قتل‌های ناموسی در همه دنیا اتفاق می‌افتد/ فارابی در مردی بدون سایه مشارکت داشته نه حمایت

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نشست خبری فیلم مردی بدون سایه در پایان روز ششم جشنواره فجر ۳۷ با حضور علیرضا رئیسیان؛ کارگردان، ستار اورکی؛ آهنگساز، علیرضا نکو لعل مدیر فنی صدا، لیلا حاتمی، علی مصفا، نادرفلاح، نسیم ادبی، به آفرین غفاریان و پانته آ. سیروس؛ بازیگران، محمود گبرلو مسئول برگزاری جلسه در سینما رسانه ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست علیرضا رئیسیان گفت: من حرف اصلی ام را آخر جلسه می‌زنم.

اقای مصفا شما حضور چشم گیری در فیلم‌های جشنواره داشتید چرا ریتم نقش‌ها در آثارتان این قدر یکسان است سوالی بود که به طور خاص علی مصفا را مورد خطاب قرار داد، وی در پاسخ عنوان کرد: خوشحالم که آخرین باری است که در این جشنواره هستم. خیلی خوشحالم که در این سانس جواب سوال ممیزیان مالیاتی را نمی‌دهم و فقط در مورد بازیگری جواب خواهم داد! علت شباهت در نقش‌ها این است که، چون فقط من آن‌ها را بازی می‌کنم. درضمن این دیگر کار کارگردان است که بگوید این طوری بازی کن یا یک طور دیگر.

محمود گبرلو نیز به کمک مصفا آمد و به خبرنگار سوال کننده که قانع نشده بود گفت: نقش بستگی به کارگردان دارد و البته شخصیتی که باید ایفا کند.

در ادامه جلسه رئیسیان در پاسخ به این سوال که چرا فیلم اینقدر گنگ به پایان رسید گفت: فیلم خیلی روشن است.

لیلا حاتمی نیز درباره چرایی قبول این نقش با توجه به کارنامه کاری اش گفت: نمی‌دانم چرا در این فیلم بازی کردم، من از داستان فیلم بدم نیامد، چند کار هم با آقای رئیسیان داشتم بنابراین تصمیم جدیدی نبود و به این شکل اتفاق افتاد.

رئیسیان در ادامه درباره پایان بندی گنگ فیلم گفت: طبق یک گفته معروف هر اثر هنری در ذهن مخاطب تکمیل می‌شود و به تعداد مخاطب نتیجه وجود دارد. شاید در ذهن شما گنگ بوده، ولی بقیه به که به من گفتند این طور نبوده است.

این کارگردان در خصوص سوال یکی دیگر از خبرنگاران نیز گفت: این سوالات خبرنگاران است، از منتقدان انتظار سوالات دیگری می‌رود، خبرنگاران هم در واکنش به این حرف گفتند همه ما خبرنگاریم و گبرلو بار دیگر ماجرا را ختم به خیر کرد و به رئیسیان توضیح داد که اینجا جلسه پرسش و پاسخ اهالی رسانه است.

البته یکی از حضار در واکنش به این بحث‌ها گفت: گفتند ما نباید نقد کنیم، آن‌ها برای این چیز‌ها وقت ندارند، رئیسیان هم در پاسخ گفت:، ولی من برای شما‌ها وقت دارم و به حرف هایتان گوش می‌دهم.
رئیسیان در ادامه نشست درباره اینکه یک رابطه عاشقانه و شوریدگی عشق با چه منطقی با دیدن یک ادکلن و جواب تلفن دادن به این بدبینی می‌رسد؟ گفت: این فیلم یک مجموعه شرایط را طی می‌کند تا به یک نقطه جوش می‌رسد.

وی در پاسخ به این سوال که سیر تحول کاراکتر اصلی- نقش علی مصفا- چرا این قدر تند انجام می‌شود و خرده پیرنگ داستان‌ها چرا اینقدر غیرقابل قبول است گفت: من پیشنهاد می‌کنم شما یک بار دیگر هم فیلم را ببینید، چون در حداقل هفت عامل در فیلم بود که شما فقط از دو مورد آن حرف زدید. رئیسیان در خصوص پیرنگ و غیرقابل قبول بودن داستان هم گفت که مایل به جواب دادن نیست!

کارگردان فیلم مرد بدون سایه درباره دلیل اعلام نام سرمایه گذار فیلم در اخبار رسانه‌ها تصریح کرد: این روز‌ها روز شفافیت است دیگر. فارابی چهار بار اعلام کرد که از فیلم ما حمایت کرده در حالی که حمایت نکرده، مشارکت کرده است، یعنی ممکن است سود هم ببرند. ما هم خواستیم شفاف سازی کنیم که چه کسانی در این فیلم سهم داشتند و چگونه. بیشترین سهم فیلم هم فعلا مال خودم هست.

وی درباره داستان فیلم نیز بیان داشت: داستان برداشت آزاد و مضمونی از داستان زن پارساست.

رئیسیان در خصوص اینکه برای ساخت این فیلم لاکچری و خروج ارز از کشور خارج چه توجیه اقتصادی داشتید؟ اظهار داشت: به نظرتان این فیلم لاکچری بود؟ پس تئاتری که گذاشته بودند چه بود؟

وی درباره‌ی دو پاره بودن فیلم هم توضیح داد و گفت: داستان فیلم می‌خواهد بگوید که چگونه یک زندگی عادی می‌تواند دگرگون شود.

محمدرضا دلپاک؛ طراح و میکس صدا که در اوسط نشست به عوامل فیلم پیوست خطاب به حضار گفت: متاسفم در جمعی هستیم که این قدر با هم حرف می‌زنند.
‌
می‌گویند یک فقیری در میدان دستش را بلند کرده و به جای گدایی و کمک می‌گفت که من یک انسانم، اینقدر که همکار هستیم، یک خرده احترام بگذاریم به ساحت کلام و با این حرف‌ها در سالن سکوت برپا شد.

در ادامه نشست لیلا حاتمی در پاسخ به این سوال که با توجه به کارنامه کاری تان این نوع سینما ایده آل شماست؟ فقط به یک پاسخ خیر بسنده کرد.

رئیسیان در بخش دیگری از سخنانش گفت: به نظرم برخی از فیلم‌هایی که در یکی دو سال اخیر می‌بینید، آخرین تولیداتی است که مسیری را برخلاف دو جریان موثر سینمای ایران؛ فیلم‌های تجارتی و سفارشی طی می‌کنند. او در ادامه توضیح داد: همه ما باید جدی باشیم که اگر حضور این سینما مهم است، ادامه پیدا کند.

شرایط برای فیلم‌هایی که بخواهند استقلال خود را در بیان هنری و صنعتی سینما حفظ کنند، سخت است. به نظر می‌رسد که نسل اول سینمای ایران کاملا محو شده است و سینماگران نسل دوم، یعنی دهه ۶۰ به جز یکی دو مورد، فیلم سازی برایش سخت شده است. به نظرم یکی از کمک‌های مهم رسانه به سینما در همین مقطع می‌تواند صورت بگیرد. کمک کنند که نگذارند فضای دو قطبی سینما، یعنی درام اجتماعی و درام انسانی از بین برود. تولید، نمایش و گذر از مسیر‌های اداری ساخت، بسیار سخت شده است. من این هشدار را در این جشنواره می‌دهم که فیلم‌هایی که می‌تواند اثر اجتماعی و عاطفی بر بیننده بگذارد به سمت غیر ممکن شدن می‌رود. باید تمام تلاش خود را بگذاریم که فیلم‌سازان این نوع نگاه و نگرش تمام نشوند.

وی در پایان سخنانش در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا برخلاف اصرار بر توجه به سینمای اجتماعی ما در صحنه افتتاحیه فیلم شما این میزان از خشونت را می‌بینیم و آیا نگران نیستید که در اکران، فیلمتان محدودیت سنی بخورد، بیان داشت: این فیلم بدون اصلاحات پروانه نمایش گرفته، اما برای زیر دوازده سال توصیه نشده است.

در سکانس دوم فیلم علی مصفا می‌گوید من می‌خواهم در مورد خشنونت فیلم بسازم چطور بدون نشان دادن خشونت آن را بیان کنم. این یک دیدگاه است، فقط در مورد جامعه ما نیست و در خیلی از جا‌های دنیا قتل‌های ناموسی خیلی خیلی فجیع‌تر از این اتفاق می‌افتاد و ما می‌خواهیم بگوییم این روش درستی برای حل کردن این مساله نیست.