طی بیانیه‌ای؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج اساتید دانشگاه شهید بهشتی طی بیانیه‌ای با انتقاد از شیوه انتصاب سعدالله نصیری‌قیداری به عنوان سرپرست این دانشگاه تاکید کرد: انتصاباتی که کاملا از بالا و از روی قدرت و جناحی و بدون مشورت و رایزنی حداقلی با خانواده دانشگاهی صورت پذیرد، در افکار عمومی دانشگاهیان از مشروعیت لازم برخوردار نبوده و با چنین شرایطی به سختی می‌توان موفق شد.
در این بیانیه آمده است:
موضوع تغییر ریاست دانشگاه شهید بهشتی در یک سال گذشته پیوسته و مکرر از سوی وزارت علوم مطرح گردیده و در هر نوبت نیز کاندیدایی درمظان قرار می‌گرفت. این امر سبب گردیده بود که شرایطی نامتعادل برای ریاست و مدیران دانشگاه و در نتیجه مدیریت دانشگاه بوجود آورد. اما یکباره و به صورت غیر منتظره و بدون رایزنی‌های متعارف با اساتید پیش‌کسوت و مطرح دانشگاه، شاهد معرفی فردی به عنوان سرپرست دانشگاه شهید بهشتی که در زمره ۱۰ دانشگاه برتر کشور می‌باشد؛ بودیم.
صرفنظر از سوابق علمی، سیاسی، مدیریتی و فرهنگی سرپرست جدید (که خود جای تامل دارد)، نسبت به فرآیند تصمیم گیری و نحوه انتخاب سرپرست جدید نقدی جدی دارد که به برخی از این موارد اشاره می‌شود.
۱- بر خلاف شعار جریان پر مدعی و حاکم بر مقدرات دانشگاهی در وزارت علوم مبنی بر دخالت دادن رای و نظر فرهیختگان و اساتید عزیز دانشگاه‌ها حداقل در فرآیند انتخاب رییس دانشگاه، متاسفانه شاهد تعیین سرپرست برای یکی از مهمترین دانشگاه‌های کشور بدون هیچگونه رایزنی، نظرخواهی و مشورت با اساتید این دانشگاه بودیم.
دانشگاهی که دارای بیش از ۱۰۰۰ عضو هیات علمی بوده و در بین آن‌ها نخبگان علمی، فرهنگی و سیاسی درسطح معاون اول ریاست جمهوری، وزیران، نمایندگان مجلس و... فراوان حضور دارند.
۲- پنهان کاری در تعیین سرپرست در سطحی رعایت شده بود که نهاد‌های ذیربط و افراد مرتبط و مطلع نیز اطلاع نداشته و گویا تعیین سرپرست جدید یک کار اطلاعاتی و امنیتی فوق محرمانه تلقی شده که هیچکس نباید از قبل اطلاع پیدا کند. وزیر علوم و معاونین وی وزارت علوم را با نهاد‌های امنیتی اشتباه گرفته و گمان کرده‌اند انتخاب رئیس دانشگاه امری امنیتی است که حتی خانواده دانشگاه نباید از آن اطلاع پیدا کنند و یا با ایشان مشورت گردد.
۳- انتخاب رئیس برای هر دانشگاه همواره از اعضای هیات علمی توانمند خود دانشگاه که آشنایی کافی با دانشگاه مربوط و ظرفیت‌ها و مشکلات و سوابق اقدامات داشته باشد صورت می‌گرفت. این آشنایی و تسلط سبب می‌گردید تا وی بتواند در انتخاب معاونین و اداره دانشگاه حسب اقتضائات و ضرورت‌های محیطی توفیق داشته باشد. متاسفانه این امر هم اتفاق نیفتاد و فردی به عنوان سرپرست معرفی گردید که طی پنج سالی که از دانشگاه زنجان به این دانشگاه (به صورت رانتی) منتقل گردیده، کمترین حضور را داشته است (کمتر از یک سال) به گونه‌ای که پس از اعلام انتخاب وی به سرپرستی دانشگاه موجب تحیر و شگفتی قاطبه همکاران این دانشگاه گردید و عموما وی را به عنوان همکار نمی‌شناختند.
۴- انتصاباتی که کاملا از بالا و از روی قدرت و جناحی و بدون مشورت و رایزنی حداقلی با خانواده دانشگاهی صورت پذیرد، در افکار عمومی دانشگاهیان از مشروعیت لازم برخوردار نبوده و با چنین شرایطی به سختی می‌توان موفق گردید.
جناب آقای دکتر غلامی شما به عنوان عضو هیات علمی همدان آیا می‌پسندید رئیس دانشگاهتان اینگونه منصوب شود؟ آیا دانشگاه که از منظر مقام معظم رهبری به عنوان یک مرکز علمی حساس بوده و مهمترین تربیت کننده مدیران کشور است، باید مدیرش اینگونه انتخاب شود؟!
قطعا چنین اتفاق ناصوابی به عنوان یک کوتاهی نابخشودنی هم آینده دانشگاه و هم آینده کشور را تحت تاثیرات منفی قرار داده و این نشانه آن است که وزیر محترم علوم یا اهمیت فوق العاده دانشگاه و ماموریت آن را نمی‌داند یا می‌داند، ولی به آن بی‌توجه است! که در این صورت وزیر محترم باید مسئولیت تبعات آنرا بپذیرد.
در آخر به وزیر علوم توصیه می‌کنیم از استبداد به رای و عدم مشورت با اساتید دلسوز و سخت کوش دانشگاهی در امور دانشگاه پرهیز کنند که پیامد‌های چنین تحکم و استبدادی از پیش معلوم است.
در این بیانیه آمده است:
موضوع تغییر ریاست دانشگاه شهید بهشتی در یک سال گذشته پیوسته و مکرر از سوی وزارت علوم مطرح گردیده و در هر نوبت نیز کاندیدایی درمظان قرار می‌گرفت. این امر سبب گردیده بود که شرایطی نامتعادل برای ریاست و مدیران دانشگاه و در نتیجه مدیریت دانشگاه بوجود آورد. اما یکباره و به صورت غیر منتظره و بدون رایزنی‌های متعارف با اساتید پیش‌کسوت و مطرح دانشگاه، شاهد معرفی فردی به عنوان سرپرست دانشگاه شهید بهشتی که در زمره ۱۰ دانشگاه برتر کشور می‌باشد؛ بودیم.
صرفنظر از سوابق علمی، سیاسی، مدیریتی و فرهنگی سرپرست جدید (که خود جای تامل دارد)، نسبت به فرآیند تصمیم گیری و نحوه انتخاب سرپرست جدید نقدی جدی دارد که به برخی از این موارد اشاره می‌شود.
۱- بر خلاف شعار جریان پر مدعی و حاکم بر مقدرات دانشگاهی در وزارت علوم مبنی بر دخالت دادن رای و نظر فرهیختگان و اساتید عزیز دانشگاه‌ها حداقل در فرآیند انتخاب رییس دانشگاه، متاسفانه شاهد تعیین سرپرست برای یکی از مهمترین دانشگاه‌های کشور بدون هیچگونه رایزنی، نظرخواهی و مشورت با اساتید این دانشگاه بودیم.
دانشگاهی که دارای بیش از ۱۰۰۰ عضو هیات علمی بوده و در بین آن‌ها نخبگان علمی، فرهنگی و سیاسی درسطح معاون اول ریاست جمهوری، وزیران، نمایندگان مجلس و... فراوان حضور دارند.
۲- پنهان کاری در تعیین سرپرست در سطحی رعایت شده بود که نهاد‌های ذیربط و افراد مرتبط و مطلع نیز اطلاع نداشته و گویا تعیین سرپرست جدید یک کار اطلاعاتی و امنیتی فوق محرمانه تلقی شده که هیچکس نباید از قبل اطلاع پیدا کند. وزیر علوم و معاونین وی وزارت علوم را با نهاد‌های امنیتی اشتباه گرفته و گمان کرده‌اند انتخاب رئیس دانشگاه امری امنیتی است که حتی خانواده دانشگاه نباید از آن اطلاع پیدا کنند و یا با ایشان مشورت گردد.
۳- انتخاب رئیس برای هر دانشگاه همواره از اعضای هیات علمی توانمند خود دانشگاه که آشنایی کافی با دانشگاه مربوط و ظرفیت‌ها و مشکلات و سوابق اقدامات داشته باشد صورت می‌گرفت. این آشنایی و تسلط سبب می‌گردید تا وی بتواند در انتخاب معاونین و اداره دانشگاه حسب اقتضائات و ضرورت‌های محیطی توفیق داشته باشد. متاسفانه این امر هم اتفاق نیفتاد و فردی به عنوان سرپرست معرفی گردید که طی پنج سالی که از دانشگاه زنجان به این دانشگاه (به صورت رانتی) منتقل گردیده، کمترین حضور را داشته است (کمتر از یک سال) به گونه‌ای که پس از اعلام انتخاب وی به سرپرستی دانشگاه موجب تحیر و شگفتی قاطبه همکاران این دانشگاه گردید و عموما وی را به عنوان همکار نمی‌شناختند.
۴- انتصاباتی که کاملا از بالا و از روی قدرت و جناحی و بدون مشورت و رایزنی حداقلی با خانواده دانشگاهی صورت پذیرد، در افکار عمومی دانشگاهیان از مشروعیت لازم برخوردار نبوده و با چنین شرایطی به سختی می‌توان موفق گردید.
جناب آقای دکتر غلامی شما به عنوان عضو هیات علمی همدان آیا می‌پسندید رئیس دانشگاهتان اینگونه منصوب شود؟ آیا دانشگاه که از منظر مقام معظم رهبری به عنوان یک مرکز علمی حساس بوده و مهمترین تربیت کننده مدیران کشور است، باید مدیرش اینگونه انتخاب شود؟!
قطعا چنین اتفاق ناصوابی به عنوان یک کوتاهی نابخشودنی هم آینده دانشگاه و هم آینده کشور را تحت تاثیرات منفی قرار داده و این نشانه آن است که وزیر محترم علوم یا اهمیت فوق العاده دانشگاه و ماموریت آن را نمی‌داند یا می‌داند، ولی به آن بی‌توجه است! که در این صورت وزیر محترم باید مسئولیت تبعات آنرا بپذیرد.
در آخر به وزیر علوم توصیه می‌کنیم از استبداد به رای و عدم مشورت با اساتید دلسوز و سخت کوش دانشگاهی در امور دانشگاه پرهیز کنند که پیامد‌های چنین تحکم و استبدادی از پیش معلوم است.
فاعتبروا یا اولی الابصار
ارسال نظرات