به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، آب‌سیاه یا گلوکوم نوعی اختلال چشمی است که دزد بینایی نیز نامیده می‌شود. این مشکل می‌تواند به بینایی چشم به صورت ماندگار آسیب برساند و درصورت عدم درمان حتی منجر به کوری شود. بر اساس آمار‌ها ۸۰۰ تا یک میلیون نفر در کشور مبتلا به این بیماری هستند.
علت بروز این بیماری افزایش شدید فشار زجاجیه یا همان ماده درون چشم است. گلوکوم جنرال پس از آب مروارید دومین دلیل کاهش بینایی در جهان است. شیوع آب سیاه در زنان و مردان یکسان است، اما احتمال ابتلا به آن از زمان نوزادی تا کهنسالی وجود دارد.
با وجودی که مهم‌ترین علت ابتلا به این بیماری وراثت است، اما افزایش فشار چشم در سنین بالا، آب مروارید عمل نشده، التهاب داخل چشم، درد مفاصل و رماتیسم، ساختمان چشم افراد دوربین، ازدواج فامیلی و ضربه به چشم در اثر تصادفات نیز می‌تواند به این بیماری منجر شود.
به گفته دکتر حسن رزمجو، این بیماری دو نوع مزمن و حاد دارد که در نوع مزمن بیمار فاقد درد در چشم است و میدان بینایی کم‌کم از بین می‌رود. نوع حاد بیماری که همراه با درد است به طور ناگهانی رخ می‌دهد و در برخی افراد با تهوع و استفراغ همراه است. درمان آب سیاه به نوع زاویه چشم بستگی دارد.
اگر زاویه چشم بیمار بسته و تنگ باشد، باید از لیزر و جراحی برای درمان کمک گرفت. اما اگر زاویه چشم باز باشد، می‌توان از روش دارو درمانی استفاده کرد که اگر این روش هم پاسخگو نبود، باید جراحی انجام شود. افرادی که نزدیکان‌شان به این بیماری دچار هستند باید سالانه سلامت چشم خود را بررسی کنند. همچنین افراد مبتلا به دوربینی که زاویه چشم‌شان تنگ است و افراد مبتلا به آب مروارید نیز می‌توانند با جراحی به موقع از بروز این بیماری خطرناک جلوگیری کنند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات