۴۰ امتحانی که کرونا از ما گرفت

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محمدجوادعمرانی دانشجوی ارشد رسانه. اگر نگوئیم همه، اما بسیاری از حوادث، اتفاقات و بلاهایی که در سطح فرد، جامعه و جهان رخ می دهد بسته به گستردگی، ابعاد گوناگون و همچنبن آن روی سکه ای دارد که شناخت آن، ما را از فلسفه پیدایش آگاه کرده و گذر از نقاط منفی و تاریکش را آسان می‌کند. حادثه کرونا از این قبیل حوادث است. موارد 40 گانه ذیل، امتحاناتی است که ویروس کرونا ما و کشور ما را در معرض آن قرار داد:

1 - آیا میزان مقاومت خود را برای در خانه ماندن آزمودیم؟
2- آیا توانستیم اوقاتی که در خانه هستیم خلاقیت خود را در بوته آزمایش گذارده و به خوبی وقت را مدیریت کنیم؟
3 - آیا در این ایام از فرصت در کنار هم بودن برای مهربانی، عطوفت و الفت و تحکیم بنیان خانواده بیشتر استفاده کرده و بهره بردیم؟
4- آیا به نعمت دید و بازدید، صله رحم و دست دادن و روبوسی پی بردیم؟
5- آیا به نعمت تنفس در هوای آزاد متذکر شدیم؟
۶ -آیا برای کمتر بیرون رفتن برنامه ریزی کرده وقادر بودیم کارهایمان را تجمیع کنیم؟
7 - آیا توانستیم قدر سلامتی خود را اندکی درک کنیم؟
۸- آیا به وجود خدا و قدرت او که با یک ذره می تواند زندگی جهان را به هم بریزد پی برده و از این فرصت برای افزایش ایمان خود استفاده کردیم؟
9- آیا در این شرایط که صله ‌رحم حضوری ممنوع شده است از ظرفیت های جذاب فضای مجازی برای این کار استفاده کردیم و از این راه تکلیف شرعی و اجتماعی خود را ادا کردیم؟
10 - آیا در این شرایط به سختی کارهای خانه وهمسر و مادرمان پی بردیم؟
11- آیا توانستیم به توصیه ها و دستورات بهداشتی مسئولان توجه کنیم؟ آیا میزان اطاعت پذیری خود را آزمودیم؟
12- آیا توانستیم آدم هایی که خود را در این شرایط در معرض خطر انداختند تا جان دیگران سالم بماند خوب ببینیم، قدر آنها را بدانیم و به وجوشان افتخار کنیم؟
13- ایا به گوشه ای از ظرفیت های عظیم این کشور که معمولاً در این حوادث به فعلیت می‌رسد پی بردیم که «ما می توانیم»؟
14-آیا به وجود رهبر فهیم، دانا و جامع نگرمان آگاه شدیم؟
۱۵- آیا درکنارحفظ همه اصول بهداشتی حواسمان بود همه امور به دست خدایی است که همه چیز در ید قدرت اوست؟ این اتفاق ما را برآن داشت که به درگاه خدا تضرع کرده و ازاو بخواهیم این بلا را از ما دفع کند؟ آیا کرونا ما را به خدا نزدیک تر کرد؟
۱۶- آیا یکی از فلسفه های این اتفاق که همانا آشکار کردن باطن غیر انسانی برخی افراد است برای ما تفهیم شد؟ و این افراد را شناختیم؟
۱۷- آیا به عمق خباثت دشمنان خارجی و حجم دروغ پردازی رسانه های آنان علیه ملت ایران پی بردیم؟
۱۸- آیا این اتفاق ذات آمریکا و عداوت او با ملت ایران را برای ما بیش از پیش ثابت نکرد؟
۱۹- آیا مسئولان رسانه‌ای تکلیف حساس خود را ادا کرده و تلاش کردند سناریو و اقدامات دشمن را شناخته و خنثی کنند؟
20- آیا به نزدیک بودن مرگ تا اندازه رگ گردن پی برده و میزان آمادگی خود را برای آن آزمودیم؟
۲۱- آیا روحیه مشارکت ملی، تعاون و نوع دوستی خود را محک زده و تلاش کردیم سهم خود را ادا کنیم؟
۲۲- ایا قادر بودیم بر رذیله اخلاقی طمع که برای بعضی از ما طبیعتاً در این مواقع فعال ‌می شود غلبه کنیم؟
۲۳ - آیا توانستیم بر تفریحات، سفرها، دید و بازدیدها و برخی امور - با وجود اینکه حق یا نیاز ماست- به خاطر مصلحت بالاتر فائق آمده و از آن بگذریم؟
۲۴ - آیا برخی از ماها که با محدودیت هایی در درآمد مواجه شدیم حاضر شدیم دکمه قناعت خود را فعال کنیم؟
۲۵ - آیا اکنون که چرخه فعالیت های هماهنگ جامعه مانند قبل در جریان نیست به فواید این هماهنگی واز طرفی ضررها و هزینه های نبود آن حس کردیم؟
۲۶ -آیا اکنون که مکان های زیارتی با خلوتی مواجه است همان شکوه جمعیتی که گرد حرم حلقه زده است برای ما دلتنگی نیاورده؟ آیا به نعمت و صفای زیارتِ از نزدیک امامان و بزرگان دین پی برده وعشق آن را درک کردیم؟
۲۷- آیا به نعمت مسجد، آرامش آن، نماز جماعت همچنین نماز جمعه و اثرات و برکات همه جانبه آن پی بردیم؟
۲۸ - آیا به میزان خطیر بودن وظیفه و رسالت قشر درمانی که در این مواقع خود را نشان می‌دهد متذکر شدیم؟
۲۹- آیا در این شرایط که مجبوریم در خانه بمانیم جانبازان قطع نخاعی که به خاطر ما جان خود را به خطر انداختند و سالهاست نه تنها در یک مکان هستند بلکه توان تکان خوردن ندارند را یاد کرده و قدردان آن هستیم؟
30- آیا با دیدن صحنه های دفن جانباختگان کرونا و وحشت نزدیک شدن به بی ارزش بودن دنیا پی بردیم؟
۳۱ - آیا در صورتی که به نظام سنت های الهی اعتقاد داریم این احتمال را هرچند ضعیف در نظر گرفتیم که شاید این حادثه، بلایی الهی در نتیجه طی مسیر اشتباه یا عملکرد غلط ما یا برخی از ما باشد؟
۳۲ - آیا حس زندانیان را فهمیدیم و از آزادی خود به درگاه خدای شکربه جای آوردیم؟ آیا اکنون که آزادیم به شکرانه آن برای رهایی زندانیان اقدام می‌کنیم
۳۳ - آیا بالادستان و مدیران در این بوته امتحان حاضر شدند برای حفظ سلامتی زیردستان و کارمندان خود اقدام کرده و هوای آنان را داشته باشند؟
۳۴ – آیا ارزش امر تعلیم و تربیت و سخت بودن رسالت معلمان را درک کردیم؟
۳۵ - آیا کرونا ما را به قدرت و ظرفیت شگفت‌انگیز رسانه ها خصوصا فضای مجازی در دو بعد منفی و مثبت رهمنون ساخت؟ و آیا اساسا این حادثه ما را برآن داشت میزان سواد رسانه ای خود را ارتقا دهیم؟
۳۶ ایا خلا معنوی و اجتماعی مراسمات و هیئات مذهبی خصوصاً اعتکاف را در روح و روانم آن احساس کرده و به ارزش آن پی بردیم؟
۳۷- آیا در این برهه ها که میزان مسئولیت پذیری مسئولان مشخص می شود هر کس در هر پستی تمام توان خود را به صحنه آورد؟
۳۸ - آیا با توجه به وجود محدودیت در خوردن و آشامیدن توانستیم بر این غریزه خود غلبه کرده و کمتر بخوریم؟
۳۹ - آیا با وجود احتمال بیولوژیک بودن این موضوع به میزان پیشرفت علم، اهمیت بیوتروریسم و نقش آن وهمچنین خطر ملت بزرگ ایران برای نظام سلطه پی بردیم؟
و در آخر
۴۰ - آیا این اتفاق با تمام جوانب کشوری و جهانی آن مارا به سختی های نبود حکومت امام معصوم در جهان رهنمون کرد؟ و آیا ما را بر آن نداشت منتظر واقعی شده و برای ظهور آخرین ذخیره خدا و حاکمیت ایشان بر کره خاکی که معادل پایان یافتن درد و رنج نوع بشر است دعا کنیم و ظهورش را از خدای حکیم بخواهیم؟

والسلام.