه خبری خبر مهم ماموریت به نیرو‌های مسلح را نادیده می‌گیرد و بی خیال انگاره حرفه‌ای بودن بی بی سی می‌شوند.»
*بی بی سی فقط در این چند ماه خبیث شده است؟
پیش از این نیز محسن آرمین در یادداشتی به بررسی رویه جدید بی بی سی پرداخته بود. نگرانی اصلاح طلبان نسبت به عبور از جریان اصلاح طلب تنها محدود به خط رسانه‌ای بی بی سی نبوده و فعالین این طیف در جریان اعتراضات و آشوب‌ها نیز با دوگانگی آشکاری با آن برخورد کردند. از یک سو نگران از دست دادن موقعیت اپوزیسیون درون نظام خود بودند و به همین خاطر حتی افرادی، چون عباس عبدی خواهان سرکوب آشوب گران شده بودند، از سوی دیگر به دفاع از آشوب گران و بازداشتی‌ها پرداختند.
محسن آرمین، از نیرو‌های چپ و عضو حزب منحله مجاهدین انقلاب اسلامی در یادداشت خود چنان از دست بی بی سی فارسی در مصاحبه با رضا پهلوی عصبانی می‌شود که از اصطلاح عنان از دست دادن مجری بی بی سی سخن می‌گوید: «جری بی‌بی‌سی در این گفت‌وگو چنان عنان اختیار از کف داد که او را رهبر اپوزیسیون نامید و از برنامه او برای دوران پس از سرنگونی جمهوری اسلامی ایران پرسید. نیازی به توضیح بیشتر نیست آنان که برنامه‌های بی‌بی‌سی را طی این مدت پیگیری کردند احتمالا از چند و، چون ماجرا به خوبی آگاهند. خط خبری و تبلیغاتی بی‌بی‌سی در این مدت را می‌توان اینچنین خلاصه کرد: پایان کار اصلاح‌طلبان و فقدان نیروی سیاسی مردمی و موجه در درون نظام که بتواند مطالبات مردم را پیگیری کند و ضرورت انتقال رهبری اپوزیسیون به خارج از کشور و پوشاندن این قبا بر تن رضا پهلوی.» به نظر می‌رسد بخش عمده‌ای از عصبانیت آرمین به خاطر جانمایی رضا پهلوی به عنوان اپوزیسیون مشروع نظام جمهوری اسلامی توسط بی بی سی باشد و زمانیکه این رسانه به صراحت از پایان کار اصلاح طلبی در ایران دم می‌زند، فعالین اصلاح طلب نسبت به خیانت این رسانه به خود بر می‌آشوبند و برای تخریب چهره شبکه انگلیسی بی بی سی، پای نظام را نیز به میان می‌کشند و برای تغییر نظام در ایران ابراز نگرانی می‌کنند!
از یاد نمی‌رود شبکه گسترده رسانه‌ای در ایران و خارج از کشور در مناسبت‌های مختلف به صورت پیاده نظام‌های رسانه‌ای جریان اصلاح طلب نقش آفرینی می‌کردند. در بسیاری از برنامه‌های بی بی سی فارسی یک پای ثابت گفتگو‌ها و مناظرات نیرو‌های فعال اصلاح طلب بودند، اما زمانیکه سیاست‌های این رسانه که از ابتدا نیز مشخصا نظام جمهوری اسلامی و مشروعیت آن را نشانه گرفته بود، مشمول حال اصلاح طلبان نیز می‌شود، این جریان به صرافت افتاده است.
در سال ۸۸ و حمایت همه جانبه بی بی سی از نامزد‌های اصلاح طلب، جنبش سبز و ضریب بخشیدن به رمز آشوب یعنی تقلب، رویکرد حمایتگرانه این رسانه از لیست‌های اصلاح طلبان در انتخابات اخیر و حضور گسترده کارشناسان و فعالین اصلاح طلب در برنامه‌های مختلف این شبکه، همه این موارد تنها نمونه‌هایی از هم سویی رسانه‌های معاند و اصلاح طلبان بوده است. با این وجود رویکرد بی بی سی در ماه اخیر در حمایت از آشوب گران و میدان دادن به افرادی، چون رضا پهلوی، سلطنت طلبان و مجاهدین خلق، باعث شکایت اصلاح طلبان از نادیده گرفتن آن‌ها شده است.
با توجه به واکنش اصلاح طلبان به خط مشی بی بی سی این سوال پیش می‌آید آیا آن‌ها پیش از این آگاه نبودند که هدف اصلی رسانه انگلیسی تنها حفظ منافع غرب، براندازی جمهوری اسلامی و دشمنی با انقلاب اسلامی است؟ آیا زعمای اصلاح طلب و فعالین این جریان نمی‌دانستند که بی بی سی فارسی یکی از مهمترین بازو‌های کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دولت مصدق بود؟ آیا آن‌ها رمز کودتای آن سال را که رادیو بی بی سی اعلام کرد (اینجا لندن است و اکنون ساعت دقیقا ۱۲ نیمه شب است) را فراموش کرده اند؟ همکاری بی بی سی با شرکت نفت و وزارت خارجه انگلیس در طول سال‌های جنبش ملی شدن صنعت نفت ادامه داشت و در چند مرحله از طریق ارسال کد در لابه لای اخبار و برنامه‌های فارسی و انگلیسی به مخالفان جنبش ملی شدن نفت و یا ماموران بریتانیایی کمک کرد.
بی بی سی فارسی از آغازین روز‌های تشکیل خود رسانه‌ای برای حفظ و گسترش استعمارگری انگلیس بود و خباثت‌های آن علیه مردم ایران ثابت شده است. اصلاح طلبان یا خود را به آن راه زده اند و یا گمان می‌کردند که می‌توانند در هم سویی با این رسانه صدای خود را بلندتر به گوش نظام برسانند و اهداف شان را در همکاری با این رسانه خبیث پیگیری کنند.
بی محلی چند وقته بی بی سی به اصلاح طلبان در حالیست که فعالین این جریان همچنان انتظار دارند که این رسانه رویه خود را اصلاح کند و بار دیگر دست در دست هم همان سیاست‌های گذشته را دنبال کنند!
البته بی بی سی فارسی سال‌های گذشته نیز تلویحا به اصلاح طلبان درباره جدا کردن خط خود از نظام هشدار داده بود و رفتار کج دار و مریز آن‌ها را شکست خورده می‌دانست. در تیرماه سال ۱۳۹۱، بی بی سی فارسی در یادداشتی به یکی از عناصر پاریس نشین خود اصلاح طلبان را به تغییر رویه خود دعوت کرده بود و راه آن نیز تنها از طریق براندازی می‌گذشت: «اگر اصلاح طلبان می‌خواهند به یک نیروی بالقوه در برابر رژیم تبدیل شوند، باید طرحی نو با بازیگرانی نو بریزند، با ویژگی براندازی جمهوری اسلامی به عنوان هدف، اما با روش اصلاح جزء به جزء و هدف آن‌ها باید به صراحت تغییر رژیم -همان که حکومت براندازی نرم می‌نامد و اصلاح طلبان از بیان آن شرمنده اند- اعلام شود. فاصله گیری شفاف و قابل احساس از اسلامگرایی به نحوی که مخالفان میان آن‌ها و ایدئولوژی رژیم تفاوت را ببینند.» شاید با توجه به روند‌های ماه‌های گذشته، و ناامیدی از تغییر رویه رسانه انگلیسی، این بار صراحتا توصیه بی بی سی را حلق آویز گوش خود کنند و باطن خود را بیشتر عیان سازند.
منبع: جهان نیوز
ارسال نظرات