به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان در ویژه برنامه روایت هیأت که از شبکه افق پخش شد، طی سخنانی در تبیین موضوع «هیأت در نظام اندیشه دینی» با اشاره به تفاوت‌هایی که میان هیأت و مراسم‌های مذهبی وجود دارد، اظهار کرد: مصداق کامل‌تر هیأت محفل مؤمنانه‌ای است که به صورت کانون شکل پیدا کرده و فراتر از مناسبت‌ها موجب گردهمایی افراد می‌شود.
وی با بیان اینکه بسیاری از مراسم‌های عزاداری بزرگ را نمی‌توان هیأت نامید، اضافه کرد: ارتباط در یک هیأت به صورتی رفیقانه و صمیمانه است که افراد فراتر از یک تشکیلات با یکدیگر ارتباط دارند و می‌توان گفت که تشکیلات کلمه ضعیفی برای هیأت است.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: هیأت پیوندی میان افراد است که این پیوند از رابطه افراد با امام برگرفته است و افرادی که از این ارتباط بهره‌مند هستند در یک خانواده معنا پیدا می‌کنند.
وی هیأت را تجلی‌گاه حزن و شادی قلب امام زمان (عج) دانست و عنوان کرد: ارتباط قلبی که در هیأت میان افراد پدید می‌آید گاهی از رابطه خانوادگی نیز فراتر می‌رود به همین علت می‌توان گفت که خانواده در هیأت به بنیان قوی‌تری می‌رسد.
پناهیان با اشاره به اینکه هیأت فقط مکانی برای توسل به اهل‌بیت (ع) نیست، ادامه داد: هیأت نظامی است که روزی در سطح جهان گسترش خواهد یافت و این نظام ناشی از رابطه اعضای یک امت با یکدیگر است که در اثر ارتباط امت با امام شکل می‌گیرد.
وی با بیان اینکه هیأت شبکه‌ای عاطفی، اعتقادی و عمیق با سلایق و نگاه‌های افراد مختلف است، مطرح کرد: مسجد هم اگر به کارکرد حقیقی خود برسد می‌تواند نقش هیأت را ایفا کند، اما میان مسجد و هیأت همان فاصله‌ای وجود دارد که میان زیارت امام حسین (ع) و زیارت کعبه مشاهده می‌شود.
مدیر مدرسه علمیه دارالحکمه تهران با تاکید بر اینکه مسجد با هیأت می‌تواند به جایگاه اصلی خود برسد، گفت: افراد هیأتی در کنار یکدیگر یک زندگی معنوی را دنبال و در محفل مؤمنانه هیأت یک سبک و روش زندگی را دریافت می‌کنند که با استفاده از این سبک می‌توانند جامعه اسلامی ایده‌آل و در نهایت تمدن نوین اسلامی را شکل دهند.
وی خاطرنشان کرد: ما هنوز در معرفی و تبیین هیأت نتوانستیم به جایگاه مورد نظر برسیم به همین علت افراد متوجه نیستند که بدون هیأت تنها می‌شوند و زندگی فردی خواهند داشت درحالی‌که در هیأت زندگی اجتماعی معنا پیدا می‌کند.
پناهیان با اشاره به اینکه هیأتی بودن در مراحل مختلف زندگی افراد به صورت مستقیم تاثیرگذار است، مطرح کرد: مساجد نمی‌توانند همه کارکرد‌های هیأت را داشته باشند به همین علت ما باید به هیأت‌هایی که در محلات تشکیل و توسط جوانان به خانه‌ها نفوذ می‌کند نگاهی ویژه داشته باشیم، خدمتی که هیأتی‌ها برای اهل‌بیت (ع) به صورت داوطلبانه ارائه می‌دهند نسبت به خدماتی که در مساجد ارائه می‌شود رنگ و بوی متفاوتی دارد.
وی از روضه به‌عنوان ریشه و اصل هیأت نام برد و عنوان کرد: جوانان هیأتی برای کارآفرینی و ازدواج خود با مشکل روبرو نمی‌شوند چراکه به یکدیگر کمک می‌کنند و در کنار هم هستند.
پناهیان با بیان اینکه هیأت‌ها قدرت شجاعت را به رزمندگان منتقل می‌کردند، تصریح کرد: فرهنگ جبهه را هیأت به رزمندگان منتقل کرد و هر فردی که هیأتی‌تر بود در جبهه نقش مهم‌تری را ایفا می‌کرد.
وی در پایان گفت: کلنا عباسک یا زینب (س) فقط یک شعار اجتماعی نیست، بلکه ناله‌ای است که از میان هیأتی‌ها بلند می‌شود و بر دل مردم عموم جامعه می‌نشیند.
وی با بیان اینکه بسیاری از مراسم‌های عزاداری بزرگ را نمی‌توان هیأت نامید، اضافه کرد: ارتباط در یک هیأت به صورتی رفیقانه و صمیمانه است که افراد فراتر از یک تشکیلات با یکدیگر ارتباط دارند و می‌توان گفت که تشکیلات کلمه ضعیفی برای هیأت است.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: هیأت پیوندی میان افراد است که این پیوند از رابطه افراد با امام برگرفته است و افرادی که از این ارتباط بهره‌مند هستند در یک خانواده معنا پیدا می‌کنند.
وی هیأت را تجلی‌گاه حزن و شادی قلب امام زمان (عج) دانست و عنوان کرد: ارتباط قلبی که در هیأت میان افراد پدید می‌آید گاهی از رابطه خانوادگی نیز فراتر می‌رود به همین علت می‌توان گفت که خانواده در هیأت به بنیان قوی‌تری می‌رسد.
پناهیان با اشاره به اینکه هیأت فقط مکانی برای توسل به اهل‌بیت (ع) نیست، ادامه داد: هیأت نظامی است که روزی در سطح جهان گسترش خواهد یافت و این نظام ناشی از رابطه اعضای یک امت با یکدیگر است که در اثر ارتباط امت با امام شکل می‌گیرد.
وی با بیان اینکه هیأت شبکه‌ای عاطفی، اعتقادی و عمیق با سلایق و نگاه‌های افراد مختلف است، مطرح کرد: مسجد هم اگر به کارکرد حقیقی خود برسد می‌تواند نقش هیأت را ایفا کند، اما میان مسجد و هیأت همان فاصله‌ای وجود دارد که میان زیارت امام حسین (ع) و زیارت کعبه مشاهده می‌شود.
مدیر مدرسه علمیه دارالحکمه تهران با تاکید بر اینکه مسجد با هیأت می‌تواند به جایگاه اصلی خود برسد، گفت: افراد هیأتی در کنار یکدیگر یک زندگی معنوی را دنبال و در محفل مؤمنانه هیأت یک سبک و روش زندگی را دریافت می‌کنند که با استفاده از این سبک می‌توانند جامعه اسلامی ایده‌آل و در نهایت تمدن نوین اسلامی را شکل دهند.
وی خاطرنشان کرد: ما هنوز در معرفی و تبیین هیأت نتوانستیم به جایگاه مورد نظر برسیم به همین علت افراد متوجه نیستند که بدون هیأت تنها می‌شوند و زندگی فردی خواهند داشت درحالی‌که در هیأت زندگی اجتماعی معنا پیدا می‌کند.
پناهیان با اشاره به اینکه هیأتی بودن در مراحل مختلف زندگی افراد به صورت مستقیم تاثیرگذار است، مطرح کرد: مساجد نمی‌توانند همه کارکرد‌های هیأت را داشته باشند به همین علت ما باید به هیأت‌هایی که در محلات تشکیل و توسط جوانان به خانه‌ها نفوذ می‌کند نگاهی ویژه داشته باشیم، خدمتی که هیأتی‌ها برای اهل‌بیت (ع) به صورت داوطلبانه ارائه می‌دهند نسبت به خدماتی که در مساجد ارائه می‌شود رنگ و بوی متفاوتی دارد.
وی از روضه به‌عنوان ریشه و اصل هیأت نام برد و عنوان کرد: جوانان هیأتی برای کارآفرینی و ازدواج خود با مشکل روبرو نمی‌شوند چراکه به یکدیگر کمک می‌کنند و در کنار هم هستند.
پناهیان با بیان اینکه هیأت‌ها قدرت شجاعت را به رزمندگان منتقل می‌کردند، تصریح کرد: فرهنگ جبهه را هیأت به رزمندگان منتقل کرد و هر فردی که هیأتی‌تر بود در جبهه نقش مهم‌تری را ایفا می‌کرد.
وی در پایان گفت: کلنا عباسک یا زینب (س) فقط یک شعار اجتماعی نیست، بلکه ناله‌ای است که از میان هیأتی‌ها بلند می‌شود و بر دل مردم عموم جامعه می‌نشیند.
ارسال نظرات