روایتی از مطالبه‌ی دانشجویان دانشگاه فردوسی از آخوندی/ ماجرای عکس و صندلی‌های خالی چه بود؟!

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو از مشهد، صبح دیروز، عباس آخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی به دعوت گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی و به عنوان سخنران ویژه همایش خواجه نظام الملک توسی در دانشگاه فردوسی مشهد حضور پیدا کرد.

از ساعات اولیه حضور آخوندی در دانشگاه فردوسی دانشجویان با حضور در مقابل دانشکده‌ی اقتصاد این دانشگاه با در دست داشتن پلاکارد‌هایی نسبت به عملکرد وی در وزارت راه و شهرسازی اعتراضاتی را مطرح کردند، اما این اعتراضات در سکوت و در کمال احترام و فقط با در دست داشتن پلاکارد همراه بود.

 

حضور آخوندی در دانشگاه فردوسی در حالی انجام شده بود که در تبلیغات برنامه هیچ اثری از دعوت آخوندی دیده نمی‌شد و عملا دانشجویان از حضور آخوندی بی خبر بودند، دانشجویان در مورد حضور وزیر سابق راه و شهرسازی در دانشگاه فردوسی، معتقد بودند که مسئولین باید پاسخگوی عملکرد خود باشند و تحویل مسئولیت باعث نمی‌شود که جریان دانشجویی از مسئولین پاسخ نخواهد.

 

خبرنگار خبرگزاری دانشجو هم برای پوشش اعتراضات دانشجویی در دانشگاه فردوسی مشهد حاضر شد و با دانشجویان گفتگو کرد.

در حاشیه‌ی این گفتگو یکی از دانشجویان گفت: که ما هیچگونه قصد بی احترامی و برهم زدن نظم برنامه را نداریم و فقط می‌خواهیم مطالبه‌ی خود را مطرح کنیم، نمی‌شود که یک وزیر سال‌ها در مسند قدرت باشد و با یک استعفا برود، مسئولین قطعا باید پاسخگوی عملکرد خود باشند.

ماجرای عکس جنجالی منتشر شده از آخوندی چه بود؟!

همایش خواجه نظام الملک توسی دارای دو بخش بود در بخش اول این برنامه عباس آخوندی بعد از سخنرانی کافی،  رئیس دانشگاه فردوسی به روی سن رفت و صحبت‌های خود را مطرح کرد که حدود ساعت ۱۰ صبح به پایان رسید، شنیده‌ها حاکی از این موضوع بود که چون آخوندی در بخش دوم برنامه سخنرانی ندارد قرار است سالن را ترک کند و از برنامه خارج شود، اما با توجه به اعتراض دانشجویان در مقابل درب دانشکده اقتصاد ترجیح داده شد که آخوندی در ادامه‌ی برنامه هم حضور داشته باشد تا شاید دانشجویان، کم کم از خیر مطالبه بگذرند و بروند در این هنگام یوسفی معاون سابق فرهنگی دانشگاه فردوسی هم در جمع دانشجویان حاضر می‌شود و قصد دارد با صحبت با دانشجویان، آن‌ها را از اعتراض منصرف کند، اما در این اقدام موفق نمی‌شود و دانشجویان بر روی بیان مطالبه‌ی خود در فضای دانشگاه تاکید دارند، در این هنگام یکی از دانشجویان می‌گوید وقتی یک شخصیت سیاسی در دانشگاه حاضر می‌شود باید بداند که قطعا جریان دانشجویی مطالباتی دارد که باید بشنود.

در زمان شروع بخش دوم برنامه آخوندی روی صندلی می‌نشید و برنامه در حال آغاز است مجری برنامه به همراه مهمانان به روی سن رفته اند در این هنگام عکسی از آخوندی گرفته می‌شود که فضای خالی سالن را نشان می‌دهد، نگاه‌های آخوندی و همراهش به سن نشان می‌دهد که برنامه آغاز شده است.

دقایقی بعد تعدادی از کارمندان و افرادی غیر دانشجو به سالن می‌آیند و تعدادی از صندلی‌ها را پر می‌کنند، اما نکته‌ی اساسی این است که اولا سالن بازهم خالی است و همچنین افراد حاضر در سالن عمدتا غیر دانشجو هستند در حالی که طبق گفته‌ی دانشجویان کلاس‌های دانشکده اقتصاد برای حضور دانشجویان در سالن هم کنسل شده است، ولی عملا دانشجویان از حضور آخوندی استقبال نمی‌کنند.

 

پس از پایان جلسه دانشجویان منتظر هستند که آخوندی از درب دانشکده خارج شود، اما به نظر می‌رسد که مسئولین برگزارکننده ی همایش می‌خواهند کاری کنند که آخوندی با دانشجویان مواجه نشود، دانشجویان که اطلاع دارند این دانشکده دو درب اصلی دارد با حضور در مقابل هر دو درب قصد دارند که مطالبه‌ی خود را به گوش آخوندی برسانند، اما به نظر می‌رسد که این دانشکده یک درب دیگر هم دارد که چند وقتی است از این درب استفاده نمی‌شده است، اما مسئولین می‌خواهند به صورت مخفی آخوندی را از این درب خارج کنند. دانشجویان به هیچ وجه نمی‌خواهند قافیه مطالبه گری را از دست بدهند و به هرشکلی هست با سرعت می‌دوند تا خود را به آخوندی برسانند و تقریبا در این موضوع هم موفق می‌شوند و در مسیر عبور آخوندی مطالبات خود را مطرح می‌کنند و از آخوندی پاسخ می‌خواهند، دانشجویان به آخوندی می‌گویند که چرا در زمان مسئولیتش به دانشگاه نیامده و تقریبا با هیچ پاسخ منطقی از سوی آخوندی رو به رو نمی‌شوند و آخوندی سوار ماشین می‌شود و دانشگاه را ترک می‌کند.

 

قطعا یکی از نقش‌های مهم جریان دانشجویی مطالبه گری است. دانشجویان دانشگاه فردوسی روز گذشته ثابت کردند که در یک محیط کاملا منطقی مطالبات خود را می‌توانند بدون هیچ توهینی انجام دهند حال باید بررسی شود که آخوندی چرا از این مطالبات دانشجویی فرار کرد، آیا ایستادن و پاسخ دادن به دانشجویان برایش دور از شان بود و یا کارنامه‌ی تقریبا هیچ اش اجازه‌ی دفاع از خود را نمی‌داد.