کتاب؛ یار فراموش شده

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسن علی بابابی؛* می‌خواهیم به شرح یک حقیقت تلخ یعنی وضعیت نابسامان کتابخوانی در بین مردم و دانشجویان بپردازیم. برای شروع بحث به یکی از عادت‌ها و رفتار‌های مردم ایران یعنی علاقه شدید به برقراری ارتباط با جوامع مختلف بشری اشاره می‌کنیم.

 

مردم ایران از دیرباز تا کنون به دنبال تبادل فرهنگ و دانش  بین ملت‌های مختلف هستند تا از این راه به فرهنگ و دانش دیرینه و کهن و ناب خویش بیفزایند؛ متاسفانه امروزه ما بیشتر به سراغ مد‌های لباس و مو و فناوری‌های جدید که بیشتر مربوط به تلفن همراه هستند می‌رویم و غافل از چیزی شده ایم که باعث پیشرفت بشر امروزی شده است یعنی همان کتاب؛ یادمان نرود که این پیشرفت‌های بشر مدیون کتاب است پس اگر سعی براین داریم تا روزی خودمان هم بتوانیم به این دانش جدید کمکی کنیم و در آن سهیم باشیم و فقط مصرف کننده آن نباشیم، باید به سراغ یار فراموش شده خود یعنی کتاب برویم. کتاب به نحوی باعث افزایش عمر آدمی می‌شود؛ چرا که هر کتاب حاصل یک عمر زیستن و تلاش بوده است.

مطلب بعدی این است که ما از این گوشی‌های خود به جای وقت تلف کردن در تلگرام و اینستاگرام می‌توانیم با برنامه‌های دیگری، چون «تاقچه» و «فیدیبو» کتاب بخوانیم که هزینه بسیار پایینی دارند و رایگان هستند. در کشور‌های پیشرفته دنیا به همان اندازه که برای فناوری وقت هزینه صرف می‌کنند برای کتاب و کتابخونی نیز وقت صرف می‌کنند، ولی ما به این موضوع مهم توجهی نمی‌کنیم و فقط برای تکنولوژی اهمیت  قائل هستیم.

 

در پایان به مقایسه سرانه روزانه مطالعه یک شهروند ایرانی با دیگر کشور‌های موفق جهان می پردازیم. در رتبه نخست ژاپن با سرانه مطالعه ۹۰ دقیقه در روز قرار دارد سپس آمریکا و انگلیس و اسپانیا و ترکیه با  ۵۰ تا ۶۰ دقیقه واسپانیا با ۵۵ دقیقه جای می‌گیرند و جالب این است که ما از این کشور‌ها خاطرات دیگری به  یاد داریم مثال از آمریکا مد لباس و مو از اسپانیا رئال و بارسا و از ترکیه، آنتالیا راخیلی خوب می‌شناسیم و از فرهنگ کتابخوانی آن‌ها سرمشق نمی‌گیریم.

 حسن علی بابابی - دانشجوی ترم ۱ رشته کشتی سازی و عضو فعال انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه دریانوردی چابهار