به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، انگار همین دیروز بود که به مناسبت هفته معلم، خبر فداکاری و صبوری آقامعلم رسانه‌ای شد؛ معلم مهربانی که برای آموزش ۴ دانش‌آموز دبستانی روستای فانفین از توابع استان قزوین هر روز مسیر ۱۳۰ کیلومتری را در رفت و آمد سپری می‌کرد. او برای رسیدن به مدرسه روستا هر روز از رودخانه شاهرود عبور می‌کرد و مسیر پُر فراز و نشیب را طی می‌کرد و آنقدر ذوق و شوق داشت که این مسیر برایش خسته کننده نبود.
هفته معلم که می‌شود، یاد معلمان نمونه می‌افتیم و صفحات خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها و برنامه‌های شبکه رادیو و تلویزیون به فداکاری معلمان مزین می‌شود و همین هم شد که خبرصبوری آقای بخشی بین تمام آن خبر‌ها گم شد، اما انگار قرار نبود نام آقامعلم فراموش شود؛ اتفاقی تلخ باعث شد نام «مهدی بخشی» از بین آن همه خبر هفته معلم، به صدر خبر‌ها بیاید؛ آن هم وقتی خبر آمد آقامعلم در سانحه تصادف چشمانش را برای همیشه بسته و ناگهان پرکشیده است.
مهدی بخشی ۱۱ سال سابقه تدریس داشت و با وجود برخورداری از امکان شرایط انتقال به فضا‌های در دسترس‌تر، با از خودگذشتگی سختی راه را به جان می‌خرید و ترجیح می‌داد ادامه خدمتش را در همان روستا باشد؛ آقامعلم در روز‌هایی که آموزش مجازی بود هم به دلیل اینکه دانش‌آموزانش دسترسی به اینترنت و تلفن همراه را نداشتند، هر روز همین مسیر را طی می‌کرد.
مرحوم بخشی ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ در مسیر روستای مدرسه در سانحه تصادف، آسمانی شد، ولی رفتن آقامعلم برای ۴ دانش‌آموز مدرسه‌اش آنقدر ناباورانه است که هنوز جلوی درِ مدرسه چشم انتظار دیدار دوباره معلم مهربان‌شان هستند.
منبع: فارس
ارسال نظرات