به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، برخی از نشریات این طیف نظیر شرق و مردم‌سالاری و ... از قول چند عضو فراکسیون امید نوشتند روحانی سکوت را بشکند. این طیف که معمولا نسبت به مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم بی‌توجه و سرگرم حاشیه‌سازی سیاسی بوده‌اند اکنون می‌گویند روحانی سکوت را بشکند و بگوید چه‌قدر اختیار دارد و چه کسانی کارشکنی می‌کنند؟ جالب اینکه همین‌ها دولت روحانی را رحم اجاره‌ای خواندند و با سهم‌طلبی بی‌حد و مرز از دولت، آن را به ناکارآمدی کشاندند. زیباکلام دیروز مدعی شد «روحانی واقعا تمام شده است»!
همزمان برخی اعضای طیف یاد شده سعی دارند ضمن فرار به جلو و سلب مسئولیت ریل‌گذاری اشتباه از خود، صرفا برخی وزرای دولت را مقصر جلوه دهند. به همین دلیل هم زمزمه استیضاح برخی وزرا را مطرح کرده‌اند و این درحالی است که همین طیف طی 5 سال گذشته و ازجمله در ماجرای استیضاح وزیر راه و شهرسازی و رفاه و ... یا از اساس مخالف سوال و استیضاح بوده‌اند یا هنگام رای‌گیری مجدد، رای به ابقای وزرا داده‌اند. و بنابراین تظاهر این طیف به پرسشگری از وزرا به نیابت از مردم، به دور از صداقت و واقعیت است.
در این میان محمدعلی ابطحی معاون حقوقی و پارلمانی خاتمی در دولت اصلاحات دیروز نوشت: «نمایندگان اصلاح‌طلب پیشتاز پرسیدن سوال از رئیس‌جمهور شوند. بی‌دلیل سوال نمایندگان از رئیس‌جمهور را تابو کرده‌اند. یکی از اصلاح‌طلبانه‌ترین کارها، پیشتاز شدن نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس برای سوال از رئیس‌جمهور است. این کار حمایت واقعی از روحانی است. قبل از دیگران حق اصلاح‌طلبان است که منتخبشان را در این بحران اقتصادی پاسخگو کنند و ایراداتش را تذکر دهند و نگذارند هاله تقدس به دور وی کشیده شود.
امیدوارم فراکسیون امید بیشترین امضا را پای سوال از رئیس‌جمهور بگذارد تا در این بحران اقتصادی یا واقعا مردم دلایل مشکلات فعلی را بفهمند یا دکتر روحانی مجبور شود تغییراتی در کابینه و اطرافیانش و به خصوص در استان‌ها به وجود آورد و نقص‌های آشکار در انتصابات و تصمیمات و عدم پایبندی به بسیاری شعارهایش در دوران انتخابات را جبران کند».
البته شکی در لزوم پاسخگو کردن دولتمردان نیست اما تناقض این سخنان ظاهر‌الصلاح در عمل اصلاح‌طلبان و در رای به برخی از همین وزرای ضعیف با وجود هشدار منتقدان است. در واقع هنوز 10 ماه از آغاز به کار دولت جدید نمی‌گذرد. و امواج گرانی نیز از خرداد و تیرماه سال گذشته شروع شده بود. بنابراین اگر مدعیان اصلاح‌طلبی قرار بود کاری بکنند باید به هنگام رای اعتماد به وزرا یا پس از آن به هنگام ملاحظه اوج‌گیری قالب‌های قیمت‌ها در پاییز و زمستان گذشته انجام می‌دادند که انجام ندادند.
سیدحسین نقوی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره رویکرد مدعیان اصلاح‌طلبی به الف گفت: شنیدیم برخی از اعضای این فراکسیون برای استیضاح امضاء جمع می‌کردند، البته این تصمیم فراکسیون امید مجلس یک اقدام فرار به جلو است. چراکه همین فراکسیون از تیم اقتصادی دولت حمایت می‌کردند و امروز باید پاسخگوی رفتار خود باشند.
مجموعا مدعیان اصلاح‌طلبی برآنند که به جای قرار گرفتن در جایگاه پاسخگویی و یا دست‌کم عذرخواهی از مردم به خاطر وعده‌های دروغ و تحمیل مشکلات معیشتی گسترده، اولا توپ را در زمین روحانی و دولت بیندازند و خود ژست انتقادی و مطالبه‌گری بگیرند. ثانیاً چنین وانمود کنند که روحانی فاقد اختیار بوده و نظام یا منتقدان نگذاشته‌اند دولت کار کند. ثالثاً فشار روانی را به روحانی سنگین کنند تا به واسطه حاشیه‌سازی جدید در دولت، مجدداً دوقطبی‌های سیاسی گمراه‌کننده احیا شود و بدین ترتیب از یک سو، سراب بودن آدرس رونق اقتصادی ازطریق توافق با شیطان بزرگ کتمان شود و ازسوی دیگر، فضای سیاسی برای تحرکات رادیکال‌تر همین افراطیون مدعی اصلاحات (متهمان اول فتنه سبز در 88) فراهم شود.
درباره ادعای فقدان اختیارات شایان یادآوری است که توافق با آمریکا (به واسطه واگذاری امتیازات هنگفت) بزرگ‌ترین پروژه مشترک روحانی و اصلاح‌طلبان بود. و نظام با وجود یقین به سرانجام این سناریو، مجال اجرای آن را درجهت رشد و ارتقای بصیرت افکار عمومی فراهم کرد. ازسوی دیگر دولت مسئول اصلی بودجه‌ریزی و تدوین و اجرای سیاست‌های اقتصادی است و آنچه اکنون دیده می‌شود حاصل کارنامه دولتمردانی است که به نسخه‌های مسموم عناصر شبه‌اصلاح‌طلب مدعی کاپیتالیسم و لیبرالیسم عمل کردند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات