کارگردان «ایکسونامی»: این مستند آموزش جنسی را زیر سوال می‌برد

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مستند سینمایی ایکسونامی به کارگردانی محسن آقایی و تهیه‌کنندگی محمدرضا برونی امشب دوشنبه ۲۰ آبان‌ماه در حوزه هنری برگزار شد.

این اکران با استقبال ویژه مخاطبان همراه شد به طوری که بسیاری به صورت ایستاده فیلم را تماشا کردند.

پیش از اکران این مستند، محسن آقایی روی صحنه آمد و گفت: امیدوارم این مستند ارزش وقتی که گذاشتید و آمده‌اید را داشته باشد. باید بگویم ما زمان مفصلی را برای ساخت این اثر گذاشته‌ایم یعنی حدود سه سال می‌شود به طوری که در ابتدای کار من بچه نداشتم، اما حالا صاحب دو فرزند شده ام، سربازی رفته‌ام!

وی ادامه داد: امیدوارم از تماشای فیلم لذت ببرید، ولی عنوان فیلم چیز دندان‌گیری از آن جهت‌ها ندارد! به هرحال ما در جمهوری اسلامی زندگی می‌کنیم.

سپس مستند «ایکسونامی» روی پرده به نمایش درآمد.

پس از نمایش فیلم، محسن آقایی و محمدرضا برونی برای توضیحاتی روی صحنه آمدند و آقایی گفت: به نظرم ایده بنیادین فیلم از بدو خلقت با همه ما هست. اتفاقی که درباره فرم فیلم افتاده این است که ما زمان زیادی به دنبال راوی فیلم بودیم و بخش عمده طول کشیدن کار مربوط به او بود. یعنی ما یک سال معطل او بودیم. درواقع می‌خواستیم کسی در این فیلم حضور داشته باشد که خیلی فاکتور‌ها را داشته باشد.

این مستندساز افزود: ابتدا قرار بود میشل مارن (که در ابتدای فیلم تصاویر کوتاهی از او را دیدید) در فیلم حضور داشته باشد، ما با او ارتباط گرفتیم، اما دیگر هفت، هشت ماه از او خبری نشد، چراکه اوضاع خوبی نداشت. او یک فرد تنها بود و هیچکس را نداشت. آن موقعی که می‌خواستیم با او کار کنیم به او گفتیم ما اصلا نمی‌خواهیم راه بروی چراکه سانحه‌ای برای او رخ داده و مشکلاتی برایش پیش آمده بود.

وی افزود: میشل مارن آخرین بار به من گفت: من یک فرد تنها هستم که اگر مراقب خودم نباشم، کسی نیست کمکم کند هرچند از اینکه در فیلم حضور نداشت ناراحت بود. ما نهایتا یک خانم آمریکایی را انتخاب کردیم و او هم تنها یک روز در تصویربرداری ما حاضر شد و دیگر نیامد. او هر بار بهانه‌ای می‌آورد این شد که جای راوی در این فیلم بسیار خالی است. البته می‌دانم که «ایکسونامی» اشکالات دیگر هم دارد، به هر حال دنیای مستند همین است.

آقایی درباره ارایه تصویر شیطانی از آمریکا در این مستند گفت: من قائل به این نیستم که آنجا جهنم است و ما در بهشتیم، اصلا هدف ما این نبود. با این حال یک وقت‌هایی واکنش‌هایی از سوی عده‌ای می‌بینم که عجیب است انگار که ما در «ایکسونامی» خانواده آن‌ها را زیر سوال برده‌ایم! در حالی که این مستند درباره آمریکاست حتی ما مستند را به برخی از آمریکایی‌ها نشان دادیم که چند نفر از آن‌ها حرف‌های عجیبی زدند و گفتند ما به خاطر همین آمریکا را رها کردیم. نسخه اولیه فیلم چیزی حدود ۲ ساعت بود که آن هم دربردارنده یک پنجم موضوعاتی بود که ما دوست داشتیم پوشش بدهیم چراکه اتفاقات تلخ تری هم وجود دارد.

در ادامه برونی تهیه‌کننده این اثر اظهار کرد: به نظرم در ایران اوضاع اصلا خوب نیست یعنی اگر کسی با تماشای این فیلم بخواهد مچ ما را بگیرد و بگوید ایران هم وضعیت بدی دارد، من هم می‌گویم نه؛ وضع ما هم خوب نیست، ولی این مسأله را به صورت واقعی بیان می‌کنم. من ۲ سالی است که در این حوزه پژوهش می‌کنم، ولی باید بگویم ما اصلا چنین وضعیتی نداریم که بچه‌ای بدون پدر به دنیا بیاید. این در حالی است که در آمریکا ۴۲ درصد فرزندان بدون ازدواج به دنیا می‌آیند، آمار کشور ما اصلا نزدیک به آمریکا هم نیست، ولی در یک پیچ تاریخی قرار داریم.

وی گفت: در یک نشست می‌توانم توضیح بدهم که کینزی (آغازکننده انقلاب جنسی در آمریکا به واسطه انتشار آمار‌هایی درباره ارتباطات جنسی) در ایران هم وجود دارد حتی نخبگان به سیالیت جنسی فکر می‌کنند. یادم است یکی از دوستان تعریف می‌کرد استاد او در دانشگاه از همجنس‌گرایی دفاع و در مقابل او نسبت به این قضیه اعتراض کرده که حتی کار این دانشجو به کمیته انضباطی کشیدن شده بود. این در حالی است که استاد حتی نباید جرات کند درباره این قضیه صحبت کند.

برونی افزود: البته نمی‌خواهم بگویم در همه کلاس‌ها این جریانات وجود دارد، ولی سونامی در راه است. اصلا نباید خیالمان راحت نباشد ما ۲۰ میلیون نفر داریم که دسترسی به تامین نیاز جنسی ندارند. شما تصور کنید این موضوع در حالی است که در انگلیس ۹ میلیون نفر فقط احساس تنهایی کرده بودند که برای آن‌ها یک وزارتخانه به نام تنهایی زدند، اما در اینجا کسی به فکرش نیست. من اصلا کاری به این دولت و آن دولت ندارم در همه دولت‌ها به این فکر نمی‌کنند.

وی گفت: با احترام به روحانیت معزز، اما نمی‌شود به افراد گفت: تقوا بورز، بلکه باید سن ازدواج را پایین آورد. دوستان این قانون تسهیل ازدواج را دریابید. ما قانون داریم که می‌گوید اگر کسی شغل ندارد تا دو سال اول ازدواج دولت باید او را تأمین کند در مقابل قضیه خانه و ... هم همین موضوع وجود دارد، اما عملی به این قانون نمی‌شود بنابراین ما در قدم بعدی می‌خواهیم به این قانون بپردازیم.

سپس آقایی عنوان کرد: ما در اتفاقی غرقیم که من در حین ساخت مستند به ابعاد آن پی بردم. این غریزه یک ویژگی دارد که آن هم این است که بسیار بستگی به تصویر دارد و این مسأله بیشتر درباره آقایان صدق می‌کند. همین موضوع، ریشه ابزارانگاری زن در کل دنیاست. زن‌ها حسی درباره کیفیت نگاه آقایان ندارند، اما ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که تصویر از این میل، فانتزی و این تصویر آنقدر قدرتمند است که گفتنی نیست ما یک عالمه متاهل با انحرافات جنسی داریم.

برونی در ادامه درباره لزوم آموزش جنسی عنوان کرد: جامعه آمریکا تماما آموزش جنسی دیده است یعنی آن‌ها از سال ۱۹۸۱ تاکنون آموزش جنسی می‌بینند. ما در این مستند آموزش جنسی را زیر سوال می‌بریم، زیرا در آنجا انقلاب جنسی رخ داده و یک لجام گسیختگی به وجود آمده، اما در کشور ما انقلاب جنسی رخ نداده است؛ بنابراین اگر آموزش جنسی بدهیم این موضوع را به رسمیت شناخته‌ایم. هرچند اسلام آموزش دارد، ولی این آموزش بسیار دقیق است. عده‌ای که نمی‌فهمند و متوجه نیستند این مسأله را ساده سازی می‌کنند در حالی که اگر ما آموزش جنسی بدهیم وارد انقلاب جنسی می‌شویم.

برونی در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران که ۱۷ سال داشت و می‌گفت: شرایط برای ازدواج ما به دلیل سن کم‌مان مهیا نیست گفت: باید پیه یک کار سخت را به تن بمالید و پدر و مادر را عاصی کنید! مثلا من به مادرم می‌گفتم می‌خواهم ازدواج کنم، اما او به من می‌گفت: تو چه چیزی داری که می‌خواهی ازدواج کنی؟ با این وجود من معتقدم که بعد از ازدواج به صورت عجیبی پول به دست می‌آورید. این یک آیه قرآن است که اگر دختر و پسر از فقرا باشند خدا از فضل خود آن‌ها را غنی می‌سازد. اصلا ازدواج کنید و سر زندگی نروید. می‌دانم دوران عقد مشکلات زیاد دارد، ولی بهتر از دوست دختر، دوست پسر بودن است.

آقایی در ادامه درباره سوالی که بخشی از مراودات جنسی به دلیل مسائل سیاسی است، اظهار کرد: ما در این فیلم سکانسی داشتیم که امر جنسی را از منظر سیاست بررسی کرده و گفته بودیم که سیاست چطور می‌تواند جریان ایجاد کند، موج‌سواری کند، انحراف ایجاد کند و... حتی این مسأله از برخی آمریکایی‌ها که کار جدی کرده بودند، پرسیدیم. آن‌ها می‌گفتند امر جنسی کلا یک موضوع سیاسی است. از وقتی که درگیر ماجرای این فیلم شدیم برخی موضوعات تن من را می‌لرزاند که یکی از آن‌ها مربوط به تصویر و این موضوع یک سم است. این امر حتی در صدا و سیمای ما هم رعایت نمی‌شود مثلا می‌بینیم خانم‌هایی با ظاهر عجیب روغن تبلیغ می‌کنند.

وی ادامه داد: مسأله ارتباطات جنسی از جایی به بعد با دخالت‌های سیاسی به مسایل سیاسی تبدیل شد یعنی در آمریکا جمهوری خواهان آنقدری که درباره سقط جنین کل کل دارند، درباره ایران ندارند. چون اگر سقط جنین و همجنسگرایی بماند قدرت باقی می‌ماند. امر جنسی حوزه منازعات در همه کشور‌ها بوده و هست، اما باید حواسمان را جمع کنیم که گیس و گیس کشی نشود.

این کارگردان عنوان کرد: گوش‌ها از این حرف‌ها پر است غیر از اینکه جریان‌های پشت پرده مثل استکبار، صهیونیسم و... در این ماجرا دخیل است، سهم مردم هم زیاد است به طوری که می‌شود آن جریانات را نادیده گرفت. آمریکا جامعه تک صداتری به نسبت ماست. یعنی آزادی بیان دارند، ولی آزادی استماع ندارند. همین امر باعث می‌شود این مسایل در آنجا شنیده نشود.

آقایی همچنین گفت: دوست ندارم هیچ مردی صد سال این فیلم را ببیند. اصلا ما این فیلم را برای خانم‌ها ساختیم.

برونی در همین رابطه اظهار کرد: مخاطب اصلی ما قشر خاکستری است. اصلا در غرب اینطور نیست که مسأله جنسی عادی شده باشد. گناه همه، گناه هیچکس نیست.