به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، زهراسادات موسوی؛ در جامعه امروز ما گاهی دیده می‌شود که خواهر و برادر‌هایی شبیه به هم هستند، ولی یکی از آن‌ها از جسم خودش ناراضی و همواره در پی تغییر آن است، اما دیگری با رضایت تمام از جسم خودش، در جامعه حاضر می‌شود.این تضاد در نظرات افراد، در ارتباط با جسمشان، ناشی از باور‌های متفاوت آن‌هاست. انسان‌ها باور‌هایی نسبت به ظاهرشان دارند که این باورها می‌تواند مطابق با واقعیت باشد یا نباشد. این باور افراد بسته به بافت فرهنگی، خانواده و جنسیت متفاوت است، البته یک عامل مهم دیگری که در تعیین و تغییر خود پنداره‌ی بدنی اثرگذار است، رسانه است.
به حتم شما نیز همانند من با تبلیغ گسترده و بی‌چون‌وچرای شبکه‌های داخلی و خارجی، فضای مجازی، بنر‌های موجود در شهر، صفحه‌های سلبریتی‌ها و اینفلوئنسر‌ها و حتی پوستر‌های داخل داروخانه در ارتباط با «از بین بردن چروک پوست»، «اندامی لاغر»، «مو‌های پر پشت»، «ناخن‌هایی براق و بلند» و بسیاری کلیدواژه‌ی دیگر از این جنس، روبه‌رو شده‌اید. این حرف‌ها بیشتر از آنکه رنگ و بوی سلامتی بدهند، این باور را به ما القا می‌کنند که اگر شما این ویژگی‌ها را نداشته باشید؛ نباید حالتان خوب باشد و باید از جسم خود رنج ببرید.
درواقع جامعه‌ی مدرن، شاخصه‌ای برای زیبایی تعریف می‌کند. با هر ترفندی، افراد را به این مسیر سوق می‌دهد که، هرروز بیشتر از دیروز به جسم خودشان توجه داشته باشند. البته که توجه به‌سلامتی و زیبایی جسم موضوع پراهمیتی است، اما به‌مثابه‌ی هر موضوع دیگری، افراط در آن آسیب‌زاست و این آسیب در حال حاضر سخت گریبان جامعه ما را گرفته است.
اولین اتفاقی که پس از تأثیر این عقاید در ما ایجاد می‌شود این است که، با افت عزت‌نفس روبه‌رو می‌شویم. برای جبران این عزت‌نفس، دست به جبران می‌زنیم تا این احساس کمبود در ما تعدیل شود. به‌عنوان‌مثال پشت چراغ‌قرمز مانده‌ایم، چشممان به بنر تبلیغاتی می‌افتد که روی آن نوشته‌شده که «دیگر از حضور در جمع هراسی نیست». در این بنر، عکس خانمی است که، نصف صورتش را که بوتاکس کرده و چهره‌ای شاد دارد و در نصف دیگر، قبل بوتاکس را به همراه چهره‌ای اندوهگین نشان می‌دهد. تأثیر خودآگاه این تبلیغ این است که، با از بین بردن چروک خود، جوان‌تر می‌شوید. اما تأثیر ناخودآگاه آن این است که، اگر پوستتان چروک شده است باید از حضور در جمع اندوهگین باشید.
ما روزانه در معرض پیام‌هایی ازاین‌دست، از جانب رسانه و محیط اطراف هستیم؛ که این موضوع موجب می‌شود کمبود عزت‌نفس را تجربه کنیم. راهکار جبرانی‌ای هم که ما به کار می‌بریم این است که، دست‌به‌کار شویم و در اولین فرصت برای انجام بوتاکس وقت بگیریم، اما آسیبی جبران‌ناپذیر نیز رخ می‌دهد و آن عمل‌های جراحی دختران و پسرانی است که هنوز چهره‌شان حالت ثابتی به خود نگرفته است و زیر تیغ جراحی می‌روند.
افراد از ابتدا تا انتهای سن نوجوانی‌شان بحران‌های زیادی را از سر می‌گذارند. یکی از مهم‌ترین آن‌ها بلوغ جسمی است. بلوغی که با جوش صورت، بلند شدن قد، روییدن مو‌های زائد در بدن و ... خودش را نشان می‌دهد. در این سن نوجوانان بیشتر از هر دوره‌ای به جسم خود توجه دارند. البته همچنان تغییرات بدنی آن‌ها کامل نشده است و به‌احتمال‌زیاد در این سن، نوجوانان نارضایتی خود از جسمشان را بروز می‌دهند، منتهی امروزه برخلاف دوره‌های پیشین که راه‌حل برای این نارضایتی آگاه کردن از گذر سن بود، اولین گزینه عمل جراحی است، که با عدم ممانعت از جراحی در این سن، نوجوانان زیر تیغ جراحی می‌رود. متأسفانه کم نیستند دختران و پسرانی که پیش از ورود به دانشگاه عمل جراحی پلاستیک انجام داده‌اند. اثر دیگری که این حجم از تبلیغات دارد، فراگیر شدن چرخ صنعتی به اسم، مد و زیبایی است.
با ورود به دوران صنعتی و اهمیت پیدا کردن نیروی کار جوان، جوان بودن ملاکی برای ارزشمندی تلقی شد و پیر بودن به علت عدم منفعت برای جامعه‌ی صنعتی از اهمیتش کاسته شد. درصورتی‌که پیش از آن بزرگان و پیران هر قوم و محله‌ای از اهمیت بالایی برخوردار بودند. در چنین زمانه‌ای که جوان بودن حائز اهمیت است، همواره افراد جامعه سعی در جوان نگه‌داشتن جسم خوددارند، به همین دلیل حاضرند برای زیبا نگه‌داشتن خود هزینه کنند، حتی امکان دارد شخصی که ازنظر معیشتی دچار چالش باشد، اما به هر شکلی که شده پول عملش را تهیه می‌کند و زیر تیغ جراحی می‌رود. در چنین حالتی که اکثر مردم حاضرند باجان و دل پول خود را هزینه کنند. درنتیجه مبالغ هنگفتی هرماه به چرخه‌ی این صنعت وارد می‌شود.
نکته‌ی آخر و البته پراهمیت‌تر ماجرای جراحی‌های پلاستیک، مسافران پروازی آن هستند. نکته‌ی پراهمیت ماجرای جراحی پلاستیک، مسافرانی هستند که به‌منظور جراحی‌های زیبایی به ایران سفر می‌کنند. یکی از علت‌های حضور این مسافران، کیفیت بالای جراحی‌ها و هزینه‌ی کمتر برای آن‌ها است.
با توجه به شرایط اقتصادی فعلی کشور و هم‌چنین وجود تحریم‌ها، شاید توجه به این صنعت درآمدزا در سطح بین‌المللی، خالی از لطف نباشد. طبق آمار، متداول‌ترین عمل جراحی پلاستیک در ایران، جراحی بینی است و بر این اساس، ایران از این نظر رتبه اول را دارد. هم‌چنین ازنظر تعداد جراحی‌های پلاستیک، کشور ما، جزء پنج کشور اول دنیا است. به گزارش انجمن بین‌المللی جراحی پلاستیک زیبایی، در سال ۲۰۱۳ کشور ایران پس از برزیل، مکزیک و ایالات‌متحده در رتبه چهارم قرار گرفت. با بررسی این نکات و هم‌چنین توجه به این آمار و ارقام، به نظر می‌رسد که باید مسیر جراحی پلاستیک در ایران، بار دیگر مورد بازبینی قرارگیرید. با تغییر در باورها، مردم با رضایت بیشتری از جسم خود زندگی خواهند کرد.
ارسال نظرات