به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سایت «الف» در یادداشتی نوشت: آمریکا، آلمان، ژاپن، سوئد، سوئیس، انگلستان، فرانسه، چین، کره جنوبی، ایتالیا، نروژ، هلند، دانمارک و اسپانیا. نام این کشورها چه چیز‌هایی را به‌خاطر شما می‌آورد؟ تصور غالب از این کشورها چیست؟ بعضی‌ها چقدر در برابر نام این کشورها احساس تحقیر و عقب‌ماندگی داشتند؟ فضای مجازی و رسانه‌ها و سلبریتی‌ها و منورالفکر‌ها و غربزده‌ها چقدر از کشور‌های یاد شده تصویری از یک بهشت ساخته‌اند؟!
این ۱۴ کشور، جزو ۱۵ کشور اول جهان در تعداد مبتلایان به ویروس کرونا هستند. ایران هم کشوری است مثل بیشتر کشور‌های جهان. دارای نقاط ضعف و قوت فراوان. فقط یک نکته آن را از دیگر کشورها، متمایز یا استثناء می‌کند؛ جنگ جهانی تبلیغاتی و رسانه‌ای علیه کشور ما. جنگی که هدف آن تصویرسازی از ایران، به عنوان عقب‌مانده‌ترین کشور جهان است.
قاب ویروس کرونا، شاید بهترین دریچه‌ای است که در آن بتوان تمامیت این جریان را به خوبی دید.
داستان برای مخالفان و دشمنان جمهوری اسلامی تازه شروع شده بود. بی‌بی‌سی و ایران اینترنشنال و من و تو و بقیه، سر از پا نمی‌شناختند. چه فرصتی بهتر از کرونا برای تحقیر و تخریب ایران؟! در طول یکماه، همه آنچه از ایران روایت کردند، خلاصه می‌شد در: پنهانکاری، دروغ، تبعیض، فساد، بی‌تدبیری و ناکارآمدی. تا اینکه اتفاق سوم افتاد: در ایتالیا.
لطفا دوباره اسامی ۱۴ کشور صدر این مطلب را مرور کنید. تصاویر فروشگاه‌های مملو از جمعیت و غارت‌زده‌شان را بخاطر آورید، زد و خورد‌ها و صف بستن‌هایشان را و بحران دستمال توالتشان که حتی آفتابه را سر زبان‌ها انداخت!
در چند روز اخیر، وضعیت رسانه‌های ضدایرانی دیگر مثل چند هفته گذشته نیست. هفته‌هایی که صدر تا ذیل صفحاتشان پر شده بود از فاجعه کرونا در ایران. اکنون باید به جای شور و شعف پرداختن به ایران، نگران خود و خانواده‌هایشان باشند. اکنون باید پاسخ به همه شبهات و القائاتی که درخصوص ایران مطرح می‌کردند را در کشور‌های مبدأ خود جست‌وجو کنند.
باید ببینند چرا در سوئد و سوییس کرونا شایع شد؟ چرا در فرانسه و آلمان بحران کمبود و گرانی مواد بهداشتی به وجود آمد؟ چرا آمریکا و انگلیس، آمار واقعی مبتلایان را از مردم خود مخفی کردند؟ چرا در ایتالیا و اسپانیا تجمعات مذهبی و مسابقات فوتبال زودتر تعطیل نشدند؟ چرا کشور‌های یاد شده در بستن مرز‌های خود مراقبت نکردند؟ چرا شهرهایشان را زودتر قرنطینه نکردند؟ چرا اینقدر تعلل کردند که چند بیمار در کشورهایشان به چند هزار تبدیل شود؟ چرا از ترس سقوط اقتصادی، حقیقت را از مردم خود پنهان کردند؟
۱۴ کشور صدر این مطلب هیچکدام تاریخ معاصری از پادشاهان فاسد و ناکارآمد نداشته‌اند. نه تنها تحت استثمار قدرت‌های بزرگ نبوده‌اند بلکه بعضا از بزرگ‌ترین استعمارگران و چپاولگران تاریخ هستند. هیچکدام در چند دهه اخیر یک جنگ ۸ ساله بین‌المللی را تجربه نکرده‌اند. هیچکدام چهل سال تحت شدیدترین تحریم‌های بین‌المللی نبوده‌اند. با اینهمه، اکنون حال ما و آن‌ها چگونه است؟
هرچه علیه ایران تبلیغ کردند، اکنون بر سر خودشان آمده و هرچه را خواستند به عنوان سند رسوایی ما جار بزنند اکنون سند رسوایی خودشان شده است. چگونه می‌توان پذیرفت وقتی که مبتلایان آمریکا از ۵۰۰ نفر تجاوز نکرده بود، ترامپ و سناتور‌های جمهوری‌خواه آنقدر بدشانس بوده باشند که از بین ۳۳۰ میلیون نفر، درست به یکی از آن ۵۰۰ نفر برخورد کنند؟ یا وقتی برزیل فقط ۷۷ مبتلا را گزارش کرده، رئیس‌جمهور و وزیر ارتباطاتش جزو آن ۷۷ نفر باشند؟ همین وضعیت درخصوص نخست‌وزیر کانادا و وزیر کشور استرالیا (اساساً هر مقامی که با ترامپ دیدار کرده!) و نمایندگان پارلمان‌های آلمان و فرانسه صدق می‌کند.
کجایند بوق‌های تبلیغاتی غرب که عدم رعایت نکات بهداشتی و دست دادن‌های دونالد ترامپ و بوریس جانسون را پیراهن رسوایی ناکارآمدی و جهل در آمریکا و انگلستان کنند؟ تا اینهمه تعلل در قرنطینه کردن و تعطیلی اجتماعات را فریاد کنند؟ اگر ایران با چند ده نفر مبتلا، دانشگاه‌ها و مدارسش را تعطیل کرد، این‌ها با چند صد نفر هم اقدام نکردند. کجاست وجدان منصف و بیداری که این حقایق را بازگو کند؟
منبع: کیهان
ارسال نظرات