راهیان‌نور پالایش کننده فضای نه چندان مطلوب دانشگاه است/ امیدوارم سال آینده هم دعوتم کنند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سفر راهیان نور که چند سالی است با استقبال بسیار گرم دانشجویان از سراسر کشور مواجه شده، توانسته نفسی تازه بر روح خمیده‌ی دانشگاهیان وارد نماید. دانشجویان یک سال در فضای نه چندان مطلوب دانشگاه زندگی می‌کنند، با مسائل فرهنگی گوناگونی مواجه می‌شوند و مقابله می‌کنند و یا گاهی در دام می‌افتند اما در نهایت مسافران مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس، به برکت خون شهدا در چند روز خود را پالایش کرده و روحیه‌ای تازه می‌گیرند تا بتوانند در ادامه‌ی مسیر خود مستحکم قدم بردارند.

یقینا سفر راهیان نور که مصداق زنده نگه داشتن یاد شهداست باید روز به روز مورد تاکید مردم و مسئولان قرار بگیرد. درواقع همانطور که مردم ما از قرارداد‌هایی مثل ترکمنچای دو سه صده سرخورده بودند، باید این جنگ به همین مدت و یا حتی بیشتر موجب سرافرازی ملت غیور ما شود. باید درس آزادگی و جوانمردی، درس مردانگی و شجاعت، درس اطاعت از ولی فقیه و امام جامعه، درس نپذیرفتن حرف زور و مقابله با استکبار و بسیار درس‌های دیگر از این جنگ مقدس گرفت.

دانشجویان سراسر کشور که حدود یک هفته در این مناطق به زیارت شهدا میپردازند، با میل و شوق وصف ناشدنی این سفر را سپری می‌کنند. این نسل جوان که نه امام را دیده و نه جنگ را، نشان داده چطور می‌شود با فهم و بصیرت مثال زدنی، پا در جای قدم‌های پرخیر و برکت شهدا گذاشت. در به وجود آمدن این فهم، این سفر معنوی می‌تواند نقش تربیتی بسیار ویژه‌ای را ایفا کند. مانوس شدن با اخلاق، کردار و منش شهدا می‌تواند نسلی تربیت کند که مقدمات ظهور را بیش از پیش فراهم نماید.

 

 

سیف الله قربانپور، دانشجوی ورودی ۹۴ دانشگاه بجنورد در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به عنوان فردی که برای بار اول راهی این سفر شده است، گفت: ابتدای سفر حس و حال این سفر را نداشتم. اما با اصرار دوستانم من نیز راهی شدم. دقیقا دو روز مانده به اعزام کاروان تصمیم قطعی خودم را گرفتم و راهی شدم.

قربانپور ادامه داد: با ورود به مناطق و شنیدن روایت‌ها کم‌کم حالم دگرگون شد و از آمدنم راضی شدم. در واقع وقتی خلوص شهدا را دیدم خیلی حالم تغییر کرد. بهترین منطقه‌ای که بازدید کردیم از نظر من دهلاویه بود. من شیفته‌ی شهید چمران شدم. شهیدی که از جایگاه‌های ویژه‌ای گذشته و خود را تقدیم اسلام کرد. دل نبستن شهید چمران به مادیات باعث شد من با این شهید عهد‌هایی ببندم.

دانشجوی دانشگاه بجنورد تصریح کرد: یکی از عهد‌هایی که با شهدا بستم این بود که موقعیت مالی نتواند فکر من را عوض کند و تغییرم دهد.

وی در پایان افزود: انسان خیلی سخت میشود خانواده خود را فراموش کند، اما من در این مناطق آنچنان شیفته‌ی شهدا شدم که یک هفته‌ی سفر برایم یک روز بود. امیدوارم بتوانم به عهدهایم عمل کنم و باز هم شهدا مرا دعوت کنند تا مهمانشان شوم.

 

در این سفر توانستم با شهید احدی انس بگیرم
امیر گیلاسی دانشجوی رشته‌ پرستاری نیز در پاسخ به سئوال خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو که چرا این سفر را آمد گفت: فضای دانشگاه متاسفانه فضای مناسبی نیست. هدف من از این سفر این بود که روح خودم را تقویت کنم تا بتوانم مقاومت بیشتری داشته باشم.

گیلاسی اظهار داشت: در این سفر افرادی دیدم که ظاهر متفاوتی داشتند، اما به زیارت شهدا آمده بودند. فهمیدم از روی ظاهر قطعا نمی‌شود باطن افراد را قضاوت کرد. به همین دلیل تصمیم گرفتم ریا را کنار بگذارم و برای خدا کار کنم.

دانشجوی رشته‌ پرستاری خاطرنشان کرد: در این سفر با شهید احدی توانستم انس بگیرم. شهیدی که رتبه یک رشته‌ی پزشکی بوده اما این مسئله او را خوشحال نکرد. او وقتی خوشحال شد که توانست رضایت پدر و مادرش را برای حضور در جبهه کسب کند.

وی در پایان بیان داشت: من عهد بستم آنچنان تلاش کنم که در آینده بتوانم یک مسئولیت بگیرم و برای مردم خدمت کنم. این سفر باعث شد زندگی من هدفمند شود و بتوانم برای آینده خودم برنامه ریزی کنم. این اردو‌ها حکم واکسن دارد برای ما. باید این اردو‌ها را سالانه بیاییم تا گناهان نتوانند بر ما وارد شوند.