طاهری در گفتگو با دانشجو؛
آریا طاهری کارشناس صنایع و محقق حوزه شرکت‌های دانش بنیان و استارت‌آپی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو با اشاره به اینکه شرکت‌های دانش بنیان از وضعیت بهتری برخوردارند اظهار کرد صنایع و شرکت‌های شرکت‌های عادی در در تولید محصولات خود از مونتاژ استفاده می‌کند، اما شرکت‌های دانش بنیان با توجه به دانش و فناوری که در اختیار دارند درصد کمی از کارشان مونتاژ است، همچنین با توجه به اینکه احاطه کامل نسبت به محصول تولیدی خود دارند اگر قطعه‌ای هم به هر دلیلی به دستشان نرسد یا به واسطه تحریم‌ها قیمت قطعه افزایش پیدا کند قادر هستند که آن را بسازند و یا با مهندسی معکوس تولید کنند.وی در پاسخ به این سوال که از آنجا که شرکت‌های دانش‌بنیان روش کیفی داشته اند آیا هم‌راستا با آن روش کمی هم داشته‌اند یا خیر؟ ادامه داد: در شرکت‌های دانش بنیان کیفیت مقدم بر کمیت است، گرچه تعداد شرکت‌های دانش بنیان در حال افزایش است، اما این‌ها دلیل بر مشابه بودن فعالیت آن‌ها نیست، به طور مثال یک شرکت بال هواپیما می‌سازد و به این واسطه دانش‌بنیان است و فقط آن شرکت است که انحصارا می‌تواند بال هواپیما تولید کند؛ در کنار آن شرکت دیگری اعلام می‌کند که می‌تواند سیستم هواپیما بسازد و آن هم دانش‌بنیان است؛ این دو شرکت هر دو در حوزه صنعت هوایی مشغول به تولید هستند و دانش بنیان هم هستند، اما فعالیت و محصول تولیدی آن‌ها مشابه نیست.
طاهری افزود: در نتیجه رشد کمی نمی‌تواند خیلی تاثیری بر روی کیفیت شرکت‌های دانش‌بنیان داشته باشد، اما رشد کیفی در شرکت‌های دانش بنیان از جهات مختلف با یکدیگر تفاوت‌های بسیار در این تفاوت‌ها شامل نوع و درجه فناوری آن‌ها میزان فروش در بازار یا نیروی انسانی متخصص جذب شده دانشگاهی باشد و یا اینکه این شرکت چقدر توانسته گواهینامه‌های بین‌المللی در حوزه کاری و تخصصی خود کسب کند و همه این‌ها ملاک‌های کیفیت یک شرکت دانش بنیان هستند.
این محقق حوزه شرکت‌های دانش بنیان تصریح کرد: یکی از مشکلات عمده شرکت‌های دانش‌بنیان این است که این شرکت‌ها درک درستی از جامعه، رسانه و تبلیغات ندارند، زیرا این شرکت‌ها غالباً توسط افرادی تاسیس شده و شکل گرفته که کاملاً آکادمیک و علمی و صاحب دانش و تخصص خاص هستند و این افراد به واسطه اینکه بیشتر وقت خود را صرف تحصیل کرده اند از فضای برندینگ و بازاریابی فروش و تبلیغات دور بوده‌اند.
وی تاکید کرد: از آنجا که شرکت‌های دانش بنیان در ابتدای راه بودجه زیادی ندارند تا سرمایه گذاری کنند در این زمینه دچار مشکل می‌شوند، خصوصاً زمانی که میخواهند محصول خود را وارد بازار کند.
طاهری افزود: البته مشاوره‌هایی از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به صورت دوره‌ای به شرکت‌های دانش‌بنیان داده میشود که بتوانند این مشکل را حل کنند، ولی فکر می‌کنم که باید قدم را پیش‌تر گذاشت و رفت سراغ دانشگاه‌ها؛ جایی که این افراد متخصص را پرورش می‌دهند و جای یک واحد درسی با عنوان ارتباطات اجتماعی یا واحد فروش خالی است و بزرگترین ضرر آن شامل شرکت‌های دانش‌بنیان میشود که کاملا در مرکز این نقطه قرار دارند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بعضی شرکت‌های دانش بنیان رشد خوبی داشته و برند شده‌اند، اما بعضی شرکت‌ها کوچک مانده اند، گفت: شرکت‌های دانش بنیان خیلی رقیب ندارند، چون دارای یک محصول خاص و منحصر به فرد هستند، زیرا اگر منحصر بفرد نبودند دانش‌بنیان نمی‌شدند.
طاهری اظهار کرد: مشکل بیشتر شرکت‌های دانش بنیان در عرضه محصول و پیدا کردن بازار است؛ از آنجا که محصول این شرکت‌ها یونیک بودن و خاص است قطعاً به یک تبلیغات خوب نیاز دارند، ولی این شرکت‌ها معمولا راه و روش صحیحی برای ارائه محصول خود ندارد و در واقع تبلیغ بلد نیستند و فکر می‌کنند، چون یک محصول خاص دارند خریداران باید خودشان درک کنند که این محصول خاص است.
طاهری تاکید کرد: از نظر من شرکت‌های دانش بنیان به دو بخش تقسیم میشود یکی شرکت‌های دانش بنیانی که از دل استارت آپ‌ها بیرون می‌آید و شرکت‌های دانش بنیانی که در گذشته کار تولید انجام می‌داده‌اند یعنی صاحب محصول بوده و شاید ۲۰ یا ۳۰ سال تولید کننده هستند، اما حالا آمده‌اند تمرکز کرده‌اند بر روی یکی از محصولات خود و آن را دانش بنیان کرده‌اند و یا روی خط تولید خودکار کرده و محصول جدیدی به سبد تولیدی خود اضافه کرده اند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این محصولات به دلیل اینکه فناورانه و نوآورانه هستند دانش بنیان محسوب میشود و در حال استفاده از مزایای شرکت دانش بنیان هستند به همین خاطر هم هست که در بازار محصولاتشان شناخته شده است و نیاز چندانی به تبلیغات ندارد و به همین جهت است که فکر می‌کنیم شرکت‌های تازه دانش‌بنیان شده بزرگ نیستند و برند نمی‌شوند، اما همین بررسی ساده نشان می‌دهد که یک شرکت صرفا نباید از دل استارتاپ خارج شود تا بتواند دانش بنیان باشد.
طاهری تاکید کرد: از نظر من شرکت‌های دانش بنیان به دو بخش تقسیم میشود یکی شرکت‌های دانش بنیانی که از دل استارت آپ‌ها بیرون می‌آید و شرکت‌های دانش بنیانی که در گذشته کار تولید انجام می‌داده‌اند یعنی صاحب محصول بوده و شاید ۲۰ یا ۳۰ سال تولید کننده هستند، اما حالا آمده‌اند تمرکز کرده‌اند بر روی یکی از محصولات خود و آن را دانش بنیان کرده‌اند و یا روی خط تولید خودکار کرده و محصول جدیدی به سبد تولیدی خود اضافه کرده اند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این محصولات به دلیل اینکه فناورانه و نوآورانه هستند دانش بنیان محسوب میشود و در حال استفاده از مزایای شرکت دانش بنیان هستند به همین خاطر هم هست که در بازار محصولاتشان شناخته شده است و نیاز چندانی به تبلیغات ندارد و به همین جهت است که فکر می‌کنیم شرکت‌های تازه دانش‌بنیان شده بزرگ نیستند و برند نمی‌شوند، اما همین بررسی ساده نشان می‌دهد که یک شرکت صرفا نباید از دل استارتاپ خارج شود تا بتواند دانش بنیان باشد.
ارسال نظرات