به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی بنیاد آفرینشهای هنری نیاوران، نشست پژوهشی «ویکتور یانگ، آهنگساز رویاهای هالیوودی» با حضور نصرالله داوودی، آهنگساز، مترجم و پژوهشگر پنجشنبه ۳۱ مرداد در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود. در این نشست ضمن ارائه نمونههای صوتی و تصویری از موسیقی فیلمهای ساخته آهنگساز به آنالیز سبک آهنگسازی وی پرداخته می‌شود.
در توضیح این برنامه آمده است:
ویکتور یانگ، آهنگساز آمریکایی در ۸ آگوست ۱۹۰۰ در شیکاگو به دنیا آمد. خانوادهاش به شدت اهل موسیقی بودند و پدرش در اپرای مسافرتی جُزف شیهان فعالیت میکرد. ویکتور از سن شش سالگی به آموختن ویلن پرداخت و خانوادهاش که یهودی و اصالتا اهل لهستان بودند او را در سن ده سالگی به ورشو نزد پدربرزگ و مادر بزرگش فرستادند تا در اروپا به تحصیل موسیقی بپردازد. او تحصلاتش را در آکادمی سلطنتی ورشو زیر نظر رومن استاتکفسکی آهنگساز بزرگ مجار به پایان رساند و دیپلم افتخار نیز دریافت کرد. او همچنین زیر نظر ایسادور فیلیپ، استاد کنسرواتوار پاریس، به تحصیل پیانو پرداخت و در حالیکه که هنوز نوجوان بود به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر فیلارمونیک ورشو شروع به کار کرد. پس از فارغ التحصیلی و با آغاز جنگ جهانی اول و اشغال ورشو توسط آلمان نتوانست به آمریکا بازگردد. از این رو به نوازندگی در ارکستر فیلارمونیک ورشو ادامه داد و همزمان به تدریس میپرداخت. سرانجام در ۱۹۲۰ نهایتا موفق شد که به آمریکا بازگردد و کارش را به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر کازینوی مرکزی شیکاگو آغاز کند.
یانگ سپس با نامزد لهستانی خود به لس آنجلس رفت و در آنجا ابتدا برای تئاتر میلیون دلاری به مدیریت سید برومن به نوازندگی پرداخت. او در ادامه به عنوان کنسرت مستر ارکستر سینما‌های پارامونت مشغول به کار شد و پس از آن به مرور به تنظیم و ارکستراسیون آثار موسیقی دیگران پرداخت. این آهنگساز چند کار موزیکال موفق ساخت. در دهه ۱۹۳۰ هالیوود بیشتر در اشغال خوانندگان پاپ بود و ویکتور یانگ بیشتر کارش ابتدا در صنعت فیلم با نوشتن آهنگهای پاپ عاشقانه برای خوانندگان معروف آن دوران گذشت. او سپس به ضبط آثار موفق پاپ برای خوانندگان مختلف پرداخت و همین زمینه حضورش در رادیو را فراهم آورد. وی در رادیو به شدت به عنوان رهبر ارکستر نیز مقبول افتاد و یکی از مهمترین کارهایش در زمینه رهبری ارکستر ضبط کل موسیقی فیلم «جادوگر شهر اوز» در ۱۹۳۹ بود.
ویکتور یانگ زمانی به هالیوود آمد که بعد‌ها آن دوره دوران طلایی نام گرفت. دورانی که سینما در اوج شاعرانگی و زیبایی بود. از این رو او را میتوان از آهنگسازان موثر در صدای هالیوودی و نیز شکلگیری رویاهای هالیوودی دانست. ویکتور یانگ در طول حیات هنری اش ۲۲ بار نامزد اسکار شد و حتی در دو سال هر بار چهار بار نامزد اسکار شد، اما هرگز موفق به کسب این جایزه نشد تا اینکه پس از مرگش در سال ۱۹۵۷ آکادمی اسکار یک اسکار افتخاری به وی اهدا کرد.
سبک آهنگسازی یانگ سرشار از شاعرانگی و تصورکننده جهان بیغم و وسعت بی انتهای طبیعت بکر آمریکایی است که در ابتدای صده بیستم در آن متولد شده بود. سرزمینی که برای بسیاری از مهاجران از جمله خانواده خود او سرزمین فرصتهای طلایی بود. سه فیلم آخر او یعنی «عمر خیام»، «پرش تیر» و «دروازه چین» پس از مرگ وی به نمایش درآمد که آخرین فیلم توسط دوست قدیمی یانگ، مکس اشتاینر و پس از مرگ ویکتور یانگ به اتمام رسید. او همچنین قرار بود که موسیقی فیلم «ده فرمان» را هم بسازد که به دلیل بیماری شدید از پذیرش آن خودداری کرده و به پیشنهاد او این موسیقی به آهنگسازی جوان که در آن زمان گمنام بود به نام المر برنشتاین سپرده شد. سرانجام او در سن ۵۶ سالگی در ۱۰ نوامبر ۱۹۵۶ چشم از جهان فرو بست. از آثار او میتوان به: «شِین»، «سامسون و دلیله»، «آب کردن یخ»، «دختر نظامی»، «سفر‌های گالیور»، «پسر طلایی»، «خیلی به سمت جنوب»، «فرمان سیاه»، «آریزونا»، «بزرگترین نمایش روی زمین»، «نامههای عاشقانه»، «ملکه نقرهای»، «دور دنیا در هشتاد روز»، «والس امپراطور»، «نوشته بر باد»، «ماجرای سپتامبر»، «نامه‌هایی از آیوجیما» و «مرد آرام» اشاره کرد.»
نشست پژوهشی «ویکتور یانگ، آهنگساز رویاهای هالیوودی» پنجشنبه ۳۱ مرداد ساعت ۱۷ در سالن کنفرانس فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود.
در توضیح این برنامه آمده است:
ویکتور یانگ، آهنگساز آمریکایی در ۸ آگوست ۱۹۰۰ در شیکاگو به دنیا آمد. خانوادهاش به شدت اهل موسیقی بودند و پدرش در اپرای مسافرتی جُزف شیهان فعالیت میکرد. ویکتور از سن شش سالگی به آموختن ویلن پرداخت و خانوادهاش که یهودی و اصالتا اهل لهستان بودند او را در سن ده سالگی به ورشو نزد پدربرزگ و مادر بزرگش فرستادند تا در اروپا به تحصیل موسیقی بپردازد. او تحصلاتش را در آکادمی سلطنتی ورشو زیر نظر رومن استاتکفسکی آهنگساز بزرگ مجار به پایان رساند و دیپلم افتخار نیز دریافت کرد. او همچنین زیر نظر ایسادور فیلیپ، استاد کنسرواتوار پاریس، به تحصیل پیانو پرداخت و در حالیکه که هنوز نوجوان بود به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر فیلارمونیک ورشو شروع به کار کرد. پس از فارغ التحصیلی و با آغاز جنگ جهانی اول و اشغال ورشو توسط آلمان نتوانست به آمریکا بازگردد. از این رو به نوازندگی در ارکستر فیلارمونیک ورشو ادامه داد و همزمان به تدریس میپرداخت. سرانجام در ۱۹۲۰ نهایتا موفق شد که به آمریکا بازگردد و کارش را به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر کازینوی مرکزی شیکاگو آغاز کند.
یانگ سپس با نامزد لهستانی خود به لس آنجلس رفت و در آنجا ابتدا برای تئاتر میلیون دلاری به مدیریت سید برومن به نوازندگی پرداخت. او در ادامه به عنوان کنسرت مستر ارکستر سینما‌های پارامونت مشغول به کار شد و پس از آن به مرور به تنظیم و ارکستراسیون آثار موسیقی دیگران پرداخت. این آهنگساز چند کار موزیکال موفق ساخت. در دهه ۱۹۳۰ هالیوود بیشتر در اشغال خوانندگان پاپ بود و ویکتور یانگ بیشتر کارش ابتدا در صنعت فیلم با نوشتن آهنگهای پاپ عاشقانه برای خوانندگان معروف آن دوران گذشت. او سپس به ضبط آثار موفق پاپ برای خوانندگان مختلف پرداخت و همین زمینه حضورش در رادیو را فراهم آورد. وی در رادیو به شدت به عنوان رهبر ارکستر نیز مقبول افتاد و یکی از مهمترین کارهایش در زمینه رهبری ارکستر ضبط کل موسیقی فیلم «جادوگر شهر اوز» در ۱۹۳۹ بود.
ویکتور یانگ زمانی به هالیوود آمد که بعد‌ها آن دوره دوران طلایی نام گرفت. دورانی که سینما در اوج شاعرانگی و زیبایی بود. از این رو او را میتوان از آهنگسازان موثر در صدای هالیوودی و نیز شکلگیری رویاهای هالیوودی دانست. ویکتور یانگ در طول حیات هنری اش ۲۲ بار نامزد اسکار شد و حتی در دو سال هر بار چهار بار نامزد اسکار شد، اما هرگز موفق به کسب این جایزه نشد تا اینکه پس از مرگش در سال ۱۹۵۷ آکادمی اسکار یک اسکار افتخاری به وی اهدا کرد.
سبک آهنگسازی یانگ سرشار از شاعرانگی و تصورکننده جهان بیغم و وسعت بی انتهای طبیعت بکر آمریکایی است که در ابتدای صده بیستم در آن متولد شده بود. سرزمینی که برای بسیاری از مهاجران از جمله خانواده خود او سرزمین فرصتهای طلایی بود. سه فیلم آخر او یعنی «عمر خیام»، «پرش تیر» و «دروازه چین» پس از مرگ وی به نمایش درآمد که آخرین فیلم توسط دوست قدیمی یانگ، مکس اشتاینر و پس از مرگ ویکتور یانگ به اتمام رسید. او همچنین قرار بود که موسیقی فیلم «ده فرمان» را هم بسازد که به دلیل بیماری شدید از پذیرش آن خودداری کرده و به پیشنهاد او این موسیقی به آهنگسازی جوان که در آن زمان گمنام بود به نام المر برنشتاین سپرده شد. سرانجام او در سن ۵۶ سالگی در ۱۰ نوامبر ۱۹۵۶ چشم از جهان فرو بست. از آثار او میتوان به: «شِین»، «سامسون و دلیله»، «آب کردن یخ»، «دختر نظامی»، «سفر‌های گالیور»، «پسر طلایی»، «خیلی به سمت جنوب»، «فرمان سیاه»، «آریزونا»، «بزرگترین نمایش روی زمین»، «نامههای عاشقانه»، «ملکه نقرهای»، «دور دنیا در هشتاد روز»، «والس امپراطور»، «نوشته بر باد»، «ماجرای سپتامبر»، «نامه‌هایی از آیوجیما» و «مرد آرام» اشاره کرد.»
نشست پژوهشی «ویکتور یانگ، آهنگساز رویاهای هالیوودی» پنجشنبه ۳۱ مرداد ساعت ۱۷ در سالن کنفرانس فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود.
ارسال نظرات