یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- امیرمحمد پورذاکری؛ * در چند روز گذشته اخباری از عراق به گوش می‌رسد که حاکی از برپایی اعتراضاتی در این کشور است.
این اعتراضات که به ظاهر اعتراضات معیشتی است به گفته بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران سیاسی به دنبال براندازی در نظام سیاسی عراق است که البته توفیق آن ضعیف است؛ چرا که تاکنون هیچ حزب ریشه داری از آن حمایت نکرده است.
اما در این اغتشاشات و اعتراضات نکاتی قابل توجه وجود دارد؛ چراکه این پدیده در برهه تاریخی سیاسی حساسی در حال وقوع است.
این اعتراضات که به دلیل به آشوب کشیدن آن و ایجاد درگیری می‌توان تعبیر اغتشاش هم برای آن متصور بود، بسیار شبیه به اغتشاشات دی ماه ۹۶ در ایران است.
با بررسی نکاتی که در هیاهوی این حادثه شاید گم شده، می‌توان به قرابت آن‌ها پی برد؛ نکته اول اینکه، مشکلات معیشتی در عراق مربوط به امسال و پارسال نیست که به یکباره سبب این حجم از خشم مردم شود و انفجاری احساسی را به وجود بیاورد. این کاستی‌ها در پنج سال اخیر در عراق با اعتراضاتی همراه بوده که هرگز رنگ خشونت به خود ندیده است. اما اینکه به یکباره و بعد از اعلام موضع صریح عراق در خصوص معامله قرن این اتفاق‌ها رخ می‌دهد قطعا با توجه به رکورد‌ها و پالس‌های دریافتی از فعالیت توییتری وسیع در عربستان سعودی می‌توان به سر منشا آن پی برد.
این شرایط در دی ماه ۹۶ ایران هم بود زمانی که به روز بصیرت نزدیک می‌شدیم و فشار‌ها برای مذاکرات موشکی افزایش یافته بود. در آن شرایط مردم ایران ماه‌ها بود که فشار تحریم‌ها و اقتصاد و نوسانات بیمار جامعه را تحمل می‌کردند. اما چه شد که در تقارن با این موضوعات و رخداد‌ها اغتشاشات صورت گرفت؟
دومین نکته قابل توجه، بحث اربعین حسینی و حضور ایرانیان مشتاق به اهل بیت در کشور عراق است.
با توجه به پیروزی‌های اخیر یمن در جنگ عربستان، حمله به تاسیسات آرامکو، انتشار عکس‌های دیدار‌های یمنی‌ها و سیدحسن نصرالله با رهبر معظم انقلاب؛ ترس از جبهه مقاومت که بخش تاثیرگذار و عظیمی از آن کشور عراق است بیش از پیش بر آمریکا و اسراییل و مرتجعان منطقه فشار وارد می‌کند.
به راه انداختن این سلسله اعتراضات و اغتشاشات که به صورت سازماندهی شده فقط در استان‌های شیعه نشین و دارای جمعیت شیعی در عراق است، شاید به دنبال این است ذهن‌ها را به این سمت ببرد که در شرایطی که مردم عراق خود مشکلات معیشتی فراوان دارند حضور ایرانیان و دیگر شیعیان جهان موجب سختی و دردسری مضاعف برای آنان است و حال این را در کنار شایعه سرکوب عراقی‌ها توسط نیرو‌های ایرانی بگذارید. قطعا خوراک ذهنی خوبی برای تحریک حس ناسیونالیستی و ایجاد تفرقه و نفاق میان ایران و عراق است.
عراقی که این روز‌ها متاثر از نقشه راه جمهوری اسلامی در راهبر‌های خویش است...
نکته سوم، وجود عنصر داخلی برای پیشبرد اهداف خارجی در عراق است؛ موضوعی که در فتنه سالهای ۸۸ و ۹۶ در ایران هم وجود داشت.
«احمد حسن حلو» جوان ۳۷ سالهای که به تازگی حزب «اقدام انقلابی برای ایجاد دولت نجات» را تاسیس کرده است رهبری اعتراضات این روز‌های عراق را برعهده دارد. (در قصه‌ای آشنا برای ایرانی ها) احمد حسن با معرفی افرادی به عنوان اعضای دولت نجات، از مردم خواسته است به خیابان‌ها بیایند و اعتراضات را به سطح حداکثری برسانند.
در بهبهه این اعتشاشات کد دهی و یا شاید دیاثت رسانه‌ای سیاسی برخی جریانات داخل و خارج از عراق که حامی فروپاشی نظام سیاسی کنونی عراق هستند هم سهم قابل توجهی در بروز و تشدید این بحران دارد.
از رسانه‌های عربستانی و آمریکایی که بگذریم برخی صدا‌های ناموزون در ایران هم با ذوق زدگی سیاسی اخبار را خیلی هیجانی‌تر نشان داده و مخابره‌ای شتاب زده دارند، تا جایی که دیشب خبر کذب اعلام حکومت نظامی در نجف را فوری به کانال‌های خبری خود بردند.
قدر مسلّم توطئه برای ایجاد شکاف میان ایرانی‌ها و عراقی‌ها از دیرباز بوده و وجود خواهد داشت چراکه این مودت دو ملت خاری در چشم دشمنان است، اما همانطور که رهبر معظم انقلاب چند روز پیش در جمع موکب داران عراقی فرمایش کردند دشمنان تا الان نتوانستند از این پس هم به لطف خدا راه به جایی نمی‌برند.
*امیرمحمد پورذاکری- مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد خرم آباد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات