«همکار قدیمی آقای مهندس ضرغامی، دیروز در پیامی نوشته بودند که مطلع هستند که مشکل نگرانی وزیر نفت از عواقب قضائی دور زدن تحریم‌ها برای فروش نفت حل شده و وزیر اکنون اختیارات بالایی دارد. پس چرا وزارت نفت آرایش جنگی نمی‌گیرد؟

در واکنش به توئیت ایشان، تاکنون عده زیادی واکنش نشان داده‌اند و من هم اگر بخواهم با ادبیات آقای ضرغامی سخن بگویم، باید به‌صراحت اعلام کنم که وزارت نفت حدود یک سال است که نه تنها آرایش جنگی گرفته، بلکه درگیر جنگی خشن با یک تجاوزگر بی‌رحم و بی‌منطق شده است. جنگی که در هنگامه آن البته با کمین‌های متعدد روبه‌رو شده و نه تنها از تک‌تیراندازها، بلکه از آتش توپخانه‌های مستقر در درون کشور نیز رنج و آسیبی بسیار دیده است و می‌بیند.

متأسفانه نوع این جنگ به گونه‌ای است که وزارت نفت نه می‌تواند از دستاوردهای خود به علن سخن بگوید و نه می‌تواند، روش‌ها و حتی کلیات عملیات خود را حتی برای خواص تشریح کند. در طول این مدت، دشمن، از راه‌های مختلف بسیار کوشیده است که ما را به حرف زدن و افشای رازها وادارد؛ اما ما فشارها و زخم زبان‌ها را، همچون هزاران سرباز گمنام دیگر این سرزمین مبارک، به جان خریده‌ایم و خاموش و مظلوم به تلاش و مقاومت مجاهدانهخود برای سرافرازی ایران و جمهوری اسلامی ادامه داده و خواهیم داد.

تا زمانی که این امانت مردم در دستان حقیر باشد، به یاری خداوند بزرگ حتی به بهای جان و مهم‌تر از آن به بهای آبرویم، با حمایت مقام معظم رهبری و در ادامه ریاست محترم جمهوری و دیگر بزرگان، از این امانت، حفاظت کرده و خواهم کرد و اجازه هم نخواهم داد که ذره‌ای به اموال مردم تجاوز شود. گرچه عده‌ای که نمی‌دانم در وصف آنان چه بگویم، این شرایط خطیر را فرصتی برای غارت مردم می‌دانند و البته در مقابل باید اعتراف کنم، عده‌ای دیگر نیز با درک شرایط و احساس مسئولیت از هیچ کوششی برای یاری به مردم کوتاهی نمی‌کنند.

به هر حال، این جنگی است که هنوز به زمان اعلام پیروزی در آن نرسیده‌ایم و تازه دور جدید آن آغاز و جبهه‌ای نو در آن گشوده شده و بسیار ضروری است که همه، به فرماندهان و دیگر رزمندگان مستقر در خط مقدم این جبهه، یاری برسانند.

ما با تلاش بی‌وقفه، با اتکال به خداوند توانا، راه‌های جدید را باز می‌کنیم و البته در این نبرد سنگین به حمایت همه نیاز داریم؛ فقط این نکته را فراموش نکنیم که امروز حتی زمان سنگ‌پراکنی در درون خانه هم نیست چه رسد به شلیک آتشبارهای توپخانه در داخل خانه.»