سال ۲۰۲۴؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، ناسا نمی‌خواهد سال ۲۰۲۴ فقط به ماه بازگردد، بلکه می‌خواهد حضور انسانی پایداری در این قمر داشته باشد و از ماه به عنوان یک مرکز برای اکتشاف آینده مریخ استفاده کند.
ناسا به منظور انجام این کار به ایده‌ها و فناوری‌های جدید نیاز دارد، مانند ایده‌هایی که در برنامه نوآوری‌های پیشرفته (NIAC) موجود است. امروز برنامه "NIAC" دو پروژه را به مرحله سوم توسعه رسانده است که بیشترین توسعه در مفاهیم این برنامه است.
پروژه فناوری‌های رباتیک که قادر به کشف چاله‌های قمری بوده و هدف آن بررسی سریع و مدل‌سازی دهانه‌های ماه است. این پروژه به رهبری دانشگاه کارنگی ملون (Carnegie Mellon)، از تصاویر با وضوح بالا برای ایجاد مدل‌های سه بعدی استفاده خواهد کرد. این داده‌ها در حالت ایده‌آل برای تعیین اینکه آیا انسان‌ها و یا ربات‌ها می‌توانند به اکتشاف دهانه‌ها بپردازند استفاده می‌شود.
این تصاویر همچنین ممکن است قادر به شناسایی یخ در ماه و آوردن آن به زمین باشند. از این تکنولوژی می‌توان برای نظارت مستمر بر روی معادن ماه استفاده کرد.
پروژه دوم، نمونه اولیه "مینی بی" (Mini Bee) به معنی زنبور کوچولو است که اکتشاف معادن را انجام می‌دهد و سیارک‌ها را استخراج می‌کند و آب و سایر مواد تبخیری را در یک کیسه ذخیره می‌کند. این پروژه توسط شرکت "ترنس آرتا" (TransAstra) مستقر در کالیفرنیا هدایت می‌شود.
محققان امیدوارند در نهایت اثبات کنند که این ربات می‌تواند در فضا به سوخت برسد.
ناسا می‌گوید هر دو مفهوم در مراحل اولیه توسعه قرار دارند. سپس مبلغ ۲ میلیون دلار دریافت خواهند کرد و توسعه آن‌ها دو سال دیگر تمدید خواهد شد.
در حالی که این دو پروژه اولین پروژه‌هایی هستند که به فاز سوم توسعه رسیده‌اند، قطعاً آخرین آن‌ها نخواهند بود. برنامه "NIAC" قصد دارد هر ساله یک پروژه را به فاز سوم توسعه برساند. پروژه‌های فاز دوم در حال حاضر شامل مفاهیمی برای تلسکوپ انعطاف پذیر و یک سپر حرارتی است که می‌تواند ما را به خورشید نزدیک‌تر کند.
ناسا به منظور انجام این کار به ایده‌ها و فناوری‌های جدید نیاز دارد، مانند ایده‌هایی که در برنامه نوآوری‌های پیشرفته (NIAC) موجود است. امروز برنامه "NIAC" دو پروژه را به مرحله سوم توسعه رسانده است که بیشترین توسعه در مفاهیم این برنامه است.
پروژه فناوری‌های رباتیک که قادر به کشف چاله‌های قمری بوده و هدف آن بررسی سریع و مدل‌سازی دهانه‌های ماه است. این پروژه به رهبری دانشگاه کارنگی ملون (Carnegie Mellon)، از تصاویر با وضوح بالا برای ایجاد مدل‌های سه بعدی استفاده خواهد کرد. این داده‌ها در حالت ایده‌آل برای تعیین اینکه آیا انسان‌ها و یا ربات‌ها می‌توانند به اکتشاف دهانه‌ها بپردازند استفاده می‌شود.
این تصاویر همچنین ممکن است قادر به شناسایی یخ در ماه و آوردن آن به زمین باشند. از این تکنولوژی می‌توان برای نظارت مستمر بر روی معادن ماه استفاده کرد.
پروژه دوم، نمونه اولیه "مینی بی" (Mini Bee) به معنی زنبور کوچولو است که اکتشاف معادن را انجام می‌دهد و سیارک‌ها را استخراج می‌کند و آب و سایر مواد تبخیری را در یک کیسه ذخیره می‌کند. این پروژه توسط شرکت "ترنس آرتا" (TransAstra) مستقر در کالیفرنیا هدایت می‌شود.
محققان امیدوارند در نهایت اثبات کنند که این ربات می‌تواند در فضا به سوخت برسد.
ناسا می‌گوید هر دو مفهوم در مراحل اولیه توسعه قرار دارند. سپس مبلغ ۲ میلیون دلار دریافت خواهند کرد و توسعه آن‌ها دو سال دیگر تمدید خواهد شد.
در حالی که این دو پروژه اولین پروژه‌هایی هستند که به فاز سوم توسعه رسیده‌اند، قطعاً آخرین آن‌ها نخواهند بود. برنامه "NIAC" قصد دارد هر ساله یک پروژه را به فاز سوم توسعه برساند. پروژه‌های فاز دوم در حال حاضر شامل مفاهیمی برای تلسکوپ انعطاف پذیر و یک سپر حرارتی است که می‌تواند ما را به خورشید نزدیک‌تر کند.
ارسال نظرات