یادداشت/ رضا کیانوش
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، همانطور که امام خامنه‌ای، فرمانده معظم کل قوا فرمودند: «راه مقابله با دشمن این است که ما به عکس و برخلاف خواسته‌ی او، روی عناصر اقتدار خودمان تکیه کنیم. اعلام کردیم، باز هم اعلام می‌کنیم که امکان دفاعی و قدرت دفاعی کشور قابل مذاکره و چک‌وچانه نیست».
موشک‌های بالستیک
از منظر حقوقی همانطور که در برجام اشاره شده است، «از ایران خواسته می‌شود تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک‌های بالستیک طراحی شده برای داشتن قابلیت حمل تسلیحات هسته‌ای صورت ندهد، از جمله شلیک با استفاده از فناوری‌هایی مشابه موشک بالستیک، تا زمان هشت سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع‌بندی مبسوط» را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد».
همانطور که در متن ذکر شده، در مورد موشک‌های بالستیک عنوان می‌کند که از مرحله طراحی باید این قابلیت در آن‌ها لحاظ نشده باشد، لذا در این بند اعضای ۵+ ١ به صورت غیر مستقیم پذیرفته اند که موشک‌های بالستیک که تا قبل از روز اجرای برجام؛ طراحی، ساخته و تست شده اند، قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را نداشته و همچنین روش صحه گذاری و اثبات این مطلب نیز عدم مشاهده آثار میدانی ناشی از تست موشک‌های بالستیک همراه با کلاهک هسته‌ای بوده است.
از طرفی باید بدانیم تمام موشک‌هایی که امروزه عملیاتی شده اند دو ویژگی دارند؛ اول اینکه به علت طولانی بودن پروسه طراحی، ساخت و تست تمامی پروژه‌های فعلی حداقل در آن زمان طراحی شده اند، دوم اینکه موشک‌های تست شده امروزی هم خانواده با موشک‌های نسل قبلی هستند که تا بحال عملیاتی شده اند و اثبات این مطلب نیز بر می‌گردد به رویکرد افزایش دقت و قدرت آن‌ها و همچنین منابع رسمی غربی که رسما در رسانه‌ها نیز اعلام گردیده است؛ لذا بهترین راه حل برای راست آزمایی عدم استفاده موشک‌های بالستیک فعلی که احتمال می‌رود بمنظور قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای طراحی شده باشند، ارجاع به قاعده عطف به ما سبق نشدن و رجوع به همان روشی است که دیگر موشک‌های بالستیک ایرانی از جمله موشک‌های خانواده شهاب، قدر F. و H، سجیل و قیام... مورد معافیت و صحه گذاری قرار گرفته اند.
از آن تاریخ به بعد موشک‌های بالستیک از جمله خرمشهر، عماد و... مورد تست قرار گرفته و عملیاتی شده اند؛ لذا تمام سامانه‌های عملیاتی مطابق اصول گفته شده؛ اثبات می‌شود که این‌ها نیز در راستای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای طراحی نشده اند. از طرفی بخاطر ذکر شدن این بند در پیوست، خود پرتاب نیز نقض فاحش برجام محسوب نمی‌گردد.
عدم مشابهت موشک بالستیک و پرتابگر (ماهواره بر)
در برجام حق داشتن هر دو نوع سامانه موشکی بالستیک متعارف و پرتابگر برای جمهوری اسلامی ایران مورد تاکید قرار گرفته است و هیچگونه تفاوتی از منظر حقوقی برای ما بین آن‌ها وجود ندارد. ولی تفاوت‌های بسیار فاحشی از منظر فنی بین این دو نوع فناوری وجود دارد. اول اینکه هیچ کشوری در دنیا حتی کره شمالی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای و پرتاب ماهواره را دارد، از پرتابگر‌هایی که برای توسعه قابلیت‌های فضایی خود استفاده نموده، برای فناوری‌های موشکی با سرجنگی هسته‌ای و حتی متعارف استفاده نکرده است.
دوم اینکه، از نظر میدانی و قابلیت‌های آماده سازی، پرتابگر‌ها زمان بسیار زیادی برای انجام این فعالیت‌ها نیاز دارند، بطوریکه همیشه ماهواره‌های نظارتی غربی ۱ هفته یا چند روز قبل از پرتاب از وجود اینگونه عملیات‌ها مطلع می‌شوند، ولی در سامانه‌های موشکی بالستیک با سرجنگی متعارف، این اتفاق همیشه بعد از تست رخ می‌دهد. سوم اینکه موشک بالستیک دو مسیر عمده را نیاز است طی کند، مسیر رفت که در حال صعود و بالا رفتن است و مسیر بازگشت که محموله آن در حال نزول از جو است، ولی پرتابگر (ماهواره بر) از نظر حرکتی نصف مسیر یک موشک را طی می‌کند. محموله موشک بالستیک برای طی مسیر دوم، نیاز به یک فناوری بسیار پیچیده برای ورود به جو دارد، بصورتیکه بتواند حرارت بسیار زیاد ناشی از برخورد با اتمسفر را تحمل کند، همانند زمانیکه شما دستتان را در آب می‌کوبید یا زمانی که در استخر، اگر از ارتفاع بالا وارد استخر شوید ممکن است آسیب‌های جدیدی به بدن شما وارد شود مگر اینکه برای آن تمهیداتی اندیشیده باشید و در ماهواره برها، نیاز به این تمهیدات وجود ندارد. موشک‌ها از بالک و انرژی جنبشی برای تنظیم کردن مسیر خودشان استفاده می‌کنند درحالیکه ماهواره برها از این روش‌ها استفاده نمی‌کنند. موشک‌ها قابلیت مانور پذیری بالاتری نسبت به ماهواره برها دارند، بخاطر اینکه ناحیه هدف ماهواره بر بسیار بزرگتر از موشک بالستیک است.
نتیجه گیری
غربی‌ها بهتر است به قانون و قواعد بین المللی احترام گذاشته و دانش خود را نسبت به اطلاعاتی که سال‌ها در رسانه‌ها منتشر کرده اند، افزایش دهند. همچنین باید بدانند هیچ عقل سلیمی، امنیت خود را به حراج نخواهد گذاشت و در برابر زورگویی و تهدید کوتاه نخواهد آمد. پرتابگر بومی، موشک با سر جنگی متعارف و تمامی فناوری‌های پیشرفته حق مسلم هر کشور مستقلی است و با زور و ارعاب راه به جایی نخواهند برد.
موشک‌های بالستیک
از منظر حقوقی همانطور که در برجام اشاره شده است، «از ایران خواسته می‌شود تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک‌های بالستیک طراحی شده برای داشتن قابلیت حمل تسلیحات هسته‌ای صورت ندهد، از جمله شلیک با استفاده از فناوری‌هایی مشابه موشک بالستیک، تا زمان هشت سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع‌بندی مبسوط» را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد».
همانطور که در متن ذکر شده، در مورد موشک‌های بالستیک عنوان می‌کند که از مرحله طراحی باید این قابلیت در آن‌ها لحاظ نشده باشد، لذا در این بند اعضای ۵+ ١ به صورت غیر مستقیم پذیرفته اند که موشک‌های بالستیک که تا قبل از روز اجرای برجام؛ طراحی، ساخته و تست شده اند، قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را نداشته و همچنین روش صحه گذاری و اثبات این مطلب نیز عدم مشاهده آثار میدانی ناشی از تست موشک‌های بالستیک همراه با کلاهک هسته‌ای بوده است.
از طرفی باید بدانیم تمام موشک‌هایی که امروزه عملیاتی شده اند دو ویژگی دارند؛ اول اینکه به علت طولانی بودن پروسه طراحی، ساخت و تست تمامی پروژه‌های فعلی حداقل در آن زمان طراحی شده اند، دوم اینکه موشک‌های تست شده امروزی هم خانواده با موشک‌های نسل قبلی هستند که تا بحال عملیاتی شده اند و اثبات این مطلب نیز بر می‌گردد به رویکرد افزایش دقت و قدرت آن‌ها و همچنین منابع رسمی غربی که رسما در رسانه‌ها نیز اعلام گردیده است؛ لذا بهترین راه حل برای راست آزمایی عدم استفاده موشک‌های بالستیک فعلی که احتمال می‌رود بمنظور قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای طراحی شده باشند، ارجاع به قاعده عطف به ما سبق نشدن و رجوع به همان روشی است که دیگر موشک‌های بالستیک ایرانی از جمله موشک‌های خانواده شهاب، قدر F. و H، سجیل و قیام... مورد معافیت و صحه گذاری قرار گرفته اند.
از آن تاریخ به بعد موشک‌های بالستیک از جمله خرمشهر، عماد و... مورد تست قرار گرفته و عملیاتی شده اند؛ لذا تمام سامانه‌های عملیاتی مطابق اصول گفته شده؛ اثبات می‌شود که این‌ها نیز در راستای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای طراحی نشده اند. از طرفی بخاطر ذکر شدن این بند در پیوست، خود پرتاب نیز نقض فاحش برجام محسوب نمی‌گردد.
عدم مشابهت موشک بالستیک و پرتابگر (ماهواره بر)
در برجام حق داشتن هر دو نوع سامانه موشکی بالستیک متعارف و پرتابگر برای جمهوری اسلامی ایران مورد تاکید قرار گرفته است و هیچگونه تفاوتی از منظر حقوقی برای ما بین آن‌ها وجود ندارد. ولی تفاوت‌های بسیار فاحشی از منظر فنی بین این دو نوع فناوری وجود دارد. اول اینکه هیچ کشوری در دنیا حتی کره شمالی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای و پرتاب ماهواره را دارد، از پرتابگر‌هایی که برای توسعه قابلیت‌های فضایی خود استفاده نموده، برای فناوری‌های موشکی با سرجنگی هسته‌ای و حتی متعارف استفاده نکرده است.
دوم اینکه، از نظر میدانی و قابلیت‌های آماده سازی، پرتابگر‌ها زمان بسیار زیادی برای انجام این فعالیت‌ها نیاز دارند، بطوریکه همیشه ماهواره‌های نظارتی غربی ۱ هفته یا چند روز قبل از پرتاب از وجود اینگونه عملیات‌ها مطلع می‌شوند، ولی در سامانه‌های موشکی بالستیک با سرجنگی متعارف، این اتفاق همیشه بعد از تست رخ می‌دهد. سوم اینکه موشک بالستیک دو مسیر عمده را نیاز است طی کند، مسیر رفت که در حال صعود و بالا رفتن است و مسیر بازگشت که محموله آن در حال نزول از جو است، ولی پرتابگر (ماهواره بر) از نظر حرکتی نصف مسیر یک موشک را طی می‌کند. محموله موشک بالستیک برای طی مسیر دوم، نیاز به یک فناوری بسیار پیچیده برای ورود به جو دارد، بصورتیکه بتواند حرارت بسیار زیاد ناشی از برخورد با اتمسفر را تحمل کند، همانند زمانیکه شما دستتان را در آب می‌کوبید یا زمانی که در استخر، اگر از ارتفاع بالا وارد استخر شوید ممکن است آسیب‌های جدیدی به بدن شما وارد شود مگر اینکه برای آن تمهیداتی اندیشیده باشید و در ماهواره برها، نیاز به این تمهیدات وجود ندارد. موشک‌ها از بالک و انرژی جنبشی برای تنظیم کردن مسیر خودشان استفاده می‌کنند درحالیکه ماهواره برها از این روش‌ها استفاده نمی‌کنند. موشک‌ها قابلیت مانور پذیری بالاتری نسبت به ماهواره برها دارند، بخاطر اینکه ناحیه هدف ماهواره بر بسیار بزرگتر از موشک بالستیک است.
نتیجه گیری
غربی‌ها بهتر است به قانون و قواعد بین المللی احترام گذاشته و دانش خود را نسبت به اطلاعاتی که سال‌ها در رسانه‌ها منتشر کرده اند، افزایش دهند. همچنین باید بدانند هیچ عقل سلیمی، امنیت خود را به حراج نخواهد گذاشت و در برابر زورگویی و تهدید کوتاه نخواهد آمد. پرتابگر بومی، موشک با سر جنگی متعارف و تمامی فناوری‌های پیشرفته حق مسلم هر کشور مستقلی است و با زور و ارعاب راه به جایی نخواهند برد.
ارسال نظرات