به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، نوشین نثاری- امروزه با گسترش تبلیغات دیجیتال، کمتر نیاز به تبلیغات شهری و استفاده از بیلبورد‌ها احساس می‌شود، ولی این نماد‌ها به عنوان یک قول زشت، مخاطب را آزار می‌دهند.
هر از گاهی شاهد ورود ابزار‌های جدید و روش‌های نوین در حوزه تبلیغات در شهر‌های بزرگ هستیم و امروزه بیلبورد‌های خیابانی یکی از آن عضو‌های جدید در تبلیغات محیطی است که در سطح شهر بسیار به چشم می‌خورد.
این سازه نوعی استندآپ ایستاده تبلیغاتی است که از چندین سال پیش توسط شهرداری جهت فرهنگ‌سازی و اطلاع رسانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و برند‌هایی نظیر سامسونگ، زرماکارون، بانک ملت و... بر رویان تبلیغات گسترده‌ای انجام دادند و این موضوع به اعتبار این رسانه‌ها می‌افزاید.
باید دقت کنیم که استفاده از مکان مناسب برای برقراری ارتباط، به منظور ارائه و تبلیغ هرنوع محصول بسیار دارای اهمیت است و مکان یابی فضا‌های موجود یا مسائل کالبدی و زیباشناسانه در درجه اول قرار دارد، اما به مسائلی همچون مسائل اجتماعی، اقتصادی و... می‌بایست توجه لازم و کافی داشته باشیم.
اما سؤال ایجاد می‌شود که چه مقدار از این تبلیغات درست و چه مقدار نادرست است؟ این روز‌ها با گذر از خیابان‌ها، تابلوهای بسیار زیادی را مشاهده می‌کنیم که روز به روز بر تعداد و وسعت آن‌ها افزوده می‌شود.
بیلبورد‌ها؛ غول‌های تبلیغ اشرافیت
بیلبورد‌های خیابانی نقش اساسی را در موضوع تبلیغات شهری ایفا می‌کنند. این نماد‌ها به عنوان طرح‌هایی که باید چشم نواز باشند و نظر مخاطب را جلب کنند بسیار مهم هستند. نوع ساخت تبلیغات امروز به گونه‌ای شده است که کمتر خانواده‌ای می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. خانه‌های لوکس، لباس‌های فاخر و گران قیمت، لوازم و وسایل خانگی به شدت تجملاتی در اکثر تبلیغات تلویزیونی و بیلبورد‌های شهری یک زندگی رویایی و لاکچری را به نمایش می‌گذارند که با نوع زندگانی عمده خانواده‌های ایرانی زمین تا آسمان متفاوت است و اعضای خانوداه از زن و شوهر گرفته تا فرزندان خانه در هر سن و مقطعی که باشند، به شدت با این نوع از زندگی احساس غریبی کرده و بعضا حس سرخوردگی و سر افکندگی به آن‌ها دست می‌دهد.
حال آنکه به تصویر کشیدن این حد از تجمل و اشرافیت آن هم فقط به خاطر تبلیغ یک پودر ماشین یا روغن خوراکی، غیرعاقلانه و البته عجیب و معنادار به نظر می‌رسد. امروز با توجه به شرایط اقتصادی کشور و وضعیت معیشتی مردم نمایش اینگونه تصاویر خود می‌تواند حتی باعث افزایش نارضایتی و همچنین کاهش سطح امید در جامعه شود.
البته در کنار این سطح از تبلیغ اشرافیت می‌توان دل خوش کرد به برخی بیلبورد‌هایی که حتی اندک مطابق با اهداف انقلاب اسلامی می‌کنند و قدمی در جهت پیش برد اهداف آن بر می‌دارند.
تبلیغات عامل زیبایی؟!
این تبلیغات به گونه‌ای تعبیه شده‌اند که رهگذر با اولین مشاهده از آن زاویه، مستقیماً به آن نظر می‌افکند و توجه رهگذران را به خود جلب می‌کند. با وجود این در تابلوهای تبلیغاتی، معایبی هم وجود دارد که از منافع آن بیشتر است و برخی از آن‌ها دارای ضرر‌های جبران ناپذیری هستند. درست است که امروز، تبلیغات جزء جدایی ناپذیر اجتماعی شهری شده است و لازم است، اما چه خوب است با نگاه دقیق و مسئولانه به نتایج مخفی و منفیان، راهکار‌های مناسب برای استفاده بهتر و سالم‌تر از این ره آورد فرهنگ تجمل گرایی، را شناسایی و به کار ببریم.
امروزه رشد چشمگیر و فزاینده تبلیغات اقتصادی، گوی سبقت را از دیگر شاخه‌های تبلیغات ربوده است و همهٔ عوامل را تحت تأثیر خود قرار داده است و ظاهراً تابلوهای تبلیغاتی باعث افزایش آگاهی و اطلاعات ما می‌شوند و البته فراموش نکنیم که گاهی اوقات هم بر اخلاق و آداب ما تأثیر منفی می‌گذارد.
برخی کارکرد‌های منفی تابلوها و بنر‌های تبلیغاتی:
۱: زشت کردن فضای عمومی شهر
تجمع این تابلوها، آن هم در فضا‌های عمومی شهر (میدان‌های اصلی، معابر عمومی و...) باعث ایجاد فضای زشت و نامطلوب می‌گردد.
۲: افزایش حوادث رانندگی
نصب این تابلوها در معبر و گذرگاه‌های اصلی باعث جلب توجه رانندگان و یا مانع دید خودرو‌ها می‌مردد و بعضاً باعث حوادث جبران ناپذیری می‌شود.
۳: ایجاد ذهنیت کاذب برای مخاطبین:
جملات نقش بسته بر روی تابلوهای تبلیغاتی لاعث ایجاد تصور و ذهنیت در ذهن مخاطب می‌شود و هرچه تعداد این جملات بیشتر و نوع جمله کاذب باشد، چون مدام در معرض دید قرار دارد باعث ایجاد ذهنیت در ذهن مخاطب شده و فکر خواننده را مشغول می‌کند.
۴: ایجاد اطلاعات غیر لازم:
بیان مطالب نامطلوب و غیرنافع و تاکید و تکراران باعث پر شدن ذهن رهگذران از این مطالب به صورت اجباری و غیر ارادی می‌شود و مطالب عام را از تلاش برای کسب اطلاعات مفید و لازم و روی آوردن به مطالعه باز می‌دارد.
حال باید شرکت‌های تولیدی و بانک‌ها توجه کنند که این مکان‌های عمومی متعلق به همهٔ مردم است و تبلیغات باید به صورتی انجام شود که همگان از آن بهره‌مند شوند.
اما برای زیباسازی فضای شهری، براساس ماده ۹۲ قانون شهرداری‌ها، این نهاد موظف به جلوگیری از نصب هرگونه تابلو و برچسب‌های تبلیغاتی در مکان‌هایی غیر از جا‌های تعیین شده هستند.
بر این اساس، بسیاری از استان‌ها فعالیت خود را در این زمینه آغاز کردند و نیرو‌های خدمات شهری به صورت شبانه به پاکسازی سطح شهر از تبلیغات اقدام کردند.
با عنایت به ضرورت وجود تبلیغات و اطلاع رسانی، خوب است ضمن استفاده از فضای مجازی و تبلیغات مکتوب دیجیتال، مناطق خاص و ویژه‌ای برای این تبلیغات مشخص شود و به صورت متمرکز نصب و از آن‌ها بهره برد و از نصب تابلوها در هر معبر و میدان و گذرگاه خودداری کرد تا ضمن حفظ چهرهٔ شهر، از ایجاد فضا‌ها شلوغ و سدمعبر و... جلوگیری شود.
عکس ها تزئینی هستند
ارسال نظرات