دختربچه که بودم فکر می کردم تنها راه خانوم شدن یا بزرگ شدن اینه که بتونم کفش پاشنه بلند بپوشم. برای همین هروقت میخواستیم خاله بازی کنیم، من کفش عروسی مامانم که یه کفش پاشنه بلند تمام سفید بود رو دزدکی برمیداشتم و می پوشیدم.
کد خبر: ۱۰۰۰۵۶
تاریخ: ۲۲ آبان ۱۳۸۹ - ۱۸:۰۱
به گزارش گروه پاتوق شيشه اي «شبكه خبر دانشجو»، در يكي از تازه ترين مطالب وبلاگ «زهرا» آمده است:
* دختربچه که بودم فکر می کردم تنها راه خانوم شدن یا بزرگ شدن اینه که بتونم کفش پاشنه بلند بپوشم. برای همین هروقت میخواستیم خاله بازی کنیم، من کفش عروسی مامانم که یه کفش پاشنه بلند تمام سفید بود رو دزدکی برمیداشتم و می پوشیدم. با اینکار همش فکر میکردم که چقدر در معرض توجهم و بقیه دخترا بهم حسودی میکنن:) یادمه اولین بار که بالاخره مامانم رو مجبور کردم برام کفش پاشنه بلند بخره، کلاس پنجم بودم. حالا مامانم اون کفشه رو خریده بود برای مهمونی یا جایی، ولی من حتی سر والیبال بازی کردن با دخترعموم هم پام میکردم بس که ذوق داشتم.
* من فکر میکنم این اصل هیچوقت خیلی تغییر نکنه، یعنی اکثر دختربچه ها اینطوری فکر میکنن، که اگه کفش پاشنه بلند بپوشن، جدای از اینکه بلندتر و بزرگتر به نظر میان، یه جوری آدم احساس خانوم بودن میکنه، من این احساس رو زمانی که لباس مجلسی بلند و یا دامن بلند هم می پوشم هم بهم دست میده. حالا این احساس خانوم بودن رو نمیتونم خوب توصیف کنم، فکر کنم خانومها راحت میفهمنش. آدم ناخودآگاه فکر میکنه الان خیلی خانم خوشتیپ سنگینی شده و رفتارهاش باید شکیل باشن. یکجور خود-تحویلگیری توام با متانت زنانه. یعنی قدمهایی که بر میداره کوچیکتر میشن، تو رفتارهاش بیشتر دقت میکنه و خلاصه یه جوری آدم از خودش کیف میکنه.
* حالا این خاصیت علاقه به کفش پاشنه بلند همینطوری در من باقی مونده. تقریبا ۹۹ درصد کفش های من که اتفاقا بیشترین نوع وسایل من هستن، پاشنه بلند هستن. اون یک درصد هم که عملا فقط یکی ۲ تا کتونی و کفش اسپرت هستن که برای باشگاه و کوهنوردی و کلاس اروبیک خریدم و خدا شاهده که غیر از داخل باشگاه جای دیگه اصلا نپوشیدم بیچاره ها رو:دی اینم هست که همینهایی که توی خیابون میبینم و اسپرت میپوشن، مطمئن باشید توی مهمونیها و مجالس کفش پاشنه بلند خواهد پوشید و اصلا کفشهای مخصوص مجالس، حتی راحتی ها و صندهاش هم به شدت پاشنه میخی هستن و به ندرت پاشنه کوتاه و یا حداقل از این مدل پاشنه بلند طبی هست.
* اما امروز توی این سایت سلامت نیوز اخبار نگران کننده ای رو راجع به این کفشهای پاشنه بلند خوندم:
متخصصان میگویند: یک پنجم از زنان به قدری به این کفشها علاقه دارند که اغلب دچار پیچ خوردگی شدید مچ پا و یا کشیدگی و پارگی تاندون پا میشوند.
یک سوم از آنها نیز به دلیل استفاده از کفشهای پاشنه بلند با صورت به زمین میخورند و با آسیب دیدگی شدید دندانها و شکستگی مچ دست مواجه میشوند.
بر اساس نظرسنجی که از سه هزار زن انجام گرفت، دیگر آسیبهایی که در اثر پوشیدن این کفشها بروز میکنند، شامل شکستگی قوزک پا و یا پیچ خوردن زانوها هستند.
و بخش آخر خبر از همه جالبتر بود:
تنها دو درصد از زنان در نظرسنجی اظهار کردند که هرگز از کفشهای پاشنه بلند استفاده نمیکنند.
یادمه قبلا هم یه بار توی ایسنا خونده بودم که در صورت پوشیدن کفش پاشنه بلند، هر چه پاشنه بلندتر باشه، رشته های عضلات پشت ساق پاها کوتاه تر میشن.
* حالا فارغ از همه اینهایی که بالا گفتم یادمه یکبار توی گاردین خونده بودم که زنهای واقعی (یعنی زنهایی که خصوصیات زنانه بیشتری دارن و بعبارتی زن-تر هستن) بیشتر تمایل به کفشهای اسپرت و صاف دارن (من که یه کم باورش برام سخت هست) در حالیکه توی این تحقیق بالا نوشته تنها ۲ درصد از زنها گفتن که اصلا از کفشهای پاشنه بلند استفاده نمی کنن. داشتم فکر میکنم یعنی فقط ۲درصد از زنهایی که می بینیم واقعا خیلی زن هستن؟/انتهاي پيام/