به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، هیات مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران در بیانیه‌ای نسبت به داوری نشدن آثار مستند در سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر واکنش نشان داد.
در متن این بیانیه آمده است:
«سینمای مستند این سرزمین، یقینا طریق نجیبانه‌ای را که سال هاست از میان هزارتوی پیش رویش به تدبیر پیرانش برگزیده و با منشی صبورانه طی کرده، با گزند هر خطای زودگذری ترک نخواهد کرد.
اما آنچه طی این سال‌ها در برخی از تصمیمات مدیران سینمای کشور مشاهده می‌شود، سلسله‌ای از خطاهاست که بیم آن می‌رود که به عادتی ماندگار بدل گردد.
مستندسازان این کشور که سال هاست مرز‌های سینمای ایران را تا فرسنگ‌ها دورتر از مرز‌های کشور پیش برده اند و مدت هاست به اشتیاق و انتظار فراوان تماشاچیان، داوران، مدیران و دست اندرکاران جشنواره‌های معتبر جهانی برای نمایش و تحسین هنر سینمای مستند این سرزمین عادت کرده اند، حال باید در میان انبوه تصمیمات خلق الساعه مدیران جشنواره‌های داخلی به دنبال جایگاه گم شده خویش باشند.
هرچند در این سال‌ها مدیریت و تصمیمات سلیقه‌ای و پر اشکال در جشنواره‌های داخلی خصوصا مهمترین آن‌ها یعنی جشنواره فیلم فجر به امری پیش بینی پذیر بدل شده که سینمای مستند کشور هیچگاه از گزند این اشکالات بی بهره نمانده، اما برخورد یک بام و ۲ هوای صورت گرفته در جشنواره امسال فیلم فجر با فیلم‌های مستند، بدعتی تامل برانگیز در شیوه برخورد با هنرمندان مستندساز کشور بود.
پس از آنکه در تصمیمی بحث برانگیز سهمیه حضور تنها ۲ فیلم مستند در جشنواره فیلم فجر به اطلاع عموم رسید، مستندسازان کشور فارغ از تمامی مباحث اساسی تر، مقصود مسئولین جشنواره برای هم سنگ دانستن تمامی فیلم‌ها در زمان اکران و داوری آثار را به فال نیک گرفتند و چشم به تکامل و اصلاح این روند دوختند.
اما آنچه متاسفانه داوران پس از پایان جشنواره اعلام کردند، خبر رفتاری توهین آمیز با جامعه مستندسازی کشور بود.
پس از حذف سیمرغ فیلم مستند از جشنواره و قرار گرفتن تنها ۲ فیلم مستند در کنار فیلم‌های داستانی، اینکه داوران جشنواره اعلام کنند فیلم‌های مستند حتی داوری نیز نشده اند، خبر از سیاستگذاری بلاتکلیف و توهین آمیز مسئولین جشنواره در قبال فیلم‌های مستند می‌دهد.
بدیهی است مدیران جشنواره باید پاسخگوی این بی توجهی آشکار به شان مستندسازان کشور باشند.
هیات مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران»
در متن این بیانیه آمده است:
«سینمای مستند این سرزمین، یقینا طریق نجیبانه‌ای را که سال هاست از میان هزارتوی پیش رویش به تدبیر پیرانش برگزیده و با منشی صبورانه طی کرده، با گزند هر خطای زودگذری ترک نخواهد کرد.
اما آنچه طی این سال‌ها در برخی از تصمیمات مدیران سینمای کشور مشاهده می‌شود، سلسله‌ای از خطاهاست که بیم آن می‌رود که به عادتی ماندگار بدل گردد.
مستندسازان این کشور که سال هاست مرز‌های سینمای ایران را تا فرسنگ‌ها دورتر از مرز‌های کشور پیش برده اند و مدت هاست به اشتیاق و انتظار فراوان تماشاچیان، داوران، مدیران و دست اندرکاران جشنواره‌های معتبر جهانی برای نمایش و تحسین هنر سینمای مستند این سرزمین عادت کرده اند، حال باید در میان انبوه تصمیمات خلق الساعه مدیران جشنواره‌های داخلی به دنبال جایگاه گم شده خویش باشند.
هرچند در این سال‌ها مدیریت و تصمیمات سلیقه‌ای و پر اشکال در جشنواره‌های داخلی خصوصا مهمترین آن‌ها یعنی جشنواره فیلم فجر به امری پیش بینی پذیر بدل شده که سینمای مستند کشور هیچگاه از گزند این اشکالات بی بهره نمانده، اما برخورد یک بام و ۲ هوای صورت گرفته در جشنواره امسال فیلم فجر با فیلم‌های مستند، بدعتی تامل برانگیز در شیوه برخورد با هنرمندان مستندساز کشور بود.
پس از آنکه در تصمیمی بحث برانگیز سهمیه حضور تنها ۲ فیلم مستند در جشنواره فیلم فجر به اطلاع عموم رسید، مستندسازان کشور فارغ از تمامی مباحث اساسی تر، مقصود مسئولین جشنواره برای هم سنگ دانستن تمامی فیلم‌ها در زمان اکران و داوری آثار را به فال نیک گرفتند و چشم به تکامل و اصلاح این روند دوختند.
اما آنچه متاسفانه داوران پس از پایان جشنواره اعلام کردند، خبر رفتاری توهین آمیز با جامعه مستندسازی کشور بود.
پس از حذف سیمرغ فیلم مستند از جشنواره و قرار گرفتن تنها ۲ فیلم مستند در کنار فیلم‌های داستانی، اینکه داوران جشنواره اعلام کنند فیلم‌های مستند حتی داوری نیز نشده اند، خبر از سیاستگذاری بلاتکلیف و توهین آمیز مسئولین جشنواره در قبال فیلم‌های مستند می‌دهد.
بدیهی است مدیران جشنواره باید پاسخگوی این بی توجهی آشکار به شان مستندسازان کشور باشند.
هیات مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران»
ارسال نظرات