به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نشست خبری گشایش اولین کنسرواتوار تئاتر ایران با حضور بهزاد معافی موسس ورئیس کنسرواتوار تهران ، علی معافی قائم مقام ، ابراهیم پشت کوهی کارگردان و فعال عرصه تئاتر و رویا نونهالی بازیگر تئاتر و سینما برگزار شد.
بهزاد معافی، موسس ورئیس کنسرواتوار تهران با اشاره به سبقه، نوع فعالیت و دستاوردهای این مرکز آموزشی طی بیست سال گذشته اظهار داشت کنسرواتوار تهران در سال 1377 با تمرکز بر رشته موسیقی فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است. کنسرواتوار تهران با دوازده کشور اروپایی و چند کشور آسیایی قرداد همکاری دارد.
وی اظهار داشته است جای خالی تئاتر در کنسرواتوار احساس می‌شده؛ لذا تصمیم بر آموزش و تربیت علاقه‌مندان به این رشته هنری گرفته شده است.
علی معافی، قائم مقام کنسرواتور تهران نیز با تشریح مزیت های آموزش درنظام کنسرواتواری و تفاوت آن با سایر مراکز آموزشی گفته است: «در دنیا آموزش رشته‌های هنری به خصوص تئاتر و موسیقی از طریق دو سیستم آموزشی دانشگاه و مدرسه عالی هنر دنبال می‌شود و با توجه به این که سیستم آموزشی در دانشگاه تکیه بر نظام نظری دارد و علوم عمومی آموزش داده می شود در نهایت افرادی که در مقطع کارشناسی و یا کارشناسی ارشد از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شوند، در رشته‌ای که تحصیل کرده اند از جنبه تئوریک بر آن تسلط دارند تا جنبه عملی.»
معافی تاکید کرده است هدف کنسرواتوار تهران تربیت نوازنده ، خواننده و آهنگساز است. وی در همین راستا گفته است این شیوه در تئاتر دنبال می‌شود تا در کنسرواتوار تئاتر در کوتاه‌ترین زمان ، تخصصی‌ترین و کاربردی‌ترین آموزش‌ها را بیند.»
ابراهیم پشت‌کوهی، کارگردان و فعال حوزه تئاتر با تاکید بر ضرورت راه اندازی سیستم آموزشی کنسرواتواری در رشته تئاتر اظهار داشت: «در سیستم کنسرواتواری ما بار علمی و عملی را در کنار یکدیگر داریم. به طور مثال، برای کسی که علاقه‌مند به تحصیل در رشته بازیگری تئاتر است، دانشگاه بار علمی دارد و آموزشگاه بازیگری بار عملی و ما در کنسرواتوار تلفیق این دو را خواهیم داشت.»
پشت کوهی ادامه داده است: «دعوت از بزرگان تئاتر سایر کشورها جهت تدریس در قالب دوره‌های کوتاه مدت و همچنین بورسیه دانشجویان نخبه به مراکز مهم تئاتر دنیا از جمله اهداف برنامه‌ریزی شده در اولین کنسرواتوار تئاتر ایران است.»
رویا نونهالی، بازیگر تئاتر و سینما نیز در سخنان خود گفته است: «وقتی شما دعوت به کاری می‌شوید، به ویژه کاری که مربوط به عمل و اجراست تا زمانی که خود ماجرا شکل بگیرد بسیار زمان‌بر است؛ اما وقتی در کنار یک تجربه بسیار مفید و سابقه طولانی قرار می‌گیرید، فکرت رها می‌شود و خودت هم در فضایی قرار می‌گیری که برای امر آموزش می‌توانی به ایده‌هایت فکر کنی و آنها را به نمایش بگذاری. برای ما که در امر آموزش خیال‌پروری می‌کنیم در کنار این تجربه بزرگ قرار گرفتن بسیار مفید خواهد بود.»
ارسال نظرات