پیشنهاد انجمن علمی برتر دانشگاه بجنورد به مسئولان/ دانشجویان برتر به صنایع کوچک معرفی شوند

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو از بجنورد، انجمن علمی مهندسی صنایع دانشگاه بجنورد برای چندمین سال به مقام اول انجمن‌های علمی دانشگاه بجنورد دست یافت. این انجمن در سال تحصیلی اخیر با فعالیت‌های علمی خود توانست این رتبه را از آن خود کند.

برگزاری انواع کلاس‌های آموزشی تخصصی، کارگاه‌های کارآفرینی و اشتغال زایی و بازدید‌های علمی از جمله فعالیت هایی بود که در دستور کار این انجمن قرار گرفت و در نهایت توانست به عنوان برترین انجمن علمی انتخاب شود.

محمد حسین باقری، دانشجوی کارشناسی مهندسی صنایع دانشگاه بجنورد و دبیر انجمن علمی این رشته است و می گوید کسب رتبه اول انجمن علمی به خاطر کیفیت فعالیت‌های ما بود؛ یعنی انجمن‌هایی بودند که از نظر کمی فعالیت بالاتری نسبت به ما داشتند؛ اما این موفقیت از آن ما شد. تیم ما همبستگی خوبی داشت و توانستیم برنامه‌های با کیفیت خوب و بزرگی نیز اجرا کنیم. برگزاری مسابقات نجات تخم مرغ در سطح استان، برگزاری کلاس‌های فنی برای دانشجویان با هدف یادگیری، برگزاری کارگاه‌های مختلف، برگزاری کلاس‌های آشنایی با بورس، برگزاری دوره آشنایی با فضای کسب و کار، بازدید‌هایی از کارخانجات استان و برگزاری همایش کارآفرینی از جمله فعالیت‌های اصلی ما در این مدت بود.

انسیه سراوانی،  دانشجوی کارشناسی مهندسی صنایع از اعضای دیگر این انجمن نیز می گوید: با کمک دیگر دانشجویان سعی کردیم برای تمام دانشجویان رشته اعم از ورودی‌های جدید، سال آخری‌ها و دانشجویان ارشد برنامه داشته باشیم. فکر می‌کنم توانستیم در زمینه‌های بسیاری ورود کنیم و برنامه‌های مفیدی برای دانشجویان داشته باشیم. محوریت برنامه‌های ما علاوه بر دروس تخصصی رشته، برپایه‌ مباحث اقتصادی و کسب و کار بود.

دانشجو: رشته‌ مهندسی صنایع را به طور خلاصه تعریف کنید. جایگاه این رشته در بین دروس مهندسی کجاست؟
ملاح: هر روز علم و تکنولوژی رو به پیشرفت است. این پیشرفت نیز باعث گسترش تولیدات و خدمات می‌شود. دیگر رشته‌های مهندسی به دلیل تخصص محدودی که دارند، نمی‌توانند به تنهایی همه نیاز‌های یک سازمان و یا یک کارخانه را برطرف کنند. مهندسی صنایع برای سازمان، کارخانه و یا حتی خطوط هواپیمایی، یک بیمارستان، مغازه ساده، تمام سیستم‌های اقتصادی و در یک کلام هرجایی که انسان، تجهیزات و مواد با هم درارتباط هستند، نیاز است. همان طور که در گرایشات ارشد این مهندسی داریم، مهندسی صنایع در مباحثی مانند سیستم‌های اقتصادی-اجتماعی، مدیریت و کنترل پروژه، سیستم‌های سلامت، آینده پژوهشی، لجستیک و انبار داری، بهینه سازی و بسیاری از موارد دیگر ورود می‌کند.

باقری: شاید بتوان گفت که بخشی از مهندسی صنایع دروسی از سایر رشته هاست که اصلی‌ترین آن مدیریت است؛ اما در مهندسی صنایع فکر مدیریت تبدیل به مهندسی مدیریت می‌شود. اقدامات یک مهندس صنایع نیز در صنایع بیشتر حول برنامه ریزی است. به عنوان مثال برنامه ریزی خط تولید. به طور کلی این رشته خط برنامه ریزی هر سازمان را در دست می‌گیرد.

سراوانی: یک مهندس صنایع ابتدا باید بتواند ایده پرور خوبی باشد. او باید برای بهبود کیفیت هر سازمان ایده‌های نو ارائه دهد. از طرفی عده‌ای فکر می‌کنند هرچه رشته سخت‌تر باشد، آن رشته مهم و کاراتر است؛ در حالی که چنین نیست. رشته‌های بسیار سخت تری از مهندسی صنایع وجود دارد؛ اما باید دید کدام رشته هم اکنون مورد نیاز کشور است و می‌تواند کشور را سروسامان صنعتی دهد. ما نیاز به یک برنامه مدون داریم که این وظیفه بر دوش مهندسی صنایع است.

دانشجو: دانشگاه تا چه میزان از انجمن‌های علمی حمایت می‌کند؟
باقری: دانشگاه در بخش علمی تا حد امکان حمایت می کند و برنامه هایمان پشتیبانی می‌شود؛ اما مشکلاتی در حوزه مالی داشتیم. مشکلاتی که دیگر تشکل‌ها هم با آن درگیرند؛ اما طرح‌هایی از بعضی رشته‌های دانشگاه ما مقام‌های کشوری داشته است که نشان می‌دهد دانشگاه پشتیبانی مناسبی دارد. گاهی بی رغبتی از خود دانشجویان است؛ مثلا خود دانشجویان در کارگاه‌ها شرکت نمی‌کنند.

سراوانی: دانشگاه حمایت خوبی دارد. این حمایت‌ها باعث شد دانشگاه ما در هفته پژوهش در استان خراسان شمالی رتبه دوم را کسب کند که رتبه خوبی است.

دانشجو: آیا دانشگاه‌های ما مهندس تربیت می‌کنند؟
ملاح: دانشگاه‌های ما تقریبا هیچ مهندسی را تربیت نمی‌کنند؛ چرا که تمام دروسی که ما می خوانیم به صورت تئوری است و کاری که یک مهندس صنایع و دیگر مهندسان باید انجام دهند، نیاز به تجربه عملی و قرار گرفتن در موقعیت دارد. زیرا هر سیستم با سیستم دیگر متفاوت است؛ اما دروسی که ما به صورت تئوری می‌خوانیم، قطعا به درد ما نمی خورد. اگر تجربیات و و واحد‌های علمی در دانشگاه‌ها بیشتر گنجانده شود و دروس از این حالت تئوری خارج شود، خیلی بهتر است؛ البته جلسات انتقال تجربه و یا کلاس‌هایی که انجمن‌های علمی برگزار می‌کنند، خیلی می‌تواند موثر باشد؛ لذا اگر بودجه بیشتری به انجمن‌های علمی تخصیص داده شود، شرایط بهتری مهیا خواهد شد.

دانشجو: سطح علمی دانشگاه اعم از اساتید و دانشجویان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
سراوانی: قطعا دانشگاه ما از بسیاری از دانشگاه‌های دیگر در سطح پایین تری دارد؛ اما با این حال از جایگاه نسبتا خوبی برخوردار است و امیدواریم این جایگاه بهتر نیز شود. در رشته خودمان اعضای هیئت علمی قوی‌ داریم و نشان داده اند هر کاری از دستشان بربیاید، انجام می‌دهند؛ اما تعداد کم است و به خاطر همین تعداد دانشجو و تعداد اعضای هیئت علمی پایین است؛ البته دانشجویان نیز تا حدی مقصر هستند. دانشجویان پیگیری خاص علمی‌ ندارند و فکر می‌کنند با مدرک خود نمی‌توانند کسب و کاری پیدا کنند.

ملاح: در دانشگاه ما ارتباط با صنعت بسیار ضعیف است. البته فکر می‌کردم در دانشگاه‌های دیگر وضعیت بهتر باشد؛ با این حال دانشجویان دانشگاه‌های امیر کبیر و یا صنعتی شریف نیز از شرایط گله داشتند. شاید یکی از دلایل علاوه بر اینکه بخش اعظم صنعت از کار افتاده و سرمایه گذاران به جای سرمایه گذاری ترجیح می‌دهند پول خود را در بانک‌ها قرار دهند، این است که صنعت گر ترجیح می‌دهد به جای استفاده از دانشجو از یک متخصص استفاده کند تا مواد و سرمایه اش اتلاف نشود؛ اما حداقل می‌شود دانشگاه دانشجو‌های برترش را به صنعت‌های کوچک معرفی کند و به صنعت گر بگوید ما می‌توانیم در حل یک مسئله به شما کمک کنیم.

باقری: سطح دانشگاه بجنورد در حد خود خوب است. باید بدانیم این دانشگاه تازه تاسیس است. آیا دانشگاهی وجود دارد که در مدت 12 سال به این میزان پیشرفت کند؟ دانشگاه رو به پیشرفت است؛ البته دانشگاه نیز ایراداتی دارد. مثلا رتبه‌های خیلی بالایی جذب می‌کند و این باعث می‌شود سطح دانشگاه پایین بیاید؛ با این حال اگر فردی بخواهد، می‌تواند در هر دانشگاهی پیشرفت کند.

دانشجو: فکر می کنید دغدغه‌ دانشجویان به چه سمتی سوق پیدا کرده است؟
باقری: فکر می‌کنم دانشجویان بیشتر دغدغه این موضوع را دارند که سریع‌تر درس خود را تمام کنند و وارد بازار کار شوند. متاسفانه شرایط به گونه‌ای است که تا اینکه جوانی بخواهد کارشناسی و یا احیانا ارشد بگیرد، برود سربازی و مدتی دنبال کار بگردد، سی ساله می‌شود. این شرایط خوبی نیست. خیلی از ما بدون تفکر مسیر خود را انتخاب می‌کند. مثلا، چون همه می‌روند دانشگاه ما هم باید برویم. چون همه می‌روند، ارشد ما هم می‌رویم. شاید من نوعی باید تحصیلات دانشگاهی را ادامه ندهم و وارد یک بازار کار شوم. اگر این موج‌ها راه نمی‌افتاد، خیلی از مسیر‌های زندگی تغییر میکرد.

دانشجو: به نظر شما مشکل صنعت کشور به چه طریقی قابل حل است؟

باقری: اولین و مهم‌ترین اقدامی که باید انجام شود، حرکت به سمت خصوصی سازی است. باید شرکت‌ها از حالت دولتی خارج شوند. یکی از دلایل دیگر مشکل اقتصاد، مطلبی است که مقام معظم رهبری فرمودند. خود مردم باید کالای ایرانی بخرند. خود مردم ابتدا باید حمایت کنند. تا وقتی که ما حمایت نکنیم و جنس خارجی بخریم وضعیت صنعت ما همین است. ما باید کالای داخلی بخریم. وقتی کالای داخلی خریداری شد، آن صنعت رشد می‌کند و به محصولاتش تنوع می‌دهد. کم کم مردم دیگر پول‌های خود را در بانک قرار نمی‌دهند و وارد سرمایه گذاری می‌کنند. ما فقط حرف حمایت از کالای داخلی میزنیم. اقدام مناسب نکرده ایم.

ملاح: اگر بخواهیم موانع رشد صنعت را بگوییم باید به مواردی، چون عدم سرمایه گذاری در بخش صنعت و خواباندن سرمایه در بانک و یا انواع سنگ اندازی‌ها مانند مالیات‌های سنگین اشاره کنیم. درخصوص وضعیت صنعت استان هم باید بگویم وقتی دانشجویان برای کارآموزی به شهرک صنعتی می‌رفتند، بسیاری از واحد‌های صنعتی به حالت تعطیل درآمده بود. اما از آمار دقیق اطلاعی ندارم.

سراوانی: اکثر بنگاه‌های اقتصادی ما با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و در واقع رو به ورشکستگی هستند؛ اما دلیل آن را باید به صورت موردی بررسی کرد. هر کارخانه مشکل خاص خودش را دارد که باید رفع شود و رفع آن نیاز به کار علمی دارد. شاید مالیات دارد فشار می‌آورد و یا ممکن است بازار فروش نداشته باشد. پس باید موردی بررسی شود؛ البته بخشی از مشکلات نیز ضعف دولت است. دولت باید جلوی واردات کالای غیر ضروری را بگیرد. وقتی کالا‌هایی که نیاز نیست وارد می‌شود طبیعتا مشکلاتی به وجود می‌آید.