سید حسین حضرتی، دانشجوی فعال رشته اقتصاد دانشگاه بجنورد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو، گفت: در برهه ای از زمان هستیم که بسیاری از نزدیکان خود را درگیر و دار کنکور و انتخاب رشته ها می بینیم. آن چه به عنوان هدف قرار گرفته، شامل رشته های مهندسی و پزشکی از مدارج عالی و تخصصی گرفته تا رده هایی همچون کاردان برق و مکانیک و یا پیرا پزشکی، پرستاری و بهیاری است.
این دانشجوی فعال ادامه داد: یکی از حلقه های مفقوده زنجیره موفقیت اجتماع امروزی، بی شک همین اهداف است. با نگاهی پرسشگر به آن چه مورد توجه عامه مردم قرار گرفته، متوجه می شویم بخش اعظمی از توجه مردم به گروهی از مشاغل، به واسطه درآمدی است که با سهولتی نسبی و به میزانی فراوان تر از سایر مشاغل بدست می آید.
وی افزود: اگر کمی بیشتر دقت کنیم، متوجه خواهیم شد به طور هدایت شده ای درآمد به سمت مشاغلی رهنمون شده که ساختار خدمتی دارند؛ مشاغلی که در آن ها نوآوری و ایجاد زیرساخت لازمه کسب در آمد نیست. شاید از خود بپرسید چه ایرادی دارد؟ در واقع جامعه ای که در آن علوم انسانی به انزوا می رود، از وجود افرادی بسترساز و اصلاح گر محروم می شود. زمانی که رشته هایی همچون جامعه شناسی، اقتصاد، مدیریت، حسابداری و... در بستر اجتماعی دچار کم ارزشی شوند، به زودی جامعه، به جامعه ای مصرف گرا تبدیل خواهد شد.
حضرتی تصریح کرد: خواسته یا ناخواسته، آنچه در کشورمان مرسوم است، نشانی از اهمیت رشته های علوم انسانی در بخش های مختلف زندگی ندارد. اکنون که عزیزانمان به دنبال انتخابی برای ادامه مسیر خود هستند، با آگاه سازی شان بستر پیشرفت و رفاه را برای آن ها و آیندگان خود فراهم کنیم.
وی گفت: پنیر رایگان، تنها در تله موش پیدا می شود. در آمد بالای مشاغل خدمتی در کشورهای جهان سوم، بیانگر از دست رفتن فرصت تشویق مشاغل زیرساختی است. کشورهای پیشرفته دنیا، به مرحله پسا صنعتی رسیده اند. در آمد دانشی این کشورها سبب تداوم رونق در آن هاست. این کشورها با تشویق کشورهای جهان سوم به صنعت گرایی، تنها ملزومات خود را فراهم آورده و بازاری جهت فروش علم و تکنولوژی خود ایجاد می کنند.