شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی شهرکرد:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی استان چهار محال بختیاری در آستانه ساگرد آزاد سازی خرمشهر بیانیه‌ای ارسال کرد.
متن کامل بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
خرداد ماه‌ها در تاریخ ۴۰ ساله‌ی انقلاب اسلامی همیشه پر بود از حوادث و خاطرات تلخ و شیرین...
طلیعه‌ی این شیرینی‌ها در ۳ خرداد ۱۳۶۱ رقم خورد آن جا که بعد از ۲۱ ماه مقاومت با خشاب‌های خالی، اما ایمان‌های راسخ، رییس جمهور بی کفایت، اما رزمندگان سلحشور، کمی سلاح، اما زیادی اخلاص، اوضاع سیاسی و اقتصادی آشفته، اما قدم‌های محکم و استوار، رزمندگان سپاه حق توانستند خرمشهر عزیز را ازچنگال وحوش بعثی آزاد کنند و چه زیبا گفت: پیر ما که «خرمشهر را خدا آزاد کرد».
و، اما امروز، امروز که ۴۰ سال از عمر با برکت انقلاب اسلامی می‌گذرد آن نهالی که پیرمرد باغبان در کویر ایران آن روز کاشته است به درختی توانمند و جوانی برومند تبدیل شده است و آن کویر به بوستانی سرسبز البته و البته که بر این درخت و آن بوستان هیچ سال بلکه هیچ روزی نگذشته است که از تعرض باد‌ها وطوفان‌های گونه گون روزگار و سنگ اندازی‌های کودکانه‌ی اغیار در امان باشد.
طبیعی است آنان که خارفروش هستند و از لجن زار ماهی می‌گیرند، با بوستان و گل و درخت و آبادانی و... میانه‌ی خوبی ندارند. چه آن خارفروشانی که در اینجا نشسته اند و چه آن ماهی گیرانی که در آنسوی دنیا، اما تورشان را اینجا پهن می‌کنند.
گرچه سنگ اندازی‌های کودکانه و شیطنت‌های مزورانه آن‌ها بیشتر با تیر غیبٍ «و مکروا مکرالله والله خیر الماکرین» به خودشان برگشته است و به لطف خدا این درخت هر روز تنومند‌تر می‌شود، اما زخم‌هایی بر پیکره‌ی آن نقش بسته اند و ساحت‌هایی هنوز مانده است که فتح نشده اند.
همان‌هایی که پیر امروز ما از آن به خرمشهر‌های جدید یاد می‌کند. آنجا که گفت: خرمشهر‌ها در پیش است، چون درد یکی است و میدان هم یکی لاجرم درمان هم یکی و راهکار هم یکی.
اگر آن روز با مقاومت خرمشهر آزاد شد و نه با مذاکره، امروز هم خرمشهرٍ رکود با مقاومت آزاد می‌شود و نه مذاکره، آنجا جنگ نظامی بود مقاومت نظامی می‌طلبید، اینجا جنگ اقتصادی است و مقاومت اقتصادی، آنجا به توان جوانان و رزمندگان خودی توجه شد و این جا هم باید به توان جوانان و متخصصان خودی اعتماد شود. آنجا حرف از قدرت خدا بود؛ نه، توان کدخدا! اینجا نیز باید چنین شود.
گوشه چشمی به اطرافمان بیندازیم! آنجا که فلسطین سال هاست در حال مقاومت است. سالهاست جوانانش با دست خالی از سلاح و امکانات؛ و با دستی پر از بی غیرتی اعراب منطقه، در حال جنگ در خط مقاومت نبرد حق و باطل است و‌ای کاش غربگرایان سکاندار این سرزمین مقدس، همانند خط حزب الله و مردم مقاومشان، کمی هم از واژه مذاکره دور می‌شدند و مقاومت و تلاش را سرلوحه کار خویش قرار می‌دادند که دنیای امروز نشان داده است در مقابل ظلم، هیچ چیز و هیچ کس با اسم مذاکره نمی‌تواند پیروز شود؛ و چه زیبا فرمود: شهید بصیرت، دیالمه عزیز، که ما در دنیا فقط یک ابرقدرت می‌شناسیم و آن هم خداست و نه امریکا و نه اروپا و ...
آن روز برخی می‌گفتند که می‌شود با مذاکره با عراق کنار آمد، امروز آمدند و رفتند با ۵ به همراه ۱ مذاکره کردند و امروز هم که کلاهی سرشان رفته است می‌گویند برویم با اروپا مذاکره کنیم؛ چیزی که برای گفتن حق ندارند می‌گویند: چه خوب شد که آمریکا از توافق با ما خارج شد که شری بود که رفت.
متن کامل بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
خرداد ماه‌ها در تاریخ ۴۰ ساله‌ی انقلاب اسلامی همیشه پر بود از حوادث و خاطرات تلخ و شیرین...
طلیعه‌ی این شیرینی‌ها در ۳ خرداد ۱۳۶۱ رقم خورد آن جا که بعد از ۲۱ ماه مقاومت با خشاب‌های خالی، اما ایمان‌های راسخ، رییس جمهور بی کفایت، اما رزمندگان سلحشور، کمی سلاح، اما زیادی اخلاص، اوضاع سیاسی و اقتصادی آشفته، اما قدم‌های محکم و استوار، رزمندگان سپاه حق توانستند خرمشهر عزیز را ازچنگال وحوش بعثی آزاد کنند و چه زیبا گفت: پیر ما که «خرمشهر را خدا آزاد کرد».
و، اما امروز، امروز که ۴۰ سال از عمر با برکت انقلاب اسلامی می‌گذرد آن نهالی که پیرمرد باغبان در کویر ایران آن روز کاشته است به درختی توانمند و جوانی برومند تبدیل شده است و آن کویر به بوستانی سرسبز البته و البته که بر این درخت و آن بوستان هیچ سال بلکه هیچ روزی نگذشته است که از تعرض باد‌ها وطوفان‌های گونه گون روزگار و سنگ اندازی‌های کودکانه‌ی اغیار در امان باشد.
طبیعی است آنان که خارفروش هستند و از لجن زار ماهی می‌گیرند، با بوستان و گل و درخت و آبادانی و... میانه‌ی خوبی ندارند. چه آن خارفروشانی که در اینجا نشسته اند و چه آن ماهی گیرانی که در آنسوی دنیا، اما تورشان را اینجا پهن می‌کنند.
گرچه سنگ اندازی‌های کودکانه و شیطنت‌های مزورانه آن‌ها بیشتر با تیر غیبٍ «و مکروا مکرالله والله خیر الماکرین» به خودشان برگشته است و به لطف خدا این درخت هر روز تنومند‌تر می‌شود، اما زخم‌هایی بر پیکره‌ی آن نقش بسته اند و ساحت‌هایی هنوز مانده است که فتح نشده اند.
همان‌هایی که پیر امروز ما از آن به خرمشهر‌های جدید یاد می‌کند. آنجا که گفت: خرمشهر‌ها در پیش است، چون درد یکی است و میدان هم یکی لاجرم درمان هم یکی و راهکار هم یکی.
اگر آن روز با مقاومت خرمشهر آزاد شد و نه با مذاکره، امروز هم خرمشهرٍ رکود با مقاومت آزاد می‌شود و نه مذاکره، آنجا جنگ نظامی بود مقاومت نظامی می‌طلبید، اینجا جنگ اقتصادی است و مقاومت اقتصادی، آنجا به توان جوانان و رزمندگان خودی توجه شد و این جا هم باید به توان جوانان و متخصصان خودی اعتماد شود. آنجا حرف از قدرت خدا بود؛ نه، توان کدخدا! اینجا نیز باید چنین شود.
گوشه چشمی به اطرافمان بیندازیم! آنجا که فلسطین سال هاست در حال مقاومت است. سالهاست جوانانش با دست خالی از سلاح و امکانات؛ و با دستی پر از بی غیرتی اعراب منطقه، در حال جنگ در خط مقاومت نبرد حق و باطل است و‌ای کاش غربگرایان سکاندار این سرزمین مقدس، همانند خط حزب الله و مردم مقاومشان، کمی هم از واژه مذاکره دور می‌شدند و مقاومت و تلاش را سرلوحه کار خویش قرار می‌دادند که دنیای امروز نشان داده است در مقابل ظلم، هیچ چیز و هیچ کس با اسم مذاکره نمی‌تواند پیروز شود؛ و چه زیبا فرمود: شهید بصیرت، دیالمه عزیز، که ما در دنیا فقط یک ابرقدرت می‌شناسیم و آن هم خداست و نه امریکا و نه اروپا و ...
آن روز برخی می‌گفتند که می‌شود با مذاکره با عراق کنار آمد، امروز آمدند و رفتند با ۵ به همراه ۱ مذاکره کردند و امروز هم که کلاهی سرشان رفته است می‌گویند برویم با اروپا مذاکره کنیم؛ چیزی که برای گفتن حق ندارند می‌گویند: چه خوب شد که آمریکا از توافق با ما خارج شد که شری بود که رفت.
آری شری بود که رفت، اما طی دو سال که شر نشده از آغاز انقلاب شر بوده، ولی کو چشم بینا و گوش شنوا.
بهتر است الان هم بدانیم که نه فقط آمریکا که فرانسه و نه فقط فرانسه که انگلیس و آلمان و اتحادیه‌ی اروپا و... هم همه شر اند. اگر خودتان نمی‌بینید لاقل سخن آن پیر فرزانه را گوش دهید که گفت:: من به این اروپایی‌ها هم اعتماد ندارم.
ارسال نظرات