فضای معنوی اعتکاف صحرای محشر را در ذهن متبادر می‌کند

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در ایلام، اعتکاف، فرصتی مغتنم است برای خلوت گزینی با معبودی که آن را در هیاهو زندگی روزمره و تکراری خویش گم کرده ایم، خالقی که از رگ گردن به بندگانش نزدیک تر است اما مخلوقینش کیلومترها از رب خود دور شده اند.

پروردگارا، اقیانوس بی کسی ها بی کران است و زورق من کوچک، بادبان ها و دکل قایقم شکسته اند، مرا وهمی عجیب در بر گرفته است، ای یاور بی کسان، با من بمان که در هر لحظه به تو نیاز دارم.

مهربان من، سرمای استخوان سوز روزگار طاقت از کفم ربوده است بیش از این توان آمدنم نیست، یاهایم از زخم نامردمان زمانه مرا نمی هلند، چه کسی جز تو می تواند پشت و پناه من باشد؟ تو از من مراقبت نما.

دوست من، مرا ببین با چشمانی که هرگز به خواب نمی روند، عاشقانه های مرا بشنو، از من کفالت نما با نور وجودت که هرگز به خاموشی نمی گراید، به دستی اعتماد دارم که هرگز شکست نمی خورد حتی اگر کشتی هایم غرق شوند من از شدت احسان تو در رحمتت غوطه ور خواهم شد.

ظلمات شب فرار رسیده است و مرا ترسی عجیب در بر گرفته، با من بمان که هر لحظه به تو نیاز دارم، هر جا که تو کنار من هستی پیروز خواهم بود، کمکم کن که اراده ام متزلزل نشود و به من بصیرت ده که درک کنم مصلحت تو را.

محبوب من، ای کسی که عبادت و عمل کم را می پذیری و از معصیت زیاد، می گذری، اطاعت کم مرا بپذیر و از گناه زیادم درگذر، همانا تو آمرزنده و مهربانی.

تمام ثواب اعمال مستحبم را به پدر و مادرم هبه می کنم

مریم مهدیان گفت: از سال 1385 تا 1393 به مدت 9 سال است که مفتخر به حضور در مراسم اعتکاف می باشم، در سال 87 که به حج مشرف شدم در همان روز بازگشت به وطن کوله بارم را برای سفر معنوی دوم آماده کردم و با حضور در آیین اعتکاف در پیشگاه خداوند متعال سجده شکر به جای آوردم.

این دانشجو دانشگاه ایلام افزود: اولین چیزی که پس از ورود به مسجد در ذهن متبادر می شود وجود افرادی است که به دنیا و تعلقات آن پشت کرده اند و ریسمان عشق خود را به حبل المتین گره زده اند، بندگان خدا از هر طیف و نژادی در محضر حق حاضر گشته اند، ملاک برتری میان جمع حاضر تنها ایمان و اخلاص است.

وی با بیان این که اعتکاف نقطه عطف زندگی من است تصریح کرد: این 3 روز فرصت مناسبی برای زدودن گندیدگی های اخلاقی و پس مانده های فکری می باشد، درب های رحمت رب باز هستند و خداوند بندگانش را به سوی خویش فرا می خواند.

مهدیان اذعان داشت: اقیانوس الطاف خداوند مواج گردیده است این که هر فرد چه مقدار از رحمت پروردگارش بهره مند گردد به همت و حمیت معتکفین بستگی دارد.

این دانشجو معتکف دانشگاه ایلام ادامه داد: 14 ساله بودم که برای اولین بار اعمال یوم البیض را به جای آوردم، پیش از آن هرگز مطلبی در مورد اعتکاف نشنیده بودم اما پس از ملاحضه زیرنویس تلویزیون که بیانات امام علی (ع) در مورد اعتکاف را نشان می داد با وجود مخالف های والدینم به همراه خواهرم راهی مسجد شدیم.

وی با اشاره به تجربه کم و اطلاعات اندکش از اعتکاف تایید کرد: آذوقه سفر 3 روزه ما نیم کیلو گوجه و خیار بود با همین برکت خداوند 3 روز را سپری کردیم، تجربه این روزها برای نوجوانی 14 ساله بسیار سخت اما شیرین است.

مهدیان نیرو محرکه خود را آموزش اعمال ایام البیض به بی سوادان و کم سوادان دانست و خاطرنشان کرد: بسیاری از پیرزن های معتکف به دلیل نداشتن سواد از انجام نمازها و ادعیه اعتکاف ناتوان و عاجز بودند به عنوان نوجوانی 14 ساله اعمال واجب و مستحب را به آن ها آموزش می دادم و آنان نیز برای من دعای عاقبت به خیری می کردند.

این دانشجو دانشگاه ایلام با بیان این که هر آنچه که هستم از لطف خداوند و دعای والدینم است افزود: ثواب تمام اعمال مستحبم را برای والدینم هبه و هدیه می کنم چه بسا اگر نان حلال و دعای خیر آن ها نبود به سوی طریقت خداوند سوق داده نمی شدم.

مسجد خانه امید من است

زهرا حسن آبادی بیان کرد: هنگامی که برای اولین بار قدم در دانشگاه ایلام گذاردم غربت و سکوت آن، مرا آشفته کرد، مدت های مدیدی غمگین و افسرد بودم و دوری از خانواده مزید بر علت شده بود.

این خادم مسجد دانشگاه ایلام گفت: اولین باری که وارد مسجد دانشگاه ایلام شدم احساس آرامش و تمانینه تمام وجود مرا فرا گرفت، از آن روز تا به این تاریخ مسجد به خانه امید من تبدیل شده است با وجود آن که در خوابگاه زندگی می کنم اما بیشتر زندگی دانشجویی من در مسجد و جوار شهدای گمنام سپری می شود.

وی افزود: امسال به دلیل ترافیک کلاس هایم توفیق انجام اعمال ایام البیض نصیبم نشد، وجود من به عنوان خادم بیشتر از هر زمانی احساس می شود، اینک به عنوان خادم در خدمت فرشتگان خدا هستم.

تنهایی، زیباترین نعمتی است که خداوند به بندگانش می بخشد

شیدا از خوزستان با اشاره به اولین لحظه حضورش در مسجد دانشگاه ایلام اذعان داشت: در بدو ورودم به مکان برگزاری اعتکاف، صدای اذان مغرب مرا مسحور کرد ای کاش این تجربه زیبا برای تمام مردم دنیا دست یافتنی می بود.

این دانشجو زبان و ادبیات عرب گفت: سکوت و آرامشی که شب هنگام بر مسجد مستولی می شود آرامش را بر قلوب معتکفین سرازیر می کند.

وی تصریح کرد: این 3 روز که توفیق حضور در خانه خدا را داشتم فرصت مناسبی بود که به گذشته خویش بیاندیشم و از صمیم قلب از خداوند بخواهم که گناهان مرا بیامرزد و مرا قرین رحمت خود قرار دهد.

شیدا با بیان این که تنهایی زیباترین نعمتی است که خداوند به بندگانش می بخشد تاکید کرد: گناه از در و دیوار جامعه در حال بالا رفتن است و مردم در لجنزار خود پرستی غرق شده اند، خلوت گزینی و عاقبت اندیشی مهمترین وجهه معتکف شدن است.

این دانشجو، خداوند را همراه و همدم انسان عنوان کرد و اذعان داشت: خداوندا، مرا ببخش به خاطر تمام لحظاتی که از تو غافل بودم.

دور شدن از روزها و لحظه های تکرار شدنی تجربه ای تکرار نشدنی است

سمیه شاه محمدی گفت: وقتی در آیین اعتکاف حضور می یابم شارژ می شوم.

این دانشجو دانشگاه ایلام دور شدن از روزها و لحظه های تکرار شدنی را تجربه ای تکرار نشدنی دانست و تصریح کرد: این که از آدم های تکراری، روزمرگی های زندگی معمولی، درس ها و تمام هر آنچه که آدم را به خود مشغول می کند دور شوی هدیه ای از سوی خداوند است که نصیب هر کسی نخواهد شد.

وی خاطرنشان کرد: حال و هوایی که معتکفین تجربه می کنند با هیچ ثروت مادی قابل قیاس نیست.

شاه محمدی با اشاره به اولین شب حضورش در مسجد دانشگاه ایلام و سکوت آن تصریح کرد: هنگامی که همه خواب بودند خود را به گوشه ای از مسجد رساندم و عمیقا به خودم، خدا و ارتباط میان من و الله فکر کردم، عشقی عمیق به دریچه قلبم سرازیر شد و وجودم از عطر خداوند مالامال گشت.

این خادم مسجد دانشگاه ایلام گفت: خدمت به فرشتگانی که در حال رکوع و سجود هستند لذت بخش است، از برکات آثار معتکف شدن امحای غرور و کبر در قلوب حاضران است به گونه ای که حتی شستن سرویس های بهداشتی عیب و عار محسوب نمی شود.

وی انجام اعمال اعتکاف را بیمه شدن روح در سال جاری دانست و اذعان داشت: اگر بندگان خدا قلب خود را 3 دقیقه به مبدا و منشا هستی متوجه کنند متحول خواهند شد، مصلحت ها را راحت تر قبول خواهند کرد و بر هر آنچه که از دست می دهند آه و فغان نخواهند فرستاد.

فضای معنوی اعتکاف صحرای محشر را در ذهن متبادر می کند

خبرنگار « خبرگزاری دانشجو» پیرو گزارش پیشین از دانشجویی که به دلیل فرهنگ نامکتوب شهرش توفیق حضور در آیین اعتکاف نصیبش نشده بود به ملاقات با این معتکف پرداخت.

زهرا معینی بیان داشت: لحظه ای که در حیاط مسجد دانشگاه ایلام حضور یافتم از تعجب خشکم زد، دوستان، هم خوابگاهی ها و دانشجویان دختر را دیدم که با لباس های راحتی و بدون حجاب در صحن داخلی مسجد در حال عبادت بودند.

این دانشجو دانشگاه ایلام ادامه داد: از جمع حاضر فاصله گرفتم و به گوشه ای از مسجد روانه شدم، صدایی در وجود من طنین انداز شد که روز قیامت تمام بندگان خدا بدون هیچ حجاب ظاهری در محضر حق جمع خواهند شد.

وی تاکید کرد: از دیدن جمع حاضر که مانند فرشته برای معشوقشان نماز می خواندند، روزه می گرفتند، به یکدیگر در انجام مستحبات کمک می کردند، زیر لب یاد خدا را زمزمه می کردند و با چشمانی ملتمس به درگاه لطف خداوند خیره شده بودند به شدت گریه کردم.

معینی افزود: شب هنگام که جمع حاضر در خواب فرو می روند مانند مرده گانی هستند که سال ها خوابیده اند و آن هنگام که صدای اذان در مسجد می پیچد گویا اسرافیل در صور می دمد و همه را برای حضور در پیشگاه حق بیدار می کند.

این دانشجو، 3 روز اعتکاف را یکی از مهمترین روزهای عمر بیست ساله اش عنوان کرد و با چشمانی اشکبار گفت: از خداوند می خواهم که در سال های آینده توفیق حضور در پیشگاهش را به من و تمام کسانی که علاقه مند هستند اما در قید بندهای محیطی گرفتار شده اند را نصیب نماید.