به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسن آهی، برادر این شاعر نامی کشورمان با بیان این‌که سرطان لنفاوی، بخشی از فک و چانه او را درگیر کرده است از انجام مرحله پنجم شیمی‌درمانی حسین آهی خبر داد و گفت: متأسفانه بیماری، خیلی زود پیشرفت کرد و ظرف سه ماه گذشته، بخشی از بدن برادرم را درگیر خود کرده است.
وی ادامه داد: پزشکان با انجام شیمی‌درمانی، امیدوارند بتوانند از پیشرفت سرطان جلوگیری کنند و به همین دلیل، مراحل سخت درمانی این شاعر به سرعت در حال انجام است و شیمی‌درمانی، موجب ریزش موی سر و محاسن این شاعر شده است.
حسن آهی همچنین گفت: زندگی ساده و بی‌چشمداشت برادرم موجب شده تا او از کم‌ترین حمایت‌های درمانی برخوردار باشد و هر وقت به او می‌گوییم با وجود این همه سال خدمت در عرصه معلمی و مجری‌گری در صداوسیما و همچنین تدریس در دانشگاه، چرا توجه چندانی به آتیه خود نداشتی، می‌گوید که توکلش به خداست!
حسین آهی متولد ۱۳۳۲ تهران، فرزند استاد علی آهی، شاعر و پژوهشگر ایرانی است که مدت‌ها به اعتبار و احترام پدر شاعرش «ابن آهی» تخلص می‌کرد، تحصیلات مقدماتی‌اش را در تهران گذرانده و پس از تسلط بر زبان‌های فارسی، عربی، پهلوی و آلمانی، در علومی مانند صرف، نحو، منطق، نجوم، فقه، اصول عروض و کلام نیز صاحب‌نظر است.
منابع مختلف می‌گویند که اوّلین پژوهش‌های او در مباحث شعری و ادبی در سال ۱۳۵۵ ثمره می‌دهد؛ تا آن‌جا که هنوز به ۱۸ سالگی نرسیده بوده که کتاب «بحور شعر فارسی» را منتشر می‌سازد و در همان دوران تحسین تنی چند از بزرگان شعر فارسی نظیر دکتر شفیعی کدکنی و مهدی اخوان ثالث را بر خود برمی‌انگیزد.
آهی در دهه ۸۰، برنامه «با کاروان شعر و موسیقی» را برای شبکه دو سیما اجرا می‌کرد. همچنین پس از آن، برنامه رادیویی «تماشاگه راز» را برای شبکه فرهنگ مجری‌گری کرد. اجرای بخش شبانگاهی چهارشنبه‌شب‌های رادیو پیام نیز از دیگر اجراهای حسین آهی بود.
از آهی که بیش از ۲۵ کتاب پژوهشی و تصحیحی در حوزه شعر و ادبیات دارد، مقالات بی‌شماری در مجلات و نشریات کشور از جمله «کیهان فرهنگی» و ماهنامه حافظ به چاپ رسیده است.
آهی که شاعرزاده است، سال ۹۳ برادر شاعرش (محمد آهی) را در ۴۰ سالگی، سال ۹۴ پدرش و آذرماه سال ۹۷ همسرش را به دلیل سرطان از دست داد.
بنا بر گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسین آهی که سال‌ها به احترام پدرش، مرحوم استاد علی آهی شعری از خود منتشر نکرده است، 3 سال پیش مثنوی 9 بیتی خود را برای سنگ مزار پدر سرود که ازن مثنوی از آخرین اشعار سروده شده این فرهیخته محسوب می‌شود.
آن که معنای نیکخواهی بود
شمع محفل «علی آهی» بود
نغمه‌پرداز انقلاب حسین
سایه‌پرورد آفتاب حسین
رفت از این بزم خانه‌پردازان
شد هم‌آواز با سفرسازان
این سفر سیر دیگر بشر است
نیستی نیست هستی دگر است
تا نفس داشت ذاکر حق بود
پیرو دعبل و فرزدق بود
آن که این گوشه گرم شور و نواست
منقبت‌ساز سیدالشهداست
اهل معنا و پاسدار سخن
وز دم‌اش گرم بود کار سخن
شبنم عارضش به آب نشست
رفت و در چشم آفتاب نشست
این سرا آخرین نشانی اوست
بیت پایان زندگانی اوست
ارسال نظرات