یادداشت دانشجویی/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محسن دهنوی*؛ اولا جای تقدیر از رییس جمهور محترم دارد که در مجلس حاضر شدند و باسخ بهارستانی هارا دادند کرچه از ۴ سوال ایشان قانع نشدند، اما نمایش خوبی از مردم سالاری بود.
و، اما خود مجلس
مجلس عصاره ملت است و کرسی نشینانش توسط مردم انتخاب می‌شوند، اما بعد از انتخاب آیا مرجعی برای نظارت بر رفتار و اعمالشان هست؟ آیا مردم می‌توانند بر شخصی که خودشان انتخاب کرده اند در طی دوره جهارساله نظارت کنند؟
جواب این سوالات با نهایت تاسف منفی است و برخی نمایندکان از این فرصت سوء استفاده کرده و از جایگاهی که امانت مردم است و همچنین از مصونیت قانونیشان استفاده منفی می‌کنند و برای رسیدن به مقاصد جناحی و یا حتی شخصی استفاده می‌کنند.
ریاست مجلس نیز گر چه رئیس قوه است، اما متاسفانه از همه بیشتر پایش را از گلیمش دراز می‌کند و حتی اجازه نطق به وکلای ملت نمیدهد و صد افسوس یا نمایندکان نمی‌دانند که لاریجانی فقط رییس جلسات مجلس است یا می‌دانند و دلیلی دارد که سکوت کرده اند.
اما آنچه از همه بیشتر مردم را آزرده خاطر می‌کند بی تفاوتی بهارستان نشینان نسبت به امور جاری کشور و شرایط خاص اقتصادی است که در این بین به جای کار شبانه روزی به تعطیلات رفته اند آنهم برای دو هفته نه مدتی اندک.
بیان مطالب خلاف واقع و مردم فریبانه و همجنین سوء استفاده از عواطف مردم در این ایام واقعا دارد منجر به بیزاری ملت از دست نشانده‌های خودشان می‌شود.
البته از همان ابتدا عیان بود که نشنیدن مشکلات اقتصادی ملت، بیکاری، تورم، ایجاد موج و موج سواری کردن و انتخاب لیستی و تکراری و بدون تحقیق نتیجه‌ای مطلوب‌تر از این نخواهد داشت.
این روز‌ها خبر‌هایی از مجلس می‌رسد که متاسفانه بیان شرمش می‌آید که بازگو کند، اما ناچار از گفتن آنیم
۱. عدم ارسال سوالات از رییس جمهور به قوه قضاییه
۲. مخالفت با طرح ممنوعیت انتصاب مدیران دو تابعیتی
۳. از دستور کار خارج کردن طرح تشدید مبارزه با مفاسد اقتصادی
۴. مردود اعلام کردن دو فوریت طرح توزیع کالا‌های اساسی
۵. مخالفت با فوریت طرح شفافیت آراء نمایندگان
مورد آخر بیش از همه موجب رنجش فکریمان از انتخاب این افراد می‌شود چرا که اکثر نمایندگان حتی از تصمیماتی که برای ملت با تفکر نداشته شان اتخاذ می‌کنند نه تنها آگاهی ندارند بلکه از انتشار آن هم واهمه دارند.
اما من از آن روزی میترسم که واقعا مجلس عصاره ملت نباشد و در آخر یاد این بیت شعر از حافظ افتادم:
ما ز. یاران چشم یاری داشتیم/ خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
*محسن دهنوی – فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
و، اما خود مجلس
مجلس عصاره ملت است و کرسی نشینانش توسط مردم انتخاب می‌شوند، اما بعد از انتخاب آیا مرجعی برای نظارت بر رفتار و اعمالشان هست؟ آیا مردم می‌توانند بر شخصی که خودشان انتخاب کرده اند در طی دوره جهارساله نظارت کنند؟
جواب این سوالات با نهایت تاسف منفی است و برخی نمایندکان از این فرصت سوء استفاده کرده و از جایگاهی که امانت مردم است و همچنین از مصونیت قانونیشان استفاده منفی می‌کنند و برای رسیدن به مقاصد جناحی و یا حتی شخصی استفاده می‌کنند.
ریاست مجلس نیز گر چه رئیس قوه است، اما متاسفانه از همه بیشتر پایش را از گلیمش دراز می‌کند و حتی اجازه نطق به وکلای ملت نمیدهد و صد افسوس یا نمایندکان نمی‌دانند که لاریجانی فقط رییس جلسات مجلس است یا می‌دانند و دلیلی دارد که سکوت کرده اند.
اما آنچه از همه بیشتر مردم را آزرده خاطر می‌کند بی تفاوتی بهارستان نشینان نسبت به امور جاری کشور و شرایط خاص اقتصادی است که در این بین به جای کار شبانه روزی به تعطیلات رفته اند آنهم برای دو هفته نه مدتی اندک.
بیان مطالب خلاف واقع و مردم فریبانه و همجنین سوء استفاده از عواطف مردم در این ایام واقعا دارد منجر به بیزاری ملت از دست نشانده‌های خودشان می‌شود.
البته از همان ابتدا عیان بود که نشنیدن مشکلات اقتصادی ملت، بیکاری، تورم، ایجاد موج و موج سواری کردن و انتخاب لیستی و تکراری و بدون تحقیق نتیجه‌ای مطلوب‌تر از این نخواهد داشت.
این روز‌ها خبر‌هایی از مجلس می‌رسد که متاسفانه بیان شرمش می‌آید که بازگو کند، اما ناچار از گفتن آنیم
۱. عدم ارسال سوالات از رییس جمهور به قوه قضاییه
۲. مخالفت با طرح ممنوعیت انتصاب مدیران دو تابعیتی
۳. از دستور کار خارج کردن طرح تشدید مبارزه با مفاسد اقتصادی
۴. مردود اعلام کردن دو فوریت طرح توزیع کالا‌های اساسی
۵. مخالفت با فوریت طرح شفافیت آراء نمایندگان
مورد آخر بیش از همه موجب رنجش فکریمان از انتخاب این افراد می‌شود چرا که اکثر نمایندگان حتی از تصمیماتی که برای ملت با تفکر نداشته شان اتخاذ می‌کنند نه تنها آگاهی ندارند بلکه از انتشار آن هم واهمه دارند.
اما من از آن روزی میترسم که واقعا مجلس عصاره ملت نباشد و در آخر یاد این بیت شعر از حافظ افتادم:
ما ز. یاران چشم یاری داشتیم/ خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
*محسن دهنوی – فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات