به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی درباره خودسوزی اخیر یک دانشجوی فرانسوی در اعتراض به شهریه بالای دانشگاه و بلاتکلیفی درباره آینده شغلی نوشت: «بعد از خودسوزی ماه جاری یک دانشجوی ۲۲ ساله در لیل، دیگر دانشجویان در سراسر این کشور به اعتراضات علیه ناامنی مالی‌شان ملحق شده‌اند».
این رسانه غربی به دلیل درخواست خانواده دانشجوی فرانسوی هویت او را فاش نکرده و تنها به انتشار این نام مختصر بسنده کرده است: «آناس کِی».
این دانشجوی فرانسوی اوایل ماه جاری میلادی، در مقابل یک نهاد دانشجویی در دانشگاه لیون خودسوزی کرد.
این پسر دانشجو کمی قبل از خودسوزی با انتشار یک مطلب در فیس بوک درباره این اقدامش گفته بود: «من (امانوئل) ماکرون، (فرانسوا) اولاند، (نیکلا) سارکوزی و اتحادیه اروپا را به خاطر مرگم و ایجاد بلاتکلیفی درباره آینده همه (مردم فرانسه) مقصر می‌دانم».
به نوشته نیویورک تایمز، در حال حاضر ۹۰ درصد از بدن این پسر ۲۲ ساله فرانسوی دچار سوختگی شده و به رغم با ثبات شدن وضعیتش، او همچنان در کما است.
این روزنامه نوشت: «اگرچه درباره وضعیت روانی آناس کی پیش از تلاش هشتم نوامبر (۱۷ آبان) برای خودکشی اطلاعات کمی علنی شده است، اما این اقدامش در سراسر فرانسه عصبانیت یا ناامیدی دانشجویان را به دنبال داشته است و مانند اعتراضات جلیقه زردها به سرعت تبدیل به یک نشانه دیگر از تزلزل شده است؛ تزلزلی که بسیاری از فرانسوی‌ها زندگی‌شان را با آن تعریف می‌کنند».
خودسوزی این دانشجوی سبب ایجاد اعتراضات در شهر‌های مختلف فرانسه درباره وضعیت دانشجویان و وضعیت اقتصادی آن‌ها شده است.
اتحادیه‌های دانشجویی در فرانسه هم ضمن برپایی تظاهرات، خواستار تجدیدنظر در شهریه‌ها، ایجاد تغییرات در قوانین بورسیه‌ها و دادن امکانات مسکونی و ارائه خدمات پزشکی- بهداشتی بهتر به دانشجویان شده‌اند.
هزاران دانشجوی فرانسوی در هفته‌های اخیر ورودی‌های دانشگاه‌ها را مسدود کرده و در مقابل وزارت آموزش عالی این کشور تجمعات اعتراضی ترتیب دادند.
نیویورک تایمز در گزارش خود آماری از وضعیت اقتصادی دانشجویان فرانسوی ارائه داده است.
به گزارش این روزنامه، «طبق گزارش اتحادیه ملی دانشجویان فرانسه در سال ۲۰۱۷ از هر پنج دانشجوی فرانسوی، یک نفر زیر خط فقر زندگی می‌کرد و تقریبا نیمی از آنان برای تامین هزینه‌های تحصیلشان کار می‌کردند».
آناس کِی پیش از خودسوزی در صفحه فیس بوک خود درباره آینده و امکان یافتن شغل در فرانسه با توجه به «بیکاری‌های گسترده» در کشورش به شدت ابراز نگرانی کرده بود.
او در آخرین مطلب منتشر شده در شبکه مجازی خود درباره دلیل خودسوزی گفته بود که «آخرین خواسته من ان است که هم قطارانم (دانشجویان فرانسوی) به مبارزه ادامه دهند تا ما بتوانیم یک بار برای همیشه (بلاتکلیفی و ناامنی مالی) را از بین ببریم».
دولت فرانسه به خودسوزی این دانشجوی جوان، واکنشی دیر هنگام داشت و واکنش اولیه دولت این بود که «استفاده ابزاری» از خودسوزی این جوان را تقبیح کند.
«آمیلی دو مونتچالین» وزیر امور اروپایی دولت فرانسه با شدت گرفتن انتقاد‌ها از مواضع دولت «امانوئل ماکرون» درباره این خودسوزی به انتقاد از مواضع کنشگران اجتماعی پرداخت و «استفاده از وضعیت» جاری را در رابطه با خودسوزی جوان دانشجو را «کاری خطرناک» خواند.
به نوشته نیویورک تایمز، در حالی که اعتراضات جنبش «جلیقه زردها» هفته گذشته اولین سالگرد خود را پشت سر گذاشته و همچنان ادامه دارد، اعتراضات دانشجویی در فرانسه، اکنون به یک مشکل دیگر و تازه برای دولت ماکرون تبدیل شده است.
با شدت گرفتن اعتراضات داشنجویی در فرانسه، «فردریک ویدال» وزیر آموزش این کشور طی روز‌های اخیر با نمایندگان نهاد‌های دانشجویی دیدار کرده و به آن‌ها درباره کمک دولت به دانشجویان فرانسوی تا پایان سالجاری میلادی وعده‌هایی داده است.
خودسوزی این دانشجو واکنش امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه را هم در پی داشته است.
ماکرون درباره این خودسوزی گفت: «چنین اقداماتی همیشه غیرقابل تحمل و غیرقابل توضیح هستند. رنج او به ما مشکلات زندگی یک دانشجو را یادآوری می‌کند».
رئیس‌جمهور فرانسه با یادآوری کار‌های دولت او برای دانشجویان از قبیل: کاهش دادن هزینه‌های گرفتن گواهینامه رانندگی و آسان کردن سیستم بورسیه افزود: «در حال حاضر، کشور ما درباره خودش خیلی بیش از حد منفی فکر می‌کند».
صحبت‌های ماکرون با واکنش سرد دانشجویان فرانسوی روبرو شده و بسیاری از دانشجویان گفته‌اند که از مواضع دولت او ناراضی هستند.
«سوفی لا تویکس» که دوست آناس کی است، ضمن رد مواضع دولت فرانسه شرایط اقتصادی کنونن کشورش را ناگوار خوانده است.
این جوان ۲۵ ساله فرانسوی گفت: «ما در در برهه از وضعیت بلاتکلیفی اقتصادی زندگی می‌کنیم، ما به طور دائم داریم اصلاحاتی را تجربه می‌کنیم که وضعیت شغل و بازنشستگی را بی‌ثبات‌تر و بلاتکلیف‌تر از قبل می‌کنند. ما نمی‌دانیم که این همه سختی و مشقتی که ما روی درس خواندمان می‌گذاریم، ارزشش را دارد چرا که ما می‌دانیم تعداد افراد زیادی که مدارک تحصیلی دارند، قادر به پیدا کردن شغل نیستند و مهم‌تر از همه چیز، درباره اوضاع یک بلاتکلیفی وجود دارد».
ارسال نظرات