به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سید آرش حسینی میلانی صبح امروز در هفتاد و ششمین نشست علنی شورای شهر تهران در نطق پیش از دستور، به بحران کم‌آبی شهر کیپ تاون آفریقای جنوبی اشاره کرد و گفت: حدود سه ماه پیش، برای اولین بار برای شهری بین‌المللی و با جمعیت چهار میلیون نفر «روز صفر» در حال رخ دادن بود.
وی با بیان اینکه روز صفر روزی است که همه برای زندگی، آب بسیار کمی (معادل ۲۵ لیتر در روز) خواهند داشت، گفت: با بارش‌هایی معجزه‌آسا شهر از «روز صفر» رهایی یافت، اما تجربه کیپ تاون زنگ خطر اثرات تغییر اقلیم بر منابع آبی شهر‌های بزرگ را به صدا درآورد.
به گفته عضو شورای شهر تهران، همه شهروندان تهرانی با بحران آلودگی هوا تخریب باغات، ترافیک سنگین آشنا هستند.
وی با تاکید بر این موضوع که اکنون ما با مسئله دیگری روبه‌رو هستیم که اگر برای مدیریت آن چاره‌اندیشی نکنیم احتمال وضعیت بحرانی برای سال‌های آینده، دور از انتظار نیست و آن مسئله، معضل کم‌آبی است، گفت: مسئله آب در تهران به گونه‌ای است که ما برای تأمین منابع آب شرب شهروندان، حفظ میراث طبیعی شهر تهران و صیانت و ماندگاری از فضا‌های سبز شهری چاره‌ای جز جراحی‌های بزرگ نداریم تا بتوانیم ضمن کنترل وضعیت به تثبیت حداقل‌های موجود بپردازیم.
به گفته میلانی، ۸۷ سال پیش پایتخت شهری بود با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت که ۴۸ رشته قنات آب آن را به میزان ۳۱.۵ میلیون متر مکعب تامین می‌کرد. اما در سال گذشته مصرف آب شرب شهر ۸.۵ میلیون نفری تهران از یک میلیارد متر مکعب فراتر رفته است.
وی اضافه کرد: حدود ۱۰ درصد شهروندان تهرانی از آب شرب تصفیه شده برای پر کردن استخر‌های خود استفاده می‌کنند. همچنین همپای توسعه پایتخت، رشد سالانه تقاضای آب شرب خانگی در دو دهه گذشته به طور میانگین سه درصد در سال بوده و در حال حاضر شتاب این رشد به شهر‌های مجاور تهران نیز تسری پبدا کرده است.
میلانی افزود: قیمت تمام شده آب شرب در شهر تهران بدون احتساب هزینه‌های سرمایه‌گذاری معادل ۱۰۰۰ تومان برای هر متر مکعب است که ۵۰ درصد آن از مردم اخذ می‌شود (به ازای هر لیتر ۵ ریال).
وی با اشاره به کوهستان‌های مشرف به شهر تهران گفت: روان‌آبی به میزان ۱۲۳ میلیون مترمکعب به صورت فصلی و نابهنگام تولید می‌کنند که عملا به دلیل ورود فاضلاب و سایر آلودگی‌ها کیفیت پایینی داشته و مانع جدی در زمینه احیا طبیعی رود-دره‌های تهران محسوب می‌شوند.
وی تصریح کرد: بحران آب در جامعه‌ای که قادر به گفتگو نیست و با تهدیدهایی، چون افول سرمایه‌های اجتماعی، رشد فردگرایی و زوال همبستگی و انسجام روبه‌رو است، صرفاً به اتکای راهکار‌های فنی و مهندسی برطرف نمی‌شود بلکه انجام این مهم در گرو درگیر شدن جامعه با این موضوع و تبدیل شدن آن به یک دغدغه مشترک و جلب مشارکت اجتماعی شهروندان و سایر گروه‌های ذینفع است.
به اعتقاد میلانی، زنگ‌های هشدار درخصوص معضل آب از مدت‌ها قبل به صدا در آمده است و متأسفانه این زنگ‌ها یا شنیده نشده یا آنکه با دولتی فرض کردن و پرداخت‌های صرفاً فنی به موضوع، حل بحران کم‌آبی به چارچوب‌های فکری محدودی منحصر شده است.
وی تاکید کرد: پیشنهاد می‌شود به منظور آگاهی بخشی گسترده‌تر، دو شاخص «مصرف روزانه آب شرب شهر تهران» و «تغییرات هفتگی مخازن سد‌های تهران» همچون شاخص کیفیت هوا به صورت برخط و مستمر توسط شرکت آب و فاضلاب استان تهران اطلاع‌رسانی شود.
وی با بیان اینکه روز صفر روزی است که همه برای زندگی، آب بسیار کمی (معادل ۲۵ لیتر در روز) خواهند داشت، گفت: با بارش‌هایی معجزه‌آسا شهر از «روز صفر» رهایی یافت، اما تجربه کیپ تاون زنگ خطر اثرات تغییر اقلیم بر منابع آبی شهر‌های بزرگ را به صدا درآورد.
به گفته عضو شورای شهر تهران، همه شهروندان تهرانی با بحران آلودگی هوا تخریب باغات، ترافیک سنگین آشنا هستند.
وی با تاکید بر این موضوع که اکنون ما با مسئله دیگری روبه‌رو هستیم که اگر برای مدیریت آن چاره‌اندیشی نکنیم احتمال وضعیت بحرانی برای سال‌های آینده، دور از انتظار نیست و آن مسئله، معضل کم‌آبی است، گفت: مسئله آب در تهران به گونه‌ای است که ما برای تأمین منابع آب شرب شهروندان، حفظ میراث طبیعی شهر تهران و صیانت و ماندگاری از فضا‌های سبز شهری چاره‌ای جز جراحی‌های بزرگ نداریم تا بتوانیم ضمن کنترل وضعیت به تثبیت حداقل‌های موجود بپردازیم.
به گفته میلانی، ۸۷ سال پیش پایتخت شهری بود با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت که ۴۸ رشته قنات آب آن را به میزان ۳۱.۵ میلیون متر مکعب تامین می‌کرد. اما در سال گذشته مصرف آب شرب شهر ۸.۵ میلیون نفری تهران از یک میلیارد متر مکعب فراتر رفته است.
وی اضافه کرد: حدود ۱۰ درصد شهروندان تهرانی از آب شرب تصفیه شده برای پر کردن استخر‌های خود استفاده می‌کنند. همچنین همپای توسعه پایتخت، رشد سالانه تقاضای آب شرب خانگی در دو دهه گذشته به طور میانگین سه درصد در سال بوده و در حال حاضر شتاب این رشد به شهر‌های مجاور تهران نیز تسری پبدا کرده است.
میلانی افزود: قیمت تمام شده آب شرب در شهر تهران بدون احتساب هزینه‌های سرمایه‌گذاری معادل ۱۰۰۰ تومان برای هر متر مکعب است که ۵۰ درصد آن از مردم اخذ می‌شود (به ازای هر لیتر ۵ ریال).
وی با اشاره به کوهستان‌های مشرف به شهر تهران گفت: روان‌آبی به میزان ۱۲۳ میلیون مترمکعب به صورت فصلی و نابهنگام تولید می‌کنند که عملا به دلیل ورود فاضلاب و سایر آلودگی‌ها کیفیت پایینی داشته و مانع جدی در زمینه احیا طبیعی رود-دره‌های تهران محسوب می‌شوند.
وی تصریح کرد: بحران آب در جامعه‌ای که قادر به گفتگو نیست و با تهدیدهایی، چون افول سرمایه‌های اجتماعی، رشد فردگرایی و زوال همبستگی و انسجام روبه‌رو است، صرفاً به اتکای راهکار‌های فنی و مهندسی برطرف نمی‌شود بلکه انجام این مهم در گرو درگیر شدن جامعه با این موضوع و تبدیل شدن آن به یک دغدغه مشترک و جلب مشارکت اجتماعی شهروندان و سایر گروه‌های ذینفع است.
به اعتقاد میلانی، زنگ‌های هشدار درخصوص معضل آب از مدت‌ها قبل به صدا در آمده است و متأسفانه این زنگ‌ها یا شنیده نشده یا آنکه با دولتی فرض کردن و پرداخت‌های صرفاً فنی به موضوع، حل بحران کم‌آبی به چارچوب‌های فکری محدودی منحصر شده است.
وی تاکید کرد: پیشنهاد می‌شود به منظور آگاهی بخشی گسترده‌تر، دو شاخص «مصرف روزانه آب شرب شهر تهران» و «تغییرات هفتگی مخازن سد‌های تهران» همچون شاخص کیفیت هوا به صورت برخط و مستمر توسط شرکت آب و فاضلاب استان تهران اطلاع‌رسانی شود.
ارسال نظرات