به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، سال ۱۹۸۸ یک نقطه تاریک در تاریخ فلسطین محسوب می‌شود، از این سال، سازمان آزادی‌بخش فلسطین با اعلام سند استقلال خود در نشست شورای ملی که در الجزایر برگزار شد، با تأیید قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ سازمان ملل متحد، رسماً رژیم صهیونیستی را به‌رسمیت شناخت، از آن تاریخ رایزنی‌ها برای مذاکره با رژیم صهیونیستی آغاز شد و همان فرآیند به امضای توافقنامه اسلو انجامید، توافقنامه‌ای که به‌موجب آن، ساف مبارزه مسلحانه را برای همیشه کنار گذاشت. این جریان از آن تاریخ تاکنون در صدد سازش با رژیم صهیونیستی است و به جریان سازش موسوم است.
ایجاد شکاف بین ملت فلسطین
جریان سازش که ریشه‌هایش را باید در مذاکرات پنهانی اواخر دهه ۱۹۷۰ دید، با کانال‌های سری مذاکراتی که از آن زمان به‌وجود آمده بود شکل گرفت. این جریان ــ که از سوی اولین جنبش سازمان‌یافته و مسلحانه مستقل فلسطینی یعنی جنبش فتح آغاز شد ــ موجب ایجاد شکاف در ملت فلسطین شد. هرچند ملت‌ها همواره از حاکمیت‌ها و ساختار‌های حاکمیتی خود را جدا کرده‌اند، اما محبوبیت جنبش فتح موجب شد نوعی اختلاف و شکاف در جامعه فلسطینی و مردم فلسطین به‌وجود آید.
ساختار گسترده فتح به‌گونه‌ای است که عملاً در هر منطقه‌ای دارای تشکیلات است و عده‌ای عضو آن هستند لذا در هرجا که فلسطینی‌ها حضور دارند فتح نیز حاضر است، حال وقتی این جریان که در همه جا حضور دارد به سازش روی می‌آورد معنایش آن است که حامیان آن که عدد قابل توجهی از جمعیت فلسطین را تشکیل می‌دهند به‌مرور از مشی مذاکراتی و سازشکارانه این جنبش روی می‌گردانند. این حامیان که بیشتر از همه جا در کرانه باختری حضور دارند به‌مرور به‌سمت مشی ضدآمریکایی گرایش بیشتری پیدا کرده‌اند. البته آمار ارائه‌شده از بین تمام فلسطینیان تهیه شده است، اما غرب تلاش داشت با ایجاد این شکاف در ملت فلسطین، مسئله فلسطین را محو کند، اما امروز آمار حکایت از آن دارد که مسئله فلسطین در قلوب فلسطینیان هر روز شعله‌ورتر می‌شود.
آخرین نظرسنجی انجام‌شده توسط یک مرکز وابسته به تشکیلات خودگردان
براساس آخرین نظرسنجی ــ که توسط مرکز پژوهش‌های سیاسی میدانی فلسطین انجام شده است ــ حس ضدآمریکایی در کرانه باختری و کل فلسطین افزایش یافته است. این نظرسنجی در بازه زمانی ۵ تا ۸ سپتامبر ۲۰۱۸ از ۱۲۷۰ شهروند فلسطینی انجام شده است.
درخواست استعفای ابومازن و حمایت از سلاح مقاومت
براساس نتایج به‌دست‌آمده، ۶۲ درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی خواستار استعفای ابومازن شده‌اند. نظرسنجی علت این امر را سیاست‌های منفی ابومازن علیه کارمندان نوار غزه عنوان می‌کند. قریب دوسوم (حدود ۶۶ درصد) شرکت‌کنندگان در نظرسنجی درخواست خلع سلاح گروه‌های مقاومت در نوار غزه را که از سوی ابومازن مطرح شده رد کرده‌اند و اکثریت شرکت‌کنندگان با واگذار کردن حاکمیت نوار غزه به دولت وفاق ملی فلسطین به‌ریاست رامی حمدالله مخالف‌اند.
ابومازن و تشکیلات خودگردان، ریشه مشکلات فلسطین
فلسطینیان شرکت‌کننده در این نظرسنجی با موضع ابومازن در خصوص اینکه آتش‌بس از اموری است که در حیطه وظایف تشکیلات خودگردان و ساف قرار دارد، مخالفند. آن‌ها خواستار این هستند که اگر قرار است آتش‌بسی با رژیم صهیونیستی انجام شود توسط حماس امضا شود حتی اگر آشتی ملی محقق نشده باشد، در همین راستا اکثریت شرکت‌کنندگان، ابومازن و دولت وفاق ملی فلسطین را مسئول وضعیت بد انسانی در نوار غزه می‌دانند. نیمی از فلسطینیان، تشکیلات خودگردان را به‌جای آنکه یک پیروزی به‌حساب آید، باری بر دوش ملت فلسطینی می‌دانند. ۶۷ درصد از شرکت‌کنندگان از عملکرد دولت وفاق ملی ناراضی هستند.
مخالفت با طرح کنفدرالی دوجانبه و سه‌جانبه
براساس طرحی که آمریکا ارائه کرد، دولت آمریکا از ابومازن خواست یک کنفدرالی با اردن تشکیل دهند. ابومازن پس از پیشنهاد آمریکا اعلام کرد در صورتی با کنفدرالی موافق است که رژیم صهیونیستی نیز در این کنفدرالی حضور داشته باشد و یک کنفدرالی سه‌جانبه شکل گیرد.
شرکت‌کنندگان در نظرسنجی اخیر ۶۵ درصد با کنفدرالی فلسطین و اردن مخالف و در مقابل ۲۹ درصد با آن موافقند. اما نسبت مخالف با کنفدرالی سه‌جانبه بالاتر از این است. ۷۵ درصد شرکت‌کنندگان با کنفدرالی سه‌جانبه مخالف و تنها ۱۸ درصد با آن موافق‌اند.
مخالفت و موافقت نزدیک با طرح دو دولتی
براساس آمار به‌دست‌آمده، ۴۷ درصد راه‌حل دودولتی را پذیرفته‌اند و ۵۰ درصد جمعیت با آن مخالف کرده‌اند، در همین راستا ۵۳ درصد موافقان طرح دودولتی‌اند که این طرح براساس مرز‌های سال ۱۹۶۷ به‌وجود آید و ۲۴ درصد خواستار تشکیل یک دولت با رعایت حقوق مساوی شهروندان مختلف هستند.
مخالفت با رابطه با آمریکا و معامله قرن
براساس نظرسنجی حاضر ۶۲ درصد فلسطینیان مخالف برقراری دوباره ارتباط با دولت آمریکا هستند و ۲۷ درصد موافق بازسازی دوباره این رابطه‌اند. ۵۰ درصد فلسطینیان خواستار رد معامله قرن هستند، زیرا آن را زیانبار می‌دانند. ۶۲ درصد از شرکت‌کنندگان مخالف این هستند که تشکیلات خودگردان برای راضی نگاه داشتن دولت آمریکا سیاست‌های خود را تغییر دهد، در مقابل ۳۱ درصد با آن موافق‌اند.
جمع‌بندی
آنچه در فوق به آن اشاره شد تنها بخشی از آمار ارائه‌شده در نظرسنجی انجام شده است و به‌دلیل کوتاهی این مجال، علاقمندان می‌توانند نظرسنجی تفصیلی را از سایت مرکز پژوهش‌های سیاسی میدانی فلسطین (المرکز الفلسطینی للبحوث السیاسیة والمسحیة) به‌آدرس http://www.pcpsr.org دریافت کنند.
نکته اول در خصوص این نظرسنجی این است که این نظرسنجی از سوی یک مرکز وابسته به تشکیلات خودگردان فلسطین و با بودجه یک مؤسسه آلمانی به‌نام کونراد آدنائر (Konrad Adenauer) انجام شده است. قطعاً وابستگی این مؤسسه به تشکیلات خودگردان و دیدگاه تأمین‌کننده مالی نظرسنجی در این نظرسنجی تأثیرگذار بوده است. این تأثیرگذاری علاوه بر اینکه می‌تواند در درصد‌های ارائه‌شده تأثیرگذار باشد در آیتم‌ها و شاخص‌هایی که به آن‌ها توجه شده نیز قابل توجه است. اینکه در این نظرسنجی به مرز‌های ۱۹۶۷ اشاره می‌شود و اینکه تلاش می‌شود از مقاومت چیز زیادی گفته نشود جزء همین تأثیرگذاری‌ها است.
اما با این اوصاف باز هم در نتایج موجود میزان حمایت از مقاومت بالا است و حس آمریکایی‌ستیزی در حال گسترش است.
نکته دوم این است که در این نظرسنجی، آمار رضایت از تشکیل دو کشور براساس مرز‌های سال ۱۹۶۷ و از آن مهمتر رضایت به تشکیل یک کشور با رعایت حقوق تمام گروه‌ها وجود دارد، این نشان‌دهنده آن است که جناح غربی ــ صهیونیستی با فرآیند سازش توانسته فرصت بخرد و در این فرصت به‌دست‌آمده تلاش دارد ذائقه فلسطینی‌ها و فرهنگ آن‌ها را تغییر دهد، این اتفاق می‌تواند برای همیشه فلسطین را خاموش و در تاریخ محو کند، این همان خطری است که با هوشیاری باید برای آن اقدام کرد و هیچ اقدامی جز تأکید بر مقاومت و اقدام عملی در راستای دیدن موفقیت‌های مقاومت نمی‌تواند این خطر را رفع کند.
ایجاد شکاف بین ملت فلسطین
جریان سازش که ریشه‌هایش را باید در مذاکرات پنهانی اواخر دهه ۱۹۷۰ دید، با کانال‌های سری مذاکراتی که از آن زمان به‌وجود آمده بود شکل گرفت. این جریان ــ که از سوی اولین جنبش سازمان‌یافته و مسلحانه مستقل فلسطینی یعنی جنبش فتح آغاز شد ــ موجب ایجاد شکاف در ملت فلسطین شد. هرچند ملت‌ها همواره از حاکمیت‌ها و ساختار‌های حاکمیتی خود را جدا کرده‌اند، اما محبوبیت جنبش فتح موجب شد نوعی اختلاف و شکاف در جامعه فلسطینی و مردم فلسطین به‌وجود آید.
ساختار گسترده فتح به‌گونه‌ای است که عملاً در هر منطقه‌ای دارای تشکیلات است و عده‌ای عضو آن هستند لذا در هرجا که فلسطینی‌ها حضور دارند فتح نیز حاضر است، حال وقتی این جریان که در همه جا حضور دارد به سازش روی می‌آورد معنایش آن است که حامیان آن که عدد قابل توجهی از جمعیت فلسطین را تشکیل می‌دهند به‌مرور از مشی مذاکراتی و سازشکارانه این جنبش روی می‌گردانند. این حامیان که بیشتر از همه جا در کرانه باختری حضور دارند به‌مرور به‌سمت مشی ضدآمریکایی گرایش بیشتری پیدا کرده‌اند. البته آمار ارائه‌شده از بین تمام فلسطینیان تهیه شده است، اما غرب تلاش داشت با ایجاد این شکاف در ملت فلسطین، مسئله فلسطین را محو کند، اما امروز آمار حکایت از آن دارد که مسئله فلسطین در قلوب فلسطینیان هر روز شعله‌ورتر می‌شود.
آخرین نظرسنجی انجام‌شده توسط یک مرکز وابسته به تشکیلات خودگردان
براساس آخرین نظرسنجی ــ که توسط مرکز پژوهش‌های سیاسی میدانی فلسطین انجام شده است ــ حس ضدآمریکایی در کرانه باختری و کل فلسطین افزایش یافته است. این نظرسنجی در بازه زمانی ۵ تا ۸ سپتامبر ۲۰۱۸ از ۱۲۷۰ شهروند فلسطینی انجام شده است.
درخواست استعفای ابومازن و حمایت از سلاح مقاومت
براساس نتایج به‌دست‌آمده، ۶۲ درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی خواستار استعفای ابومازن شده‌اند. نظرسنجی علت این امر را سیاست‌های منفی ابومازن علیه کارمندان نوار غزه عنوان می‌کند. قریب دوسوم (حدود ۶۶ درصد) شرکت‌کنندگان در نظرسنجی درخواست خلع سلاح گروه‌های مقاومت در نوار غزه را که از سوی ابومازن مطرح شده رد کرده‌اند و اکثریت شرکت‌کنندگان با واگذار کردن حاکمیت نوار غزه به دولت وفاق ملی فلسطین به‌ریاست رامی حمدالله مخالف‌اند.
ابومازن و تشکیلات خودگردان، ریشه مشکلات فلسطین
فلسطینیان شرکت‌کننده در این نظرسنجی با موضع ابومازن در خصوص اینکه آتش‌بس از اموری است که در حیطه وظایف تشکیلات خودگردان و ساف قرار دارد، مخالفند. آن‌ها خواستار این هستند که اگر قرار است آتش‌بسی با رژیم صهیونیستی انجام شود توسط حماس امضا شود حتی اگر آشتی ملی محقق نشده باشد، در همین راستا اکثریت شرکت‌کنندگان، ابومازن و دولت وفاق ملی فلسطین را مسئول وضعیت بد انسانی در نوار غزه می‌دانند. نیمی از فلسطینیان، تشکیلات خودگردان را به‌جای آنکه یک پیروزی به‌حساب آید، باری بر دوش ملت فلسطینی می‌دانند. ۶۷ درصد از شرکت‌کنندگان از عملکرد دولت وفاق ملی ناراضی هستند.
مخالفت با طرح کنفدرالی دوجانبه و سه‌جانبه
براساس طرحی که آمریکا ارائه کرد، دولت آمریکا از ابومازن خواست یک کنفدرالی با اردن تشکیل دهند. ابومازن پس از پیشنهاد آمریکا اعلام کرد در صورتی با کنفدرالی موافق است که رژیم صهیونیستی نیز در این کنفدرالی حضور داشته باشد و یک کنفدرالی سه‌جانبه شکل گیرد.
شرکت‌کنندگان در نظرسنجی اخیر ۶۵ درصد با کنفدرالی فلسطین و اردن مخالف و در مقابل ۲۹ درصد با آن موافقند. اما نسبت مخالف با کنفدرالی سه‌جانبه بالاتر از این است. ۷۵ درصد شرکت‌کنندگان با کنفدرالی سه‌جانبه مخالف و تنها ۱۸ درصد با آن موافق‌اند.
مخالفت و موافقت نزدیک با طرح دو دولتی
براساس آمار به‌دست‌آمده، ۴۷ درصد راه‌حل دودولتی را پذیرفته‌اند و ۵۰ درصد جمعیت با آن مخالف کرده‌اند، در همین راستا ۵۳ درصد موافقان طرح دودولتی‌اند که این طرح براساس مرز‌های سال ۱۹۶۷ به‌وجود آید و ۲۴ درصد خواستار تشکیل یک دولت با رعایت حقوق مساوی شهروندان مختلف هستند.
مخالفت با رابطه با آمریکا و معامله قرن
براساس نظرسنجی حاضر ۶۲ درصد فلسطینیان مخالف برقراری دوباره ارتباط با دولت آمریکا هستند و ۲۷ درصد موافق بازسازی دوباره این رابطه‌اند. ۵۰ درصد فلسطینیان خواستار رد معامله قرن هستند، زیرا آن را زیانبار می‌دانند. ۶۲ درصد از شرکت‌کنندگان مخالف این هستند که تشکیلات خودگردان برای راضی نگاه داشتن دولت آمریکا سیاست‌های خود را تغییر دهد، در مقابل ۳۱ درصد با آن موافق‌اند.
جمع‌بندی
آنچه در فوق به آن اشاره شد تنها بخشی از آمار ارائه‌شده در نظرسنجی انجام شده است و به‌دلیل کوتاهی این مجال، علاقمندان می‌توانند نظرسنجی تفصیلی را از سایت مرکز پژوهش‌های سیاسی میدانی فلسطین (المرکز الفلسطینی للبحوث السیاسیة والمسحیة) به‌آدرس http://www.pcpsr.org دریافت کنند.
نکته اول در خصوص این نظرسنجی این است که این نظرسنجی از سوی یک مرکز وابسته به تشکیلات خودگردان فلسطین و با بودجه یک مؤسسه آلمانی به‌نام کونراد آدنائر (Konrad Adenauer) انجام شده است. قطعاً وابستگی این مؤسسه به تشکیلات خودگردان و دیدگاه تأمین‌کننده مالی نظرسنجی در این نظرسنجی تأثیرگذار بوده است. این تأثیرگذاری علاوه بر اینکه می‌تواند در درصد‌های ارائه‌شده تأثیرگذار باشد در آیتم‌ها و شاخص‌هایی که به آن‌ها توجه شده نیز قابل توجه است. اینکه در این نظرسنجی به مرز‌های ۱۹۶۷ اشاره می‌شود و اینکه تلاش می‌شود از مقاومت چیز زیادی گفته نشود جزء همین تأثیرگذاری‌ها است.
اما با این اوصاف باز هم در نتایج موجود میزان حمایت از مقاومت بالا است و حس آمریکایی‌ستیزی در حال گسترش است.
نکته دوم این است که در این نظرسنجی، آمار رضایت از تشکیل دو کشور براساس مرز‌های سال ۱۹۶۷ و از آن مهمتر رضایت به تشکیل یک کشور با رعایت حقوق تمام گروه‌ها وجود دارد، این نشان‌دهنده آن است که جناح غربی ــ صهیونیستی با فرآیند سازش توانسته فرصت بخرد و در این فرصت به‌دست‌آمده تلاش دارد ذائقه فلسطینی‌ها و فرهنگ آن‌ها را تغییر دهد، این اتفاق می‌تواند برای همیشه فلسطین را خاموش و در تاریخ محو کند، این همان خطری است که با هوشیاری باید برای آن اقدام کرد و هیچ اقدامی جز تأکید بر مقاومت و اقدام عملی در راستای دیدن موفقیت‌های مقاومت نمی‌تواند این خطر را رفع کند.
ارسال نظرات