یکی از بخش هایی که انتظارات مردم در مورد آن از دولت و مسئولین بسیار بالاست ،حوزه سلامت می باشد و تلاش درجهت ارایه امکانات دولتی و تسهیلات بهداشتی بسیار باعث جلب رضایت جامعه می شود.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-محمدرضا سپهوند*یکی از بخشهایی که انتظارات مردم در مورد آن از دولت و مسئولین بسیار بالاست، حوزه سلامت میباشد و تلاش درجهت ارایه امکانات دولتی و تسهیلات بهداشتی بسیار باعث جلب رضایت جامعه میشود. اما متاسفانه این انتظار باعث شده است که نگاه مسئولین به آن رنگ و بوی سیاسی به خود گیرد و به جای آن که برای برآوردن نیازهای سلامت مردم کار کارشناسی صورت گیرد برای خودنمایی و عوام فریبی و تبلیغات سیاسی اقدام به تاسیس مراکز درمانی وآموزشی میکنند که به هیچ عنوان براساس نیازسنجی و برنامه ریزی و کارکارشناسی نمیباشد. اصرار برای تاسیس بیمارستان درشهرستانهای کوچک و با جمعیت اندک که به هیچ عنوان از امکانات لازم برای برطرف کردن نیازهای درمانی مردم آن جا را ندارد از نمونههای بارز این مسئله است.
اما از چند سال پیش تلاش برای تاسیس دانشکدههای پرستاری نیز رونق گرفته است. به گونهای که هم اکنون استان لرستان دارای هشت دانشکده پرستاری (دولتی و آزاد) میباشد که مجموعا سالانه بالای پانصد پرستار فارغ التحصیل مینمایند.
یکی از مشکلات همیشگی مراکز درمانی مسئله کمبود نیرو بوده است. اما در این سالها با رشد قارچ گونه دانشکدههای پرستاری و سرازیر شدن فارغ التحصیلان آن، این کمبود در حال برطرف شدن است، اما به بهایی گزاف که بر سلامت مردم تحمیل میشود.
این دانشکدهها از ابتدای تاسیس خود دارای مشکلات فراوانی بوده وهستند. وضعیت آموزشی بسیار نامناسب، کمبود فضای فیزیکی استاندارد جهت آموزش، کمبود شدید امکانات آموزشی و پراتیکی، کمبود هیئت علمی، کمبود شدید مربیهای بالینی مجرب، پرداختیهای نامناسب به اساتید و مربیان، بی توجهی به مقوله کیفیت در امر آموزش از سوی مسئولین دانشکده ها، نداشتن همکاری مناسب با بیمارستانها و عدم برنامه ریزی صحیح جهت گذراندن دورههای بالینی، گوشهای از مشکلات این دانشکدهها میباشد. متاسفانه پذیرش بالای این دانشکدهها نمود این مشکلات را بسیار بیشتر کرده است و این میزان پذیرش هیچگونه تناسبی با امکانات آنها ندارد.
فرآیند موارد بالا منجر به تربیت نیروهای ناکارآمد وافزایش فارغ التحصیلان بیکار میشود. نیروهایی که نه انتظارات سیستم را میتوانند برآورده سازند و نه خدمات مناسبی به مردم ارایه دهند.
هدف از ایجاد این مراکز آموزشی چیست؟ برطرف کردن کمبود نیروی کار برای مراکز درمانی؟ اما به چه قیمتی؟ اشتغال زایی برای جوانان؟ به چه بهایی؟ و یا خودنمایی سیاسی؟ به بهای بازی با جان و سلامت مردم؟
چرا این مسئولان به جای دانشکده پرستاری یک کارخانه کنسرو سازی احداث نمیکنند؟ هم رونق اقتصادی به همراه دارد و هم فرصتهای شغلی متعددی را ایجاد میکند. این روند اگر ادامه داشته باشد تا چند سال آینده برای جذب گردشگر به استان لرستان باید مردم ایران را به سفر به این استان برای تماشای آبشارها و دانشکدههای پرستاری آن دعوت نمود!
*محمد رضا سپهوند-فعال دانشجویی انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.