دانشجویان بسیجی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی تصمیم گرفتند دریکی از روستاهای محروم سر پل ذهاب که هنوز آب لوله کشی و جاده ندارند، کارآفرینی کنند. تولید بلدرچین و قارچ از برنامههای این گروه چهار نفره است.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دیوارهای کاهگلی هنوز بعد از گذشت ماهها در روستای وینه کرمانشاه نتوانسته اند قد راست کنند. چادرهای پارچهای با لامپ کم نوری که در داخل آن سوسو میزند، همه امکاناتی است که روستاییان زلزله زده وینه کرمانشاه از آن بهرهمند هستند.
در این روستا جادهای وجود ندارد که اگر سالی ۵۰۰ متر آن آسفالت میشد، اکنون کل جاده آسفالت شده بود و به همین خاطر اکثر روستاهاها خالی از سکنه شده اند؛ چرا که علاوه بر نبود امکانات اولیه زندگی درآمدی هم ندارند و در حالی که چنانچه آسفالت این جاده انجام میشد، چه بسا مهاجرین به شهرها به روستاها بر میگشتند.
دانشجویان دانشکده کشاورزی وقتی متوجه شدند که هنوز برخی از روستاهای اطراف سر پل ذهاب آب لوله کشی و جاده ندارند و نبود شغل مهمترین مشکل آنهاست، تصمیم گرفتند آستینها را بالا بزنند و برای آنها اشتغال زایی کنند. پرورش بلدرچین و قارچ ایدههایی است که دانشجویان بسیجی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی بنا دارند آن را در روستاهای کرمانشاه اجرایی کنند.
این گروه چهار نفره از دانشجویان بسیجی دانشکده کشاورزی هستند که عزمشان را جزم کرده اند که با اجرای طرح تولید بلدرچین هم برای روستاییان اشتغال ایجاد کنند و هم دانشجویان را در این کار سهیم کنند.
مجتبی ویواده، مسئول بسیج دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گفت: چند دانشجو پیدا کردیم که آموزشهای لازم برای پرورش قارچ و بلدرچین را گذرانده بودند؛ همین موضوع جرقهای در ذهن مان ایجاد کرد تا بتوانیم بحث ایجاد اشتغال برای روستاییان مناطق زلزله زده را شروع کنیم. به صورت امتحانی نیز کار را شروع کردیم و به این نتیجه رسیدیم که میتوان از پتانسیل خود دانشجویان نیز در این بحث استفاده کنیم به صورت آزمایشی ۲۰۰ بلدرچین را پرورش دادیم و در خود خوابگاه در عرض دو روز به فروش رساندیم. این ماجرا امید بیشتری برای به ثمر رسیدن این طرح در ما ایجاد کرد.
وی با اشاره به اینکه روستاهای زلزله زده کرمانشاه با وجود گذشت ماهها از زلزله هنوز وضعیت مناسبی ندارند، ادامه داد: بیشتر روستاییان کشاورز و جوانان روستا بیکار هستند به این موضوع فکر کردیم که میتوانیم با این طرح اشتغال را به دل روستاها ببریم.
وی با اشاره به اینکه پرورش ۲۰۰ بلدرچین در عرض یک ماه ۶۰۰ هزار تومان سود خالص دارد، گفت: این اتفاق در روستاها میتواند بسیار موثر واقع شود و سبب میشود با ایجاد اشتغال جلوی خلافکاری بسیاری از جوانان گرفته شود.
ویواده با اشاره به اینکه اصراری برای ورود دانشجو به طرح وجود ندارد، گفت: دو موضوع مطرح است؛ اول اینکه بلدرچینهای تولید شده به دست دانشجو به فروش برسد و از این طریق سود کمی در اختیار دانشجو قرار بگیرد؛ به طور مثال دانشجو با این طرح میتواند از فروش بلدرچینها صد هزار تومان درآمد داشته باشد و بقیه ۵۰۰ هزار تومان سهم روستایی میشود، اما ورود دانشجو به این طرح لزومی ندارد اگر روستاییان خودشان بتوانند بلدرچینها را به فروش برسانند، ما حاضریم برای آنها غرفه بزنیم و در فروش آنها بدون مزد کمک کنیم.
وی با اشاره به اینکه تولید قارچ نیز جزو طرح قرار داشت، گفت: قارچ در تابستان آفت میزند و نمیتوان روی درآمد آن حساب کرد، اما چند نفر از دانشجویان دانشکده بر روی پرورش آلوئورا و گیاهان دارویی کار میکنند تا در صورت موفقیت این موارد نیز در چرخه پرورش و آموزش برای روستاییان قرار بگیرد.
ویواده در پاسخ به سوال خبرنگار دانشجو مبنی براینکه این روستاها چه طور انتخاب میشوند، گفت: چند هفته پیش به روستای وینه در حوالی سرپل ذهاب رفتیم و با روحانی روستا صحبت کردیم. متاسفانه شرایط بدی در روستا حاکم است و تعداد جوانان بیکار آنجا بالاست این روستا آب و گاز ندارد و تنها یک خط برق به آنجا رفته است و محرومیت شدیدی در این روستا حکم فرما است به همین دلیل بنا داریم طرح را از همین روستا شروع کنیم.
مسئول بسیج دانشکده کشاوری دانشگاه رازی با اشاره به اینکه پرورش بلدرچین امکانات زیادی نمیخواهد، اضافه کرد: در یک اتاق ۴*۳ یا در ۴*۴ میتوان دویست بلدرچین پرورش داد در واقع پرورش این حیوان نیاز به امکانات خاصی ندارد حتی پرورش قارچ هم تنها یک اتاق تمیز میخواهد و مشکلی برای پرورش آن وجود ندارد.
وی در مورد هزینههای پرورش بلدرچین در روستاهای سرپل ذهاب گفت: هزینه اولیه بلدرچین برای هر جوجه ۵۰۰ تومان است در حال حاضر با دانشجویان موضوع را مطرح کردیم و حدود ۲۰۰ هزار تومان برای این طرح جمع آوری شده است. امید داریم که بتوانیم با کمک بسیج و ارگانهای دیگر هزینههای اولیه آن را تامین و کار را استارت بزنیم.
وی در ادامه گفت: هدف اصلی این طرح کمک به روستاییان است و این که دانشجویان درگیر آموزش به روستاییان شوند که با این کار هم روستاییان زلزله زده کارآفرینی میشود و هم دانشجویان برای ساخت سرپل ذهاب و مناطق زلزله زده قدمی برداشته اند.
وهاب نصیری، مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه نیز در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گفت: طرح کارآفرینی در روستاهای محروم کرمانشاه از مدتی پیش در بسیج دانشجویی مطرح شد. در بازدیدی که از روستاها انجام دادیم شرایط آب و هوایی و زمین روستاهای اطراف سر پل ذهاب مورد بررسی قرار گرفت. بررسیها نشان داد گندم و جو و عدس و نخود عمده محصولات روستائیان این منطقه را تشکیل میدهد؛ این در حالی است که میتوان با تغییر نوع کشت و محصول درآمد بیشتری داشته باشیم.
وی در ادامه افزود: کلزای، آلوئه ورا و گیاهان دارویی از موادی هستند که کشت آنها زحمت کمتر و درآمد بیشتری برای کشاورز به همراه دارد و صرفه اقتصادی با کاشت این محصولات است؛ زیرا به طور مثال کلزای حداقل ۵۰۰ میلی متر بارندگی نیاز دارد و صرفه اقتصادی خوبی دارد. آلوئه ورا نیز گیاه مقاومی است که نیاز به آب ندارد و سم و کود نیاز ندارد اگر در هر هکتار ۴ میلیون سرمایه گذاری صورت بگیرد ۴۰ میلیون درآمد دارد.
وی در ادامه افزود: در ادامه جمع بندی برای بحث کارآفرینی در روستا به این نتیجه رسیدیم که از آنجا که صنایع تبدیلی در کشور ما بسیار ضعیف است باید راه حل دیگری برای فروش محصولات در نظر بگیریم به همین دلیل با چند شرکت هم صحبت کردیم و قرار بر این است که پس از تولید محصول در روستاها آنها را به قطر و عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر کنیم.
این دانشجوی محقق در ادامه گفت: آویشن و گل مریم نیز در نوبت بعدی تحقیقات ما قرار دارد و بر روی آنها هم آزمایشها در حال انجام است.
نصیری که در سال آخر رشته کشاورزی درس میخواند تصریح کرد: ما به فکر درآمد نیستیم هدف ما کارآفرینی برای روستائیانی است که پس از زلزله شرایط مالی بسیار وخیمی پیدا کردند، اما این کار علاوه بر اینکه در خود ما رضایت ایجاد میکند سبب میشود تجربه کاری ما نیز افزایش پیدا کند. اما مهمترین هدف اجرای این طرح بهتر شدن وضعیت مردم روستاهایی است که جز برق هیچ امکانات اولیهای ندارند.