به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ رضا مهدوی مجری کارشناس موسیقی «چشم شب روشن» دوشنبه شب میزبان محمد سریر آهنگساز و موسیقیدان بود.
سریر در ابتدای سخنانش گفت: اگر در تاریخمان نظر کنیم جایگاه موسیقیدان‌ها در دوره‌هایی خیلی برجسته بوده و علمایی، چون ابن سینا نیز جایگاه موسیقی را در بین علوم بالاترین دانسته‌اند. موسیقی در کشور ما و کشور‌های منطقه که در حوزه ایران قدیم هستند جایگاه بالایی دارد. جانمایه‌های موسیقی ایرانی این توان را دارد که به مراتب ارتقا پیدا کند و ماندگار شود.
وی افزود: در گذشته بخشی از موسیقیدان‌ها کارشان طوری بود که خیلی موجه شناخته نمی‌شد و شان و منزلت نداشت گرچه آن‌ها هم ریشه‌های مهمی در موسیقی ملی و محلی ما هستند. اکنون نیز شناخت مردم ما از حوزه فرهنگ به ویژه موسیقی ارتقا پیدا کرده است. اگر هنرجویانی را که در این رشته هستند با ۶۰، ۷۰ سال پیش مقایسه کنید می‌بینید چقدر استقبال بیشتر شده است.
موسیقی ملی فقط تکنیک ندارد و در آن معنویت هم هست
عضو هیات مدیره و سخنگوی خانه موسیقی همچنین اینکه برخی نه به عنوان شغل که در کنار زندگی به موسیقی بپردازند را در تلطیف احساسات آن‌ها و تقویت فرهنگی موثر دانست و گفت: اگر به دهه‌های گذشته برگردیم می‌بینیم که موسیقیدان‌های ایرانی در جامعه از نظر معنوی حضور عمیقی داشته‌اند. دنبال شهرت نبوده‌اند. افراد متدینی بوده اند و موسیقی ملی اینگونه است و درون آن معنویت وجود دارد و فقط تکنیک نیست. بلکه باید اخلاق را نیز در آن پیدا کرد و فقط خود را مطرح نکرد.
سریر با بیان اینکه این راه سخت است و افراد نادری به انتهای آن می‌رسند، اما در این مسیر به توانایی‌هایی دست می‌یابند، درباره موسیقی ملی تصریح کرد: کشور‌های اروپای شرقی و روسیه هم چنین موسیقی دارند. در ایران هم موسیقی در ۵۰ سال اخیر وارد ایران شده، اما بارقه‌ای از موسیقی ملی را در خودش دارد؛ بنابراین این موسیقی نگاهی به موسیقی ملی دارد، اما ترتیبات دیگری دارد و نگاهی به موسیقی دنیا هم دارد.
وی درباره اینکه سبک کاری خود را چطور معرفی می‌کند، گفت: من کار‌های مختلفی چه در موسیقی دستگاهی و چه در موسیقی کلاسیک غربی داشته ام، اما آنچه خودم به آن نظر دارم، موسیقی کلاسیک ایران است. البته موسیقی ردیفی و دستگاهی به عنوان جانمایه موسیقی که می‌سازیم باید باشد تا با موسیقی ملی پیوند برقرار کند. اما نسل‌های بعد که می‌آیند از آن نوع موسیقی که در گذشته استفاده می‌شده فاصله می‌گیرند و توجه به تحرک و امکاناتی که در موسیقی جهانی وجود دارد برای عرضه بهتر موسیقی ایرانی بهره می‌گیرند.
موسیقی پاپ اصلا ساده نیست
آهنگساز آلبوم «رویای رنگین» در پاسخ به اینکه اساسا موسیقی پاپ ژانر هست یا خیر، اظهار کرد: ما موسیقی پاپ را از موسیقی غربی گرفته ایم و آن را به معنای غربی اش وارد موسیقی ایرانی می‌کنیم. اهمیت این موسیقی در پاپیولار بودن و مردمی بودنش است، اما دستمایه آن باید محکم و دارای چارچوب قوی باشد و اصلا ساده نیست.
سریر درباره اصطلاح موسیقی تلفیقی تصریح کرد: اصولا حوزه موسیقی متنوع است و درباره بسیاری از کار‌ها و آثار و حتی موسیقی ملی شاید نشود گفت: ملی و ایرانی است. اما اکنون اندیشه جهانی شدن وارد شده و حرف درستی است. رسانه‌ها همه جا حضور دارند و تاثیرگذار هستند. در موسیقی تلفیقی باید بتوانیم از ساز‌های مختلف و امکانات مختلف تولید صوت برای اجرای یک قطعه استفاده کنند. فکر می‌کنم این دوره فعلا آزمون و خطا است و از داخل این فعالیت‌ها اندیشه و سبک و سیاقی بیرون خواهد آمد. شاید در آینده با جهانی شدن این‌ها خود را بیشتر نشان بدهد و جایگاه خود را پیدا کند.
ساز‌های الکترونیک مثل انسان‌های منضبط غیرقابل تحملند
آهنگساز «دلاویزترین» درباره کم کاری سال‌های اخیر خود گفت: من و خیلی از دوستان با امکانات ساز‌های الکترونیکی که آمده آشنایی نداریم. آن نوع موسیقی را که در جان مخاطب می‌نشست حتی اگر کیفیت آن خوب نبود، اما چون توسط انسان تولید می‌شد تاثیرگذار بود نداریم. موسیقی الکترونیک مثل انسان‌های منضبطی است که خیلی نمی‌شود آن‌ها را تحمل کرد و فرکانس یک نت اگر ۵۰ بار هم اجرا شود یکی است. در حالی که با نواختن نوازنده احساس و ارتباط انسانی در آن موسیقی و ساز بیشتر برقرار می‌شود.
وی تاکید کرد: در گذشته در یک سال چندین کار انجام می‌دادم و حالا طی دو سه سال ممکن است یک کار انجام دهم. به هر حال سن هم که بالا می‌رود، آدم حساس‌تر و باوسواس‌تر می‌شود و به سختی کاری را قبول می‌کند. به دلیل اشتغالات مختلف فاصله زیاد شده، اما امیدوارم دوباره بتوانم کاری کنم.
با «ایران ایران» هم می‌شود رژه رفت هم به عنوان یک اثر عاشقانه به آن نگریست
سریر درباره همکاری با محمد نوری در قطعه «ایران ایران» گفت: این کار بعد از پایان جنگ احساس میهنی بسیار قوی داشت و من آن را سال ۶۷ نوشتم. شعر آن روی آهنگش نوشته شد و با آقای روانشاد نوری تمرینات زیادی داشتم. سعی کردم احساساتی که عموم ایرانیان درباره جنگ و ایران دارند در این اثر باشد و زبان فاخری هم داشته باشد. آقای تورج نگهبان هم با توانایی بالایی این شعر را سرود. این کار سال ۷۶ از رادیو و تلویزیون پخش شد.
وی افزود: فرم این کار به نوعی است که هم می‌شود به آن گوش داد و با آن رژه رفت، هم به عنوان اثر عاشقانه به آن نگاه کرد و حس میهن دوستی را که به عنوان یک عشق در روح همه ایرانیان داخل و خارج از کشور وجود دارد نشان بدهد.
سریر درباره اینکه چه کنیم تا در موسیقی جوانان امروزی نیز حس آرام بخشی و احساسات میهنی در کنار هم باشند اظهار کرد: اصل دستمایه اندیشه در این حوزه‌ها عشق است، اما عشق با بزن و بکوب میانه‌ای ندارد. پشت این‌ها باید عشق باشد. چه نسبت به وطن، خانواده، دوست یا همسر. فضا‌های عاشقانه در ضمن تحرک که باید در آن‌ها باشد، ضروری است عشق هم پشت آن خودش را نشان بدهد. کار‌های جوانانه هم اشعار و اهداف عاشقانه دارد، اما عاشقانه‌ها تحمیلی هستند.
وی در پایان گفت: به نظر می‌رسد از فرم‌هایی که می‌تواند حس خوب و روان بدهد و آرام کند فاصله گرفته ایم. من همیشه به دوستان می‌گویم این حس و آرامش را منتقل کنید و اجازه دهید مخاطب فکر کند.
مجله شبانگاهی «چشم شب روشن» به تهیه‌کنندگی امیر قمیشی و با اجرای محمد صالح علا شنبه تا چهارشنبه ساعت ۲۳ از شبکه چهار سیما پخش می‌شود.
سریر در ابتدای سخنانش گفت: اگر در تاریخمان نظر کنیم جایگاه موسیقیدان‌ها در دوره‌هایی خیلی برجسته بوده و علمایی، چون ابن سینا نیز جایگاه موسیقی را در بین علوم بالاترین دانسته‌اند. موسیقی در کشور ما و کشور‌های منطقه که در حوزه ایران قدیم هستند جایگاه بالایی دارد. جانمایه‌های موسیقی ایرانی این توان را دارد که به مراتب ارتقا پیدا کند و ماندگار شود.
وی افزود: در گذشته بخشی از موسیقیدان‌ها کارشان طوری بود که خیلی موجه شناخته نمی‌شد و شان و منزلت نداشت گرچه آن‌ها هم ریشه‌های مهمی در موسیقی ملی و محلی ما هستند. اکنون نیز شناخت مردم ما از حوزه فرهنگ به ویژه موسیقی ارتقا پیدا کرده است. اگر هنرجویانی را که در این رشته هستند با ۶۰، ۷۰ سال پیش مقایسه کنید می‌بینید چقدر استقبال بیشتر شده است.
موسیقی ملی فقط تکنیک ندارد و در آن معنویت هم هست
عضو هیات مدیره و سخنگوی خانه موسیقی همچنین اینکه برخی نه به عنوان شغل که در کنار زندگی به موسیقی بپردازند را در تلطیف احساسات آن‌ها و تقویت فرهنگی موثر دانست و گفت: اگر به دهه‌های گذشته برگردیم می‌بینیم که موسیقیدان‌های ایرانی در جامعه از نظر معنوی حضور عمیقی داشته‌اند. دنبال شهرت نبوده‌اند. افراد متدینی بوده اند و موسیقی ملی اینگونه است و درون آن معنویت وجود دارد و فقط تکنیک نیست. بلکه باید اخلاق را نیز در آن پیدا کرد و فقط خود را مطرح نکرد.
سریر با بیان اینکه این راه سخت است و افراد نادری به انتهای آن می‌رسند، اما در این مسیر به توانایی‌هایی دست می‌یابند، درباره موسیقی ملی تصریح کرد: کشور‌های اروپای شرقی و روسیه هم چنین موسیقی دارند. در ایران هم موسیقی در ۵۰ سال اخیر وارد ایران شده، اما بارقه‌ای از موسیقی ملی را در خودش دارد؛ بنابراین این موسیقی نگاهی به موسیقی ملی دارد، اما ترتیبات دیگری دارد و نگاهی به موسیقی دنیا هم دارد.
وی درباره اینکه سبک کاری خود را چطور معرفی می‌کند، گفت: من کار‌های مختلفی چه در موسیقی دستگاهی و چه در موسیقی کلاسیک غربی داشته ام، اما آنچه خودم به آن نظر دارم، موسیقی کلاسیک ایران است. البته موسیقی ردیفی و دستگاهی به عنوان جانمایه موسیقی که می‌سازیم باید باشد تا با موسیقی ملی پیوند برقرار کند. اما نسل‌های بعد که می‌آیند از آن نوع موسیقی که در گذشته استفاده می‌شده فاصله می‌گیرند و توجه به تحرک و امکاناتی که در موسیقی جهانی وجود دارد برای عرضه بهتر موسیقی ایرانی بهره می‌گیرند.
موسیقی پاپ اصلا ساده نیست
آهنگساز آلبوم «رویای رنگین» در پاسخ به اینکه اساسا موسیقی پاپ ژانر هست یا خیر، اظهار کرد: ما موسیقی پاپ را از موسیقی غربی گرفته ایم و آن را به معنای غربی اش وارد موسیقی ایرانی می‌کنیم. اهمیت این موسیقی در پاپیولار بودن و مردمی بودنش است، اما دستمایه آن باید محکم و دارای چارچوب قوی باشد و اصلا ساده نیست.
سریر درباره اصطلاح موسیقی تلفیقی تصریح کرد: اصولا حوزه موسیقی متنوع است و درباره بسیاری از کار‌ها و آثار و حتی موسیقی ملی شاید نشود گفت: ملی و ایرانی است. اما اکنون اندیشه جهانی شدن وارد شده و حرف درستی است. رسانه‌ها همه جا حضور دارند و تاثیرگذار هستند. در موسیقی تلفیقی باید بتوانیم از ساز‌های مختلف و امکانات مختلف تولید صوت برای اجرای یک قطعه استفاده کنند. فکر می‌کنم این دوره فعلا آزمون و خطا است و از داخل این فعالیت‌ها اندیشه و سبک و سیاقی بیرون خواهد آمد. شاید در آینده با جهانی شدن این‌ها خود را بیشتر نشان بدهد و جایگاه خود را پیدا کند.
ساز‌های الکترونیک مثل انسان‌های منضبط غیرقابل تحملند
آهنگساز «دلاویزترین» درباره کم کاری سال‌های اخیر خود گفت: من و خیلی از دوستان با امکانات ساز‌های الکترونیکی که آمده آشنایی نداریم. آن نوع موسیقی را که در جان مخاطب می‌نشست حتی اگر کیفیت آن خوب نبود، اما چون توسط انسان تولید می‌شد تاثیرگذار بود نداریم. موسیقی الکترونیک مثل انسان‌های منضبطی است که خیلی نمی‌شود آن‌ها را تحمل کرد و فرکانس یک نت اگر ۵۰ بار هم اجرا شود یکی است. در حالی که با نواختن نوازنده احساس و ارتباط انسانی در آن موسیقی و ساز بیشتر برقرار می‌شود.
وی تاکید کرد: در گذشته در یک سال چندین کار انجام می‌دادم و حالا طی دو سه سال ممکن است یک کار انجام دهم. به هر حال سن هم که بالا می‌رود، آدم حساس‌تر و باوسواس‌تر می‌شود و به سختی کاری را قبول می‌کند. به دلیل اشتغالات مختلف فاصله زیاد شده، اما امیدوارم دوباره بتوانم کاری کنم.
با «ایران ایران» هم می‌شود رژه رفت هم به عنوان یک اثر عاشقانه به آن نگریست
سریر درباره همکاری با محمد نوری در قطعه «ایران ایران» گفت: این کار بعد از پایان جنگ احساس میهنی بسیار قوی داشت و من آن را سال ۶۷ نوشتم. شعر آن روی آهنگش نوشته شد و با آقای روانشاد نوری تمرینات زیادی داشتم. سعی کردم احساساتی که عموم ایرانیان درباره جنگ و ایران دارند در این اثر باشد و زبان فاخری هم داشته باشد. آقای تورج نگهبان هم با توانایی بالایی این شعر را سرود. این کار سال ۷۶ از رادیو و تلویزیون پخش شد.
وی افزود: فرم این کار به نوعی است که هم می‌شود به آن گوش داد و با آن رژه رفت، هم به عنوان اثر عاشقانه به آن نگاه کرد و حس میهن دوستی را که به عنوان یک عشق در روح همه ایرانیان داخل و خارج از کشور وجود دارد نشان بدهد.
سریر درباره اینکه چه کنیم تا در موسیقی جوانان امروزی نیز حس آرام بخشی و احساسات میهنی در کنار هم باشند اظهار کرد: اصل دستمایه اندیشه در این حوزه‌ها عشق است، اما عشق با بزن و بکوب میانه‌ای ندارد. پشت این‌ها باید عشق باشد. چه نسبت به وطن، خانواده، دوست یا همسر. فضا‌های عاشقانه در ضمن تحرک که باید در آن‌ها باشد، ضروری است عشق هم پشت آن خودش را نشان بدهد. کار‌های جوانانه هم اشعار و اهداف عاشقانه دارد، اما عاشقانه‌ها تحمیلی هستند.
وی در پایان گفت: به نظر می‌رسد از فرم‌هایی که می‌تواند حس خوب و روان بدهد و آرام کند فاصله گرفته ایم. من همیشه به دوستان می‌گویم این حس و آرامش را منتقل کنید و اجازه دهید مخاطب فکر کند.
مجله شبانگاهی «چشم شب روشن» به تهیه‌کنندگی امیر قمیشی و با اجرای محمد صالح علا شنبه تا چهارشنبه ساعت ۲۳ از شبکه چهار سیما پخش می‌شود.
ارسال نظرات