میراثی از گذشتگان؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، کهکشان راه شیری شبیه دیگر کهکشان‌ها مارپیچی نیست. به جای یک صفحه صاف منظم و خوب، پیچ خوردگی‌هایی در آن وجود دارد. همانطور که مدتهاست می‌دانیم و دو مطالعه جداگانه اخیرا آن را ثابت کرده‌اند، کهکشان راه شیری به طور جدی در کناره‌ها پیچ خورده است، موضوع طبیعی عجیبی که سالهاست اخترشناسان را گیج کرده است.
اکنون تجزیه و تحلیل داده‌های ماموریت گایا توضیحی در این باره ارائه می‌دهد: این اتفاق نتیجه برخورد با یک کهکشان کوچکتر در گذشته تاریک کهکشان راه شیری است. معلوم نیست چه زمانی یا با کدام کهکشان؟ اما به نظر می‌رسد نحوه پیچ خوردن اطراف مرکز کهکشان به علت یک اتفاق نسبتا جدید یا حتی یک نابسامانی مداوم با یکی از کهکشان‌های کوچکتر راه شیری باشد. ماموریت گایا کار‌های بزرگی برای آشکار کردن گذشته سخت کهکشان ما انجام داده است.
یک برخورد با کهکشان دیگری ۸ تا ۱۱ میلیارد سال پیش صفحه نازک راه شیری را با ستاره‌های بسیاری پر کرد. رویارویی با یک کهکشان خیالی، میلیون‌ها سال قبل، موج‌های هیدروژنی را برای راه شیری به جا گذاشت و برخورد با یک کهکشان به نام Gaia Sausage که باعث شد ستارگان در مدار‌های عجیب و غریب بچرخند را نیر فراموش نکنیم.
ماهواره گایا در سال ۲۰۱۳ پرتاب شد و از آن زمان تاکنون داده‌هایی را برای تهیه دقیق‌ترین نقشه سه بعدی از کهکشان راه شیری جمع آوری کرده است. این مامور با دقت، حرکات مناسب، سرعت شعاعی و فاصله ستارگان را برای مشخص کردن اینکه هر چیزی کجاست و چگونه حرکت می‌کند، مطالعه می‌کند.
Ronald Drimmel اخترفیزیکدان رصدخانه اخترفیزیکی تورین ایتالیا گفت: «مثل این است که یک ماشین داشته باشید و سعی کنید سرعت و جهت حرکت این ماشین را در مدت زمان بسیار کوتاهی اندازه گیری کنید و سپس بر اساس آن‌ها، سعی کنید گذشته و آینده ماشین را شبیه سازی کنید.»
«اگر چنین اندازه گیری‌هایی را برای بسیاری از اتومبیل‌ها انجام دهیم، می‌توانیم جریان ترافیک را مدلسازی کنیم. به همین ترتیب، با اندازه گیری حرکات ظاهری میلیون‌ها ستاره در سراسر آسمان، می‌تواینم فرآیند‌های بزرگی مانند حرکات پیچش را مدلسازی کنیم.» با تجزیه و تحلیل دقیق داده‌های ۱۲ میلیون ستاره، گروهی از اخترشناسان دریافتند که پیچ و تاب در صفحه کهکشان راه شیری فقط در یک مکان نیست. دقیقاً مانند ستاره ها، اما با سرعت متفاوتی در اطراف مرکز کهکشانی حرکت می‌کنند.
با این که سرعت آن از ستاره‌ها کمتر است، بسیار سریعتر از دیگر توجیحات قبلی پیچیدگی (مانند تاثیر یک هاله از ماده سیاه، یا میدان مفناطیسی درون کهکشانی) است.
Eloisa Poggio اخترشناسان رصدخانه تورین می‌گوید: «ما سرعت پیچیدگی را از طریق مقایسه با داده‌های مدلسازی هایمان اندازه گیری کردیم. بر اساس سرعت بدست آمده؛ پیچیدگی در ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون سال اطراف مرکز کهکشان راه شیری کامل می‌شود. این بسیار سریعتر از آن چیزی است که با مدل‌های دیگر پیش بینی کرده بودیم.»
این بدان معناست که مورد قوی‌تری باید باعث ایجاد پیچیدگی می‌شود مثلا کهکشان‌های دیگر. اما کدام کهکشان؟ این موضوع هنوز کشف نشده است. اخترشناسان معتقدند که این برخورد تغییرات زیادی در راه شیری ایجاد کرده است و تجزیه و تحلیل‌های آینده اطلاعات گایا در اواخر سال جاری می‌تواند این قضیه را روشن کند.
اکنون تجزیه و تحلیل داده‌های ماموریت گایا توضیحی در این باره ارائه می‌دهد: این اتفاق نتیجه برخورد با یک کهکشان کوچکتر در گذشته تاریک کهکشان راه شیری است. معلوم نیست چه زمانی یا با کدام کهکشان؟ اما به نظر می‌رسد نحوه پیچ خوردن اطراف مرکز کهکشان به علت یک اتفاق نسبتا جدید یا حتی یک نابسامانی مداوم با یکی از کهکشان‌های کوچکتر راه شیری باشد. ماموریت گایا کار‌های بزرگی برای آشکار کردن گذشته سخت کهکشان ما انجام داده است.
یک برخورد با کهکشان دیگری ۸ تا ۱۱ میلیارد سال پیش صفحه نازک راه شیری را با ستاره‌های بسیاری پر کرد. رویارویی با یک کهکشان خیالی، میلیون‌ها سال قبل، موج‌های هیدروژنی را برای راه شیری به جا گذاشت و برخورد با یک کهکشان به نام Gaia Sausage که باعث شد ستارگان در مدار‌های عجیب و غریب بچرخند را نیر فراموش نکنیم.
ماهواره گایا در سال ۲۰۱۳ پرتاب شد و از آن زمان تاکنون داده‌هایی را برای تهیه دقیق‌ترین نقشه سه بعدی از کهکشان راه شیری جمع آوری کرده است. این مامور با دقت، حرکات مناسب، سرعت شعاعی و فاصله ستارگان را برای مشخص کردن اینکه هر چیزی کجاست و چگونه حرکت می‌کند، مطالعه می‌کند.
Ronald Drimmel اخترفیزیکدان رصدخانه اخترفیزیکی تورین ایتالیا گفت: «مثل این است که یک ماشین داشته باشید و سعی کنید سرعت و جهت حرکت این ماشین را در مدت زمان بسیار کوتاهی اندازه گیری کنید و سپس بر اساس آن‌ها، سعی کنید گذشته و آینده ماشین را شبیه سازی کنید.»
«اگر چنین اندازه گیری‌هایی را برای بسیاری از اتومبیل‌ها انجام دهیم، می‌توانیم جریان ترافیک را مدلسازی کنیم. به همین ترتیب، با اندازه گیری حرکات ظاهری میلیون‌ها ستاره در سراسر آسمان، می‌تواینم فرآیند‌های بزرگی مانند حرکات پیچش را مدلسازی کنیم.» با تجزیه و تحلیل دقیق داده‌های ۱۲ میلیون ستاره، گروهی از اخترشناسان دریافتند که پیچ و تاب در صفحه کهکشان راه شیری فقط در یک مکان نیست. دقیقاً مانند ستاره ها، اما با سرعت متفاوتی در اطراف مرکز کهکشانی حرکت می‌کنند.
با این که سرعت آن از ستاره‌ها کمتر است، بسیار سریعتر از دیگر توجیحات قبلی پیچیدگی (مانند تاثیر یک هاله از ماده سیاه، یا میدان مفناطیسی درون کهکشانی) است.
Eloisa Poggio اخترشناسان رصدخانه تورین می‌گوید: «ما سرعت پیچیدگی را از طریق مقایسه با داده‌های مدلسازی هایمان اندازه گیری کردیم. بر اساس سرعت بدست آمده؛ پیچیدگی در ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون سال اطراف مرکز کهکشان راه شیری کامل می‌شود. این بسیار سریعتر از آن چیزی است که با مدل‌های دیگر پیش بینی کرده بودیم.»
این بدان معناست که مورد قوی‌تری باید باعث ایجاد پیچیدگی می‌شود مثلا کهکشان‌های دیگر. اما کدام کهکشان؟ این موضوع هنوز کشف نشده است. اخترشناسان معتقدند که این برخورد تغییرات زیادی در راه شیری ایجاد کرده است و تجزیه و تحلیل‌های آینده اطلاعات گایا در اواخر سال جاری می‌تواند این قضیه را روشن کند.
ارسال نظرات