استاد دانشگاه جورج تاون آمریکا، مطرح کرد؛
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شیرین هانتر استاد ایرانی-آمریکایی در دانشگاه جورج تاون است که در زمینه مقالات سیاسی به فعالیت مشغول است. او متخصص مسائل سیاسی ایران، خاورمیانه و اسلام سیاسی است. وی همچنین عضو شورای روابط خارجی آمریکاست.
کتاب «روابط ایرانی-عربی، فرایندهای تنش و سازگاری» از جمله کتاب‌های متأخر هانتر است. این کتاب تلاشی برای فهم و درک بهتر تاثیرات رقابت‌های فرهنگی، مدرنیزاسیون (نوگرایی)، اختلافات قومی و مذهبی، دولت‌سازی، نقش قدرت‌های بزرگ و سیستم سیاسی بین‌المللی بر روابط ایرانیان و اعراب طی هفت دهه گذشته است. از جمله آثار دیگر وی می‌توان به کتاب‌های «خدا در کنار ماست: دین و امور بین الملل»، «سیاست خارجی ایران در دوران بعد از شوروی»، «ایران متفرق: ریشه‌های تاریخی مناظرات ایرانیان درباره هویت»، «فرهنگ و حکومت در قرن بیست‌ویکم»، «اسلام در روسیه؛ سیاست هویت و امنیت»، «آینده اسلام و غرب؛ برخورد تمدن‌ها یا همزیستی مسالمت آمیز»، «صدای اسلام از جناح اصلاح طلب»، «اسلام و حقوق بشر»، «مدرنیزاسیون، دموکراسی و اسلام» و «اسلام: دین دوم اروپا» اشاره کرد.
وی درباره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که در آن به برترین پژوهش‌های ایران‌شناسی و اسلام‌شناسی توجه و بها داده می‌شود، گفت: من چندان با این جایزه آشنا نیستم؛ اما فکر کنم به دلیل دشمنی آمریکا با ایران و مسئله تحریم‌ها، برخی از ایرانشناسان در غرب نتوانند در این جایزه حضور پیدا کنند یا اینکه دعوت به حضور در این جایزه شوند.
شیرین هانتر ادامه داد: در آمریکا دو نوع تحقیق در مورد ایران وجود دارد؛ اول آن‌هایی که توسط اندیشکده‌های مختلف انجام می‌شود. این مقوله بیشتر به مسائل نظامی و استراتژیک، برنامه هسته‌ای ایران و روابط ایران و آمریکا مربوط می‌شود. هدف آن‌ها کمک به واشنگتن در طراحی سیاست‌هایی است که می‌تواند به تامین منافع آن کمک کند. همین امر در مورد اسلام نیز صدق می‌کند؛ بنابراین تحقیقات زیادی در مورد ایدئولوژی‌های افراطی در اسلام و فعالیت‌های گروه‌های مختلف مبارز و تکفیری صورت می‌گیرد. همچنین مطالعات زیادی در مورد جهاد در اسلام و تأثیر این نظریه بر ظهور گروه‌های مبارز منتشر شده است. اما جنبه‌های دیگر اسلام هم مورد توجه بوده است.
نویسنده کتاب «روابط ایرانی-عربی، فرایندهای تنش و سازگاری» اضافه کرد: دوم، مراکز ایران‌شناسی است که منابع آن توسط مهاجرین ایرانی تامین می‌شود. آن‌ها اغلب به ایران باستان و مسائل فرهنگی می‌پردازند. مراکز مطالعاتی زیادی وجود ندارند که رویکردی کل‌نگر به ایران‌شناسی داشته باشند. بسیاری از مطالعات در مورد ایران نیز اغلب نمایانگر دیدگاه تجدیدنظرطلبانه از تاریخ آن است و متأسفانه بسیاری از محققان ایرانی تبار نیز به این عمل می‌پردازند.
هانتر درباره تأثیر این جوایز بر دیپلماسی فرهنگی ایران نیز اشاره کرد: قطعا جایزه جهانی کتاب سال بر دیپلماسی فرهنگی ایران تاثیر می‌گذارد. اما بهترین راه موثر کردن دیپماسی فرهنگی استفاده از هنرمندان ایرانی است. شرکت در بعضی برنامه‌های بین‌المللی می‌تواند ابزار خوبی برای توسعه دیپلماسی فرهنگی ایران باشد. به طور کلی دیپلماسی فرهنگی موفق نیاز به داشتن روابط گسترده و خوب در سطح بین‌المللی دارد.
ارسال نظرات