در یک همکاری راهبردی؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، یکی از شرکت‌های فعال در حوزه داروسازی، تفاهم‌نامه همکاری برای تحقیقات مشترک با شرکت دیگری امضاء کرده است.
این شرکت اعلام کرده که این همکاری مشترک ۱۴ ماه به طول می‌انجامد و در این پروژه آزمون‌هایی روی دو فرمولاسیون این شرکت که در آن‌ها از سامانه رهایش موسوم به Nuvec استفاده شده‌است. براساس اطلاعات منتشر شده این برنامه همکاری در دو فاز بوده که هر فاز آن هفت ماه به طول می‌انجامد.
در مرحله اول، این دو شرکت روی پایداری چهار فرمولاسیون مختلف از Nuvec کار می‌کنند که در آن‌ها از یک DNA پلاسمیدی RNA تداخلی استفاده شده‌است.
در مرحله دوم، آزمایش اثربخشی DNA پلاسمیدی روی یک مدل تولید آنتی‌بادی داخل بدن انجام می‌شود. نیگل تئوبالد، مدیر اجرایی این شرکت می‌گوید: «این فرصتی هیجان‌انگیز برای ما است تا توسعه سیستم رهایش Nuvec را تسریع کنیم. از طریق همکاری با شرکت نانومریک ما می‌توانیم به تجربیات، متخصصان و آزمایشگاه‌های شرکت نانومریک در بخش سامانه‌های رهایش نانویی دسترسی داشته باشیم.»
اثبات پایداری سی روزه، نقطه عطفی در نشان دادن پتانسیل استفاده از Nuvec در یک محصول است. فاز اول شامل آزمایش در محیط آزمایشگاهی و آزمایش در بدن انسان است. فاز دوم، بررسی کارآمدی نتایج به‌دست آمده در مطالعه قبلی است.
نانوذرات سیلیکای Nuvec دارای سطحی با ساختار غیرمنظم سوزنی شکل است که روی آن پلی‌اتیلن ایمین قرار داده شده‌است. این سطح می‌تواند از اسید‌های نوکلئیک نظیر mRNA و pDNA محافظت کند. زمانی که این ساختار به درون سلول برسد، می‌تواند سیستم ایمنی بدن را فعال نماید. Nuvec یک یاری‌دهنده طبیعی است، به این معنا که تعداد زیادی از آنتی‌ژن‌های موجود در سلول را جذب می‌کند و موجب فعال شدن سلول‌های T می‌شود که تجمع این سلول‌ها منجر به افزایش سطح پاسخ ایمنی بدن بر علیه بیماری‌هایی نظیر سرطان می‌شود. بعد از وارد شدن Nuvec به بدن، بدن مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهد به طوری که حتی در دوز‌های بالا نیز اثرات سمی دیده نشده‌است.
این شرکت اعلام کرده که این همکاری مشترک ۱۴ ماه به طول می‌انجامد و در این پروژه آزمون‌هایی روی دو فرمولاسیون این شرکت که در آن‌ها از سامانه رهایش موسوم به Nuvec استفاده شده‌است. براساس اطلاعات منتشر شده این برنامه همکاری در دو فاز بوده که هر فاز آن هفت ماه به طول می‌انجامد.
در مرحله اول، این دو شرکت روی پایداری چهار فرمولاسیون مختلف از Nuvec کار می‌کنند که در آن‌ها از یک DNA پلاسمیدی RNA تداخلی استفاده شده‌است.
در مرحله دوم، آزمایش اثربخشی DNA پلاسمیدی روی یک مدل تولید آنتی‌بادی داخل بدن انجام می‌شود. نیگل تئوبالد، مدیر اجرایی این شرکت می‌گوید: «این فرصتی هیجان‌انگیز برای ما است تا توسعه سیستم رهایش Nuvec را تسریع کنیم. از طریق همکاری با شرکت نانومریک ما می‌توانیم به تجربیات، متخصصان و آزمایشگاه‌های شرکت نانومریک در بخش سامانه‌های رهایش نانویی دسترسی داشته باشیم.»
اثبات پایداری سی روزه، نقطه عطفی در نشان دادن پتانسیل استفاده از Nuvec در یک محصول است. فاز اول شامل آزمایش در محیط آزمایشگاهی و آزمایش در بدن انسان است. فاز دوم، بررسی کارآمدی نتایج به‌دست آمده در مطالعه قبلی است.
نانوذرات سیلیکای Nuvec دارای سطحی با ساختار غیرمنظم سوزنی شکل است که روی آن پلی‌اتیلن ایمین قرار داده شده‌است. این سطح می‌تواند از اسید‌های نوکلئیک نظیر mRNA و pDNA محافظت کند. زمانی که این ساختار به درون سلول برسد، می‌تواند سیستم ایمنی بدن را فعال نماید. Nuvec یک یاری‌دهنده طبیعی است، به این معنا که تعداد زیادی از آنتی‌ژن‌های موجود در سلول را جذب می‌کند و موجب فعال شدن سلول‌های T می‌شود که تجمع این سلول‌ها منجر به افزایش سطح پاسخ ایمنی بدن بر علیه بیماری‌هایی نظیر سرطان می‌شود. بعد از وارد شدن Nuvec به بدن، بدن مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهد به طوری که حتی در دوز‌های بالا نیز اثرات سمی دیده نشده‌است.
ارسال نظرات