در پس ماجراي اهانت به امام هادي(ع) چه جرياناتي قرار دارند؟

محمد حسين رجبي دواني در گفت‌و‌گو با خبرنگار دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو» در پاسخ به اين سوال كه علت حمله به ساحت مقدس امام هادی(ع) چيست، گفت: افرادی که پیاده نظام این حرکت سخیف و هتاکی هستند یک سری افراد بی ارزش، فرومایه، اراذل و اوباش هرزه نيز هستند كه چون فضای پاک برخواسته از انقلاب اسلامی که معطر به عطر خون شهداست اجازه هرزگی به ایشان را در ایران نمی داد، برای هرزگی‌های خودشان به خارج رفتند و در فضای متعفن و آلوده به هر نوع پلیدی در غرب در تلاشند که خودی نشان بدهند.

 
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به اينكه حداقل قضیه این است که اين اراذل فرومایه چون چیزی ندارند که مورد توجه قرار گیرند با توهین به مقدسات که مورد حمایت اربابان کافر آنها در آمریکا و اروپا قرار می گیرد می خواهند خودی نشان بدهند كه نمونه آن ترانه شاهين نجفي است.
 

 
وي با بیان اینکه خواننده اين ترانه سخيف يك شبه انسان است كه در ایران اصلا کسی او را نمی شناخت، گفت: كارهاي اين خواننده نه از نظر هنری ارزش داشته، نه خود خواننده شخصیتی داشته بلكه آدم بی سواد هرزه‌ اخراجی از دانشگاه بوده که در ایران اصلا به جایی نرسیده است.

رجبي دواني با تشريح اينكه اين فرد در خارج هم برای اینکه خودی نشان دهد چون چیزی نداشته، خواسته از این راه وارد بشود، گفت: البته این ظاهر قضیه است و در خوشبینانه ترین حالتش باید بگوییم افراد فرومایه برای اینکه اسمی در کنند و مطرح بشوند، اینگونه عمل کردند اما من پشت این قضیه جریان‌های سلفی - وهابی و اربابان مشترک آنها و این اراذل یعنی استعمار، استکبار و غرب را می بینم.

 
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) گفت: با توجه به حمایت‌هايی که ارگان‌های رسانه ای مستکبران و صهیونیزم از این هتاکان کرده اند بايد گفت اینها در حقیقت قصد داشتند با اين حركات ما را تحت فشار قرار دهند و احساسات مذهبی مردم ما را جریحه‌دار کنند.

وي گفت: مسئولان ما و متولیان امر اگر بخواهند موضع بگیرند و حکم شرعي ارتداد و اعدام را كه کمترین مجازات این افراد پلید است، اعلام کنند، در معرض تهاجم‌های بعدی غرب قرار می گیرند که حقوق بشر و آزادی بیان در ايران وجود ندارد (چیز دروغینی که اینها در ایران به عنوان خطر الم می کنند) و از طرف ديگر اگر بخواهند سکوت کنند با اعتراض مردم مواجه می‌شوند که چرا در برابر این هتاکی‌ها سکوت کرده اید.

رجبي دواني در ادامه در پاسخ به اين سوال كه چرا این حمله ها عمدتاً به امام هادی (ع) صورت گرفته، گفت: اگر ما جریان سلفی- وهابی را پشت این قضیه ببینیم، به نظر مي‌رسد اين حملات به سبب آن است که امام هادی(ع) همان بیان کننده معارف عظیم در زیارت جامعه کبیره هستند که جایگاه ولایت به اهل بیت(ع) را به عالی ترین مضامین و در عارفانه ترین حالت بیان کردند و این از دید دشمنان اهل بیت(ع) جرم کمی نبوده است تا بخواهند اینگونه عقده گشایی کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به جسارت معاندين به ساحت مقدس آن حضرت و پيش از آن تخریب ناجوانمردانه حرم مطهر آن امام همام گفت: در آستانه بازسازی حرم مطهر آن حضرت این عنصر پلید بی‌مقدار و هرزه این ترانه را می خواند، اینها نشان می‌دهد که این افراد با جریان وهابی سلفی و در سطح بالاتر با آمریکا و صهیونیست مرتبط هستند و یک مسیر را طی می‌کنند.

وي در پاسخ به اين سوال كه آيا اين حملات به جهت آشنايي و اطلاع كم شيعيان با امامان بعد از امام چهارم است، گفت: در حقيقت یک اشکالی که به مدعیان تشیع در طول تاریخ و قبل از پیدایش دولت صفویه و رسمیت یافتن مذهب حقه شیعه در ایران وارد است این است که متاسفانه علمای متقدم و اصحاب ائمه، مانند شیعيان (ايراني و غير ايراني) عصر صفویه به بعد بالاخص از دوران انقلاب اسلامی تا امروز، ارادتی که از عصر صفویه به بعد در ارتباط با ابراز علاقه به اهل بیت (ع) در شیعيان می‌بنیم در دوران گذشته به این شدت و حدت و با این علائق نبوده است.

رجبي دواني با تاكيد بر وجود اعتقاد و ارادت اصحاب و علماي متقدم، گفت: اینکه به همه زوایای زندگی آن بزرگواران توجه داشته و همه جزئیات زندگی آن امامان عظیم‌الشان را ثبت و ضبط کنند، مثل امروز، در گذشتگان ما وجود نداشته است.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به اينكه باید به این مسئله این را هم اضافه کنیم که شیعه در اعصاری قابل توجه، در خفا و تقیه بوده است و شیعه بودن جرم به حساب مي‌آمده، گفت: در چنين فضايي شيعيان اگر فرصتی بود، سعی می کردند آنچه را که برای هدایت پیروان اهل بیت(ع) لازم است و تکالیف شرعی آنهاست از زبان مقدس ائمه (ع) ثبت و ضبط کنند، تا باقی بماند اما به زوایای مختلف زندگی این بزرگواران نپرداخنه‌اند.

وي با اشاره به اينكه تاریخ را عمدتا‍ً و عموما اهل تسنن نوشته‌اند؛ چرا که حاکمیت در دست آنها بوده، گفت: طبیعی است که نسبت به اهل بیت یک بی توجهی، بی عنایتی و کم لطفی از سوی آنها اعمال بشود.

رجبي دواني در ادامه افزود: نکته دیگر این است که اولاد پیغمبر(ص) بالاخص ائمه ما در هرعصری حداقل از نظر علمی برای اهل تسنن معاصرشان چهره‌های برجسته‌ای بودند اما ما می‌‌بینیم که کم به این بزرگواران پرداختند و یا نپرداختند؛ چراكه مورخان باب میل حاکمان دست به قلم می بردند و یا حداقل چیزی می نوشتند که خلفا را رنجیده نکند و آنها را به عکس العمل وا ندارد.
 

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با بيان اينكه تعریف و تمجید از عظمت شخصیت امامان ما قطعا به مزاق خلفا خوش نمی آمده، گفت: به همين دليل مورخان عامه هم در این ارتباط دست به قلم نمی‌بردند.

وي با بيان اينكه راجع به امیرالمومنین(ع)، امام حسن(ع) و تا حدودی امام حسین(ع) مطلب کم نداریم، گفت: اگر دقت کنید می‌بینید که بخش اعظم اطلاعات ما از این بزرگواران که اهل تسنن هم عمدتاً این‌ها را ثبت و ضبط کردند به مسائل سیاسی بر می‌گردد یعنی مثلا آن بخش از دوره زندگی امیرالمومنین مورد توجه واقع شده است که آن حضرت در منصب خلافت قرار دارد.

رجبي دواني با اشاره به اينكه در تاريخ  شش ماه آغاز امامت امام مجتبی(ع) مورد توجه قرار گرفته که آن حضرت خلافت را در دست دارد اما از بقیه امامت امام مجتبی(ع) شما به ندرت می توانيد مطلبی پيدا كنيد، گفت: از زمان امام حسین(ع) فقط شش ماه پایانی عمر شریف و امامت ایشان مورد توجه قرار گرفته که دست به قیام زدند.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با تاكيد بر اينكه اگر امام صادق(ع) مقداری مورد توجه مورخان و محدثان قرار گرفتند به خاطر فرصت طلایی محدودی است که به دست آوردند، يعني دوره ضعف و انحطاط بنی امیه و آغاز حکومت بنی عباس، که امام از این فرصت نهایت استفاده را کردند و به نشر معارف دینی به‌وسيله تربیت شاگردان فراوانی که بخشی از این شاگردان اهل تسنن هم هستند پرداختند به‌طوري‌كه چهارهزار شاگرد برای امام برمی‌شمرند.
 

وي در ادامه تاكيد كرد: اگر ما از امام رضا(ع) اطلاعاتی داریم به خاطر مسئله سیاسی ولایت عهدی است، بحث ولایت عهدی امام رضا (ع) بیشترین حجم از اطلاعات ما را در دوره امامت آن حضرت تشکیل می‌دهد.

رجبي دواني در ادامه افزود: ائمه بعدی ما عمرشان کوتاه بوده است ما مثلاً امامی بیشتر از 55 سال نداریم، امام رضا (ع) و امام کاظم(ع)، عمرشان حدود 50 سال بوده است.

 
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با بيان اينكه امام هادی (ع) 42 ساله، امام جواد(ع) 25 ساله و امام عسگری(ع) 28ساله به شهادت رسیدند، گفت: عمر این بزرگواران کوتاه است و علاوه بر اين امامان ما از امام کاظم (ع) به بعد در حصر رسمی مثل امام کاظم (ع) كه در زندان بودند یا حصر غير رسمي مثل امام رضا(ع) و یا امام جواد(ع) كه در کاخ زندانی بودند و یا مثل امامين عسگریین(ع) که در منطقه نظامی تحت مراقبت و کنترل شدید بودند و حتی در خانه‌شان هم مراقبت می‌شدند لذا دستگاه خلافت سعی کرده بودند ارتباط مردم را با این بزرگواران قطع کند و شیعیان و پیروانشان به ايشان دسترسی نداشتند.
 

 
وي در ادامه تصريح كرد: وقتي امامی مثل امام جواد(ع) و یا امام هادی(ع) و يا امام عسگری(ع) بخش اعظم دوران امامتش را در حصر بوده‌ است لذا طبیعی است که اطلاعات پيرامون آن بزرگوار بسيار محدود و اندک باشد.

رجبي دواني ادامه داد: این را هم اضافه کنیم که حتی حدیث هم از این بزرگواران به اندازه امامان پیشین نداریم و صرفا زندگی، فعالیت‌ها و سیره‌شان نیست كه به ما نرسيده و همه اينها به خاطر آن محدودیت‌هاست.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با تاكيد بر اينكه همين مسائل باعث شده تا اطلاعات به‌دست‌آمده از زندگی و سیره آن بزرگواران بسيار محدود باشد، گفت: این را هم باید افزود که بسياري از ظرائف زندگی آن بزرگواران مورد توجه نبوده و یا برای پيروانشان عادی بوده و نیازی به ثبت و ضبطش نمی‌دیدند و یا مهم نمی دانستند که بخواهند آن را ثبت کنند.

 
وي  با اشاره به شخصیت عظیمی مثل امیرالمومنین علی(ع) که خلافت هم داشته، شخصیت امام مجتبی(ع) که نواده پیغمبر و ریحانه الرسول بوده است و امام حسین(ع) با آن قیام جاری و تکان‌دهنده که جامعه شیعه را به لرزه درآورده، گفت: حتي از زندگی شخصی این بزرگواران تعداد همسران این بزرگواران و تعداد فرزندانشان، نيز اطلاعمان دقیق نیست.

رجبي دواني ادامه داد: همه اينها نشان دهنده کوتاهی‌ راویان و برخی از اصحاب است چون برايشان خیلی اهمیت نداشته و متعرض این ظرافت‌ها نشده‌اند و لذا ما را در اعصار بعدی با مشکل مواجه کرده‌اند.
 

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) مجموعه این عوامل را سبب محدوديت اطلاعات شيعيان از امامان معصوم به ویژه امامان بعد از امام جواد(ع)، یعنی امامان پس از امام رضا(ع) برشمرد و گفت: این مسئله دلایل متعددی دارد و مهمترین دلیلش در حصربودن این بزرگواران، سنی بودن مورخان و آزادی عمل نداشتن شیعه است.

وي تصريح كرد: شیعه اگر آزادی عمل محدودی هم پیدا مي‌كرد در تلاش بود تا احادیثی که تکلیف مکلفان را در ارتباط با وظایف شرعی‌شان مشخص می‌کرد، از امام بپرسد از طرفي ديگر، پرداختن به زوایاي زندگی شخصی این بزرگواران خیلی برای بعضی‌ها در اولویت نبوده که بخواهند این‌ها را ثبت و ضبط کنند و متاسفانه اینها باعث شده که ما حظ و بهره‌مان از دوره زندگی پربار و پربرکت این بزرگواران محدود باشد.
 
رجبي دواني در ادامه افزود: شیعه ای که به ولایت اهل بیت (ع) اعتقاد دارد و به یقین آن را دریافته است برایش مهم نیست و فرق نمی کند که این امام همام امیرالمومنین علی(ع) باشد که سی سال امامتش طول کشیده و چهار سال و نه ماهش را خلافت داشته و اطلاعات قابل توجهی از دوره حياتش به جا مانده یا امام عسگری (ع) باشد که امامتش 6 سال بیشتر طول نکشد و همه دوران امامتش در حصر باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با بيان اينكه شیعه معتقد است «کلهم  نور واحد»؛ يعني این بزرگواران همه یک نور هستند و اطلاعات ما کم باشد يا زیاد، جایگاه مقدس این بزرگواران در اعتقادات ما کوچکترین خدشه‌ای پیدا نمی کند، گفت: شیعه همانطور که به زیارت امام حسین (ع) و امیرالمومنین (ع) به عتبات می رود و اظهار ارادت می‌کند وقتی که به سامرا می‌رود نسبت به امامين عسگریین (ع) هم همانطور اظهار ارادت می‌کند و خطر حضور در سامرا (به خاطر وجود دشمنان اهل بیت(ع) و وهابی‌ها و سلفی‌های پلید) را به جان می خرد و در معرض تهدید جانی هم قرار می گیرد ولی چون ايشان را همچون امیرالمومنین (ع) و امام حسین(ع) امام حق می داند می رود و عرض ارادت می کند.
 

وي ادامه داد: شيعيان همانطور که به زیارت پیغمبر(ص) در مدینه می‌روند به بقیع هم رفته و از فرصت های محدودی که وهابیون پلید در اختيار مي‌گذارند، استفاده كرده و حتی بانوان از پشت پنجره‌های بقیع، چهار امام مظلوم در بقیع را هم زیارت كرده و عرض ارادت می‌کنند.

رجبي دواني تاكيد كرد: شيعيان حاضرند حتي در آفتاب سوزان يا سرما و گرما در آن فاصله کم و زمان کوتاهی که وهابیون درب‌هاي بقیع را می‌گشایند به زيارت بقيع بروند و برایشان هیچ فرقی نمی‌کند که زیر آفتاب داغ زیارت آن امامان معصوم و مظلوم بقیع را بکند یا در فضای تهویه مطبوع و خنک حرم نبوی مضجع مقدس پیغمبر(ص) را زیارت کند.

عضو هيئت علمي دانشگاه امام حسين (ع) در پايان گفت: بي‌شك آن شیعه ای که اعتقاد راسخ به ولایت و امامت این بزرگواران دارد، کمبود اطلاعات و نداشتن منبع و سند راجع به این بزرگواران سبب نمی شود که تبعیضی در نگرشش نسبت به امامان ایجاد شود.