محسن مهدیان
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، یک نظرسنجی معتبر نشان می‌دهد که بخش قابل اعتنائی از مردم همچنان ادامه راه را دربرجام اروپائی می‌دانند. علت چیست؟ به اروپا اعتماد دارند؟ از بدعهدی آمریکائی‌ها تجربه نگرفتند؟ مکر بازی مشترک اروپا-آمریکا را نمی‌بینند؟
مردم ما باهوشند و تحلیل دقیقی از صحنه دارند. اما چرا اعتماد می‌کنند؟ اعتماد مردم ناشی از تصمیم شان در چارچوب یک دوقطبی غیرواقعی است که دیگران برای آن‌ها ساختند؛ دوقطبی جنگ و برجام. آنسوی برجام اروپائی را جنگ می‌دانند و قهرا از جنگ فرار کنند.
مشکل از انتخاب مردم نیست، مشکل دوگانه غیررسمی ماست که بر تصمیم مردم اثرگذاشته است. واقعا یا برجام یا جنگ؟ نان شب این روز‌های ما اینجاست.
آقای روحانی گفتند کشور را با برجام یا بدون آن به خوبی اداره می‌کنند؛ سلمنا، الحمدالله. واقعیت هم همین است. اما چرا توضیح نمی‌دهند که چطور و چگونه. طرح دولت برای عبور از برجام چیست؟ آقای وزیر اقتصاد این روزها کجا هستند؟ رئیس کل بانک مرکزی چطور؟ اتاق فکر اقتصادی دولت چرا ساکت است؟ تیم مشاوره آقای نیلی چرا از بسته پس از برجام رونمائی نمی‌کند؟
رهبرانقلاب در آخرین سخنرانی خود در جمع کارگزاران نظام به یک جلسه اقتصادی با حضور مسئولین اشاره کردند. چرا جلسه روز‌های شنبه را رهبرانقلاب باید خبری کنند؟ چرا خود دولتی‌ها برای مردم توضیح نمی‌دهند که چه برنامه‌ای برای اداره کشور بدون برجام دارند؟ چرا نمی‌گویند در این جلسه با حضور ژنرال‌های اقتصادی دولت و اقتصاددانان و با حضور رهبرانقلاب چه تصمیماتی گرفته می‌شود؟
آرامش دادن به مردم به وعده‌های دست نیافتنی و خارج از تدبیر و آنسوی مرز‌ها نیست، باید این دوقطبی موهوم را شکست. راه سوم چیست؟ فراتر از شعار باید روی زمین و عینی توضیح داد که برای ارز چه می‌کنند، طرح شان برای کالا‌های اساسی چیست؟ برای تولید چه فکری کردند؟ فروش نفت چطور و غیره.
این دوگانه شوم، باعث می‌شود مردم از راه طی شده نیز عبرت نگیرند. اساسا اجازه فکر کردن را به مردم نمی‌دهد. ترس و حیرت، قدرت فکر را می‌گیرد. ترس از جنگ، نتیجه‌اش فرار به سوی دشمن است.
هرچند به جز دولت این انتقاد به مجلس هم وارد است. چرا سکوت کردند؟ نه نامه‌ای، نه پیشنهادی، نه طرحی نه تذکری. مجلس این روزها باید فعال‌تر از گذشته و موتور محرکه تصمیم‌گیری‌ها باشد. بسته مجلس برای خروج از برجام چیست؟
نان شب این روز‌های ما حرف‌زدن و صداقت و شفافیت با مردم است. بدون نگرانی باید با مردم سخن گفت. واقعیت‌ها را گفت، دشواری‌های ادامه برجام را صمیمانه با مردم در میان گذاشت و البته بی‌واهمه و امیدوار به آینده راه‌های جایگزین را توضیح داد. تردید نکنیم مردم همراهند.
مردم ما باهوشند و تحلیل دقیقی از صحنه دارند. اما چرا اعتماد می‌کنند؟ اعتماد مردم ناشی از تصمیم شان در چارچوب یک دوقطبی غیرواقعی است که دیگران برای آن‌ها ساختند؛ دوقطبی جنگ و برجام. آنسوی برجام اروپائی را جنگ می‌دانند و قهرا از جنگ فرار کنند.
مشکل از انتخاب مردم نیست، مشکل دوگانه غیررسمی ماست که بر تصمیم مردم اثرگذاشته است. واقعا یا برجام یا جنگ؟ نان شب این روز‌های ما اینجاست.
آقای روحانی گفتند کشور را با برجام یا بدون آن به خوبی اداره می‌کنند؛ سلمنا، الحمدالله. واقعیت هم همین است. اما چرا توضیح نمی‌دهند که چطور و چگونه. طرح دولت برای عبور از برجام چیست؟ آقای وزیر اقتصاد این روزها کجا هستند؟ رئیس کل بانک مرکزی چطور؟ اتاق فکر اقتصادی دولت چرا ساکت است؟ تیم مشاوره آقای نیلی چرا از بسته پس از برجام رونمائی نمی‌کند؟
رهبرانقلاب در آخرین سخنرانی خود در جمع کارگزاران نظام به یک جلسه اقتصادی با حضور مسئولین اشاره کردند. چرا جلسه روز‌های شنبه را رهبرانقلاب باید خبری کنند؟ چرا خود دولتی‌ها برای مردم توضیح نمی‌دهند که چه برنامه‌ای برای اداره کشور بدون برجام دارند؟ چرا نمی‌گویند در این جلسه با حضور ژنرال‌های اقتصادی دولت و اقتصاددانان و با حضور رهبرانقلاب چه تصمیماتی گرفته می‌شود؟
آرامش دادن به مردم به وعده‌های دست نیافتنی و خارج از تدبیر و آنسوی مرز‌ها نیست، باید این دوقطبی موهوم را شکست. راه سوم چیست؟ فراتر از شعار باید روی زمین و عینی توضیح داد که برای ارز چه می‌کنند، طرح شان برای کالا‌های اساسی چیست؟ برای تولید چه فکری کردند؟ فروش نفت چطور و غیره.
این دوگانه شوم، باعث می‌شود مردم از راه طی شده نیز عبرت نگیرند. اساسا اجازه فکر کردن را به مردم نمی‌دهد. ترس و حیرت، قدرت فکر را می‌گیرد. ترس از جنگ، نتیجه‌اش فرار به سوی دشمن است.
هرچند به جز دولت این انتقاد به مجلس هم وارد است. چرا سکوت کردند؟ نه نامه‌ای، نه پیشنهادی، نه طرحی نه تذکری. مجلس این روزها باید فعال‌تر از گذشته و موتور محرکه تصمیم‌گیری‌ها باشد. بسته مجلس برای خروج از برجام چیست؟
نان شب این روز‌های ما حرف‌زدن و صداقت و شفافیت با مردم است. بدون نگرانی باید با مردم سخن گفت. واقعیت‌ها را گفت، دشواری‌های ادامه برجام را صمیمانه با مردم در میان گذاشت و البته بی‌واهمه و امیدوار به آینده راه‌های جایگزین را توضیح داد. تردید نکنیم مردم همراهند.
ارسال نظرات